ถ้าคนนั้น มีโอกาสได้อ่าน  แค่รู้ว่ารัก แค่รับฟัง สิ่งที่ได้ยิน แล้วเก็บมันไว้ในส่วนลึก...สุดใจ...ก็พอ
การเดินสวนกัน เห็นหน้า หรือแม้แต่ได้ยินเสียง...แต่ไม่มีโอกาส...ได้กอด......มันเจ็บ.....

********ไม่สำคัญว่าฉันจะรักสักเท่าไหร่*************ขอรู้เหตุผลคนเดียวก็พอ
บอกตัวเองว่าต้องข่มใจ
ไม่อ่อนไหวเหมือนเคย
เมื่อวันนี้ก็รู้ว่าไม่มีเส้นทางต่อไป
สุดทางแค่นี้ความรัก
ไม่ว่าฉันคิดไกลสักแค่ไหน

คนบางคนผ่านมาให้รัก
ไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กัน
ทำได้แค่นี้เรื่องเธอกับฉันท่องไว้
คนบางคนผ่านมา
แค่เขียนภาพเพื่อให้จดจำเอาไว้
แค่นี้ก็ดีมากแล้ว ได้มีความทรงจำ
ที่แม้จะเจ็บก็สวยงาม

ขอบคุณนะที่ได้ผ่านมาในชีวิตครั้งหนึ่ง
ไม่มีวันจะไม่คิดถึงว่าเคยได้ยืนใกล้
ท่วงทำนองความรักแม้ไม่เคยได้เป็นอย่างใจ
ปล่อยให้มันบรรเลงอย่างนั้น
แม้สุดท้ายน้ำตายังต้องไหล.................

"น้องนาฬิกา" ชื่อนี้ที่เคยเรียก