คือเราคิดถึงพ่อแม่มาก​ เราแยกออกมาอยู่ตัวคนเดียวโดยอาศัยอยู่กับเพื่อน​ (เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้​ และรักกันเหมือนคนในครอบครัว)​ เพราะเรามีปัญหากับที่บ้าน​ คือทะเลาะกับแม่​ พี่ชายติดยาเสพติด​ และเราทนเห็นพี่ด่าพ่อแม่ทุกวันไม่ได้​ เราคิดว่าการไม่รู้ไม่เห็นจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับตัวเรา​ เราห่างพ่อแม่มา 3เดือนแล้ว​ มาวันนี้เป็นอะไรไม่รู้อยู่ดีๆก็นึกถึงพ่อ​ นอนร้องไห้หนักมาก​ ร้องไห้จนปวดหัว​ เสียงหาย​ เจ็บคอ​ ตาบวม​ แค่เห็นในรูปยังคิดในใจเลยว่าทำไมเรากล้าทิ้งให้ท่านทั้ง2คนเจอพี่ที่ด่าทุกวัน​ เราสงสารพ่อกับแม่มาก​ พ่อแม่เรามีลูก4คน​ 3คนแรกเป็นผู้ชายและมีเราเป็นผู้หญิงคนเดียว​ พี่ชายคนเล็กของเราตอนเด็กถูกพ่อแม่ตามใจมาก​ แต่พอเข้าสู้วัยรุ่นติดยาเสพติดมาก​ อายุ25แล้วแต่ยังนอนอยู่บ้านเฉยๆ​ ไม่ทำมาหากิน​ ไปเกณฑ์ทหารก็หนีทหาร​ เคยโยนมีดใส่เรา​ เคยจะฆ่าเรา​ ตอนที่ยังอยู่กับพ่อ​ เราเป็นเด็กเก็บกด​ จนกลายมาเป็นโลกซึมเศร้า​(ปัจจุบันหายแล้ว)​ เคยถามพ่อกับแม่ว่า​ เหนื่อยไหมที่ต้องทนพี่​ เอางี้ไหมให้หนูฆ่าเขาอย่างน้อยหนูอายุแค่16​ (ปัจจุบันอายุ18)​ ความคิดอันโง่เขลา​  เพราะคิดว่าโทษมันคงไม่หนัก​ แต่พ่อแม่ก็ห้ามไว้ไม่อยากให้เราทำแบบนั้น​ มาวันนี้เราคิดถึงพ่อแม่มากจนร้องไห้​ แต่นิสัยเราเป็นคนที่ไม่แสดงออก​ เก็บความรู้สึกเก่งมาก​ ไม่กล้าที่จะถาม​ หรือบอกอะไร​ เราควรทำไงดี​? 😭