เริ่มจากการที่ซาวด์ที่คลีนิคเมื่อวันพุธที่ 7 ส.ค ผลออกมาว่า เด็กหยุดการเจริญเติบโต ในสัปดาห์ที่ 9 หมอแนะนำให้ไปโรงบาลที่ทำประกันสังคม
-เช้าวันที่ 8 ส.ค มาโรงบาล โดนแอดมิดทันที ทั้งวันไม่ได้ทำอะไร เนื่องจากหมอใหญ่ไม่อยู่ มีแต่หมอเล็ก หมอเล็กจึงไม่กล้าตัดสินใจใดๆทั้งสิ้น และโดนงดอาหารตั้งแต่ เที่ยงคืนเป็นต้นไป
-เช้าวันที่ 9 ส.ค พยาบาลมาเจาะน้ำเกลือให้ตอน 6.30 น.
เวลา 10.30 หมอใหญ่เข้ามาเพื่อสอบถามอาการ และวิธีการรักษา
12.30 น. พยาบาลเหน็บยา บรรยากาศยังชิวๆ แต่มีอาการปวดท้องน้อยนิดหน่อย
16.30 น. เริ่มมีอาการปวดท้องหนักมาก ปวดเหมือน ปจด. แต่ปวดมากกว่า เข้าห้องน้ำมีเลือดพร้อมชิ้นเนื้อเล็กน้อยหลุดออกมา มาผิดวัน ดันมาวันที่ห้องผ่าตัดเต็มไปด้วยคิว
18.30 น. มีบุรุษพยาบาลมารับเพื่อไปห้องผ่าตัด ขูดมดลูก
ประมาณ 19.00 เข้าห้องผ่าตัด โดยหมอให้ดมยาพร้อมฉีดยาเข้าทางสายน้ำเกลือ จะแสบๆเส้นเลือด แต่การดมยาก็ไม่ใช่รับจนไม่รู้สึก อาการประมาณสลึมสลือมากกว่า ความรู้สึกเหมือนหมอเอากรรไกรตัดผนังมดลูกประมาณนั้น  ใช้เวลาประมาณเท่าไหร่ไม่รู้ เมื่อเสร็จเราก็ตื่นแบบรู้สึกตัวเลย ไม่มีอาการมึนยาแต่อย่างใด พยาบาลเข็นมาห้องพักฟื้น คำถามแรกที่ถามพยาบาลเลยคือ กินข้าวไ้ด้เลยมั้ย เพราะอดข้าวมานานมากกกกก ได้นอนพักห้องพักฟื้นแค่ 10 นาที ก็เข็นกลับห้อง มาถึงห้องก็กินผัดไทเต็มอิ่ม
#สรุป ก่อนเข้าห้องผ่าตัดกลัวมากที่สุดคือการขูดมดลูก อ่านรีวิวมาเยอะ เค้าบอกเจ็บมากกกกก
แต่ผลคือ เหน็บยาเจ็บกว่ามาก!!! ขูดมดลูกเสร็จ ปวดท้องน้อยนิดหน่อย แต่เหน็บยาปวดทรมานมาก
พรุ่งนี้สามารถกลับบ้านได้แล้ว
#ขูดมดลูกไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด