เรากับแฟนอยู่กินกันมาจะ 3 ปีแล้วค่ะ มีลูกด้วยกัน 1 คนที่บ้านแฟนเปิดเป็นร้านค้า ไม่ใหญ่ ไม่เล็กมาก เรากับแฟนจะอยู่ที่ร้านตลอด ส่วนพ่อปู่จะไปนอนอีกบ้าน หรือเรียกว่าบ้านเล็กบ้านน้อยนั่นแหละค่ะ ส่วนแม่จะอยู่กับพี่สาวแฟน ซึ่งเป็นครูในโรงเรียนกินนอน แม่จะเป็นคนเลี้ยงดูลูกพี่สาว เพราะเค้าหย่ากับสามีเขาไปแล้ว...
ลูกเรากับลูกเขาห่างกัน 6-7 เดือนค่ะ มันก็มีบ้างที่จะแย่งของเล่นกัน น้องเล่นนี่พี่ก็จะเล่นตามอะไรแบบนี้ บอกเลยถ้าผู้ใหญ่ไม่เข้าใจกันจริงๆก็จะทะเลาะกันได้ แต่ที่เรารู้สึกเบื่อแม่ย่าไม่ใช่อะไรนะคะ คือเวลาลูกเราทำอะไรลูกพี่นิดหน่อย แม่ก็จะออกตัวแทนทันที ว่า ทำไมต้องทำพี่ล่ะ  ไม่น่ารัก ไม่รักแล้ว ขี้โกง บลาๆทั้งๆที่ลูกเขาทำลูกเราก่อน พอลูกเราทำกลับ นางร้องไห้โวยวาย ใหญ่โตมากๆ คือคำพูดมันเยอะเกินไปที่จะพูดกับเด็กอ่ะค่ะ แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ เคยพูดกับสามีเรานะว่า ทำไมแม่ต้องพูดกับลูกแบบนี้ แฟนเรานางบอกนางชินแล้ว แต่เราไม่ชินค่ะคุณ เราอึดอัด บางครั้งเราอยากจะกรี๊ดๆ ใส่หน้าแม่ย่าเลย ว่าเป็นอะไรนักหนา ส่วนแม่ของลูกเขาไม่ต้องพูดถึงค่ะ ลับหลัง หยิกบ้าง บีบแก้มแรงๆบ้าง ขู่ลูกเราบ้าง คือเห็นหมดค่ะ แต่เราทำอะไรไม่ได้ เพราะแน่นอน แม่ย่าเค้าไม่ค่อยจะเข้าข้างเราเท่าไหร่ เข้าข้างแต่ลูกสาวเค้า มีแต่พ่อปู่นี่แหละค่ะ ที่ยังช่วยดูลูกเราบ้าง เล่นกับลูกเรา อีกอย่างเราค่อนข้างที่จะสนิทกับเมียน้อยพ่อปู่เยอะหน่อย มันเกี่ยวกันไหมคะ ที่เค้าจะหมั่นไส้เราแล้วไปลงกับลูกเรา ส่วนงานบ้านงานครัว เราทำค่ะ งานครัวบางครั้งก็แฟน ทุกวันเราจะไปกินข้าวบ้านน้อยพ่อ พ่อทำ แล้วจะชวนเราไปกินตลอด อ่ะกินเสร็จเราก็ต้องเก็บกวาดใช่ไหม ก็อยู่เหมือนบ้านตัวเองอ่ะ ลูกเราเมียน้อยเขาก็เลี้ยงดูให้บ้าง เวลาที่เรามีธุระจริงๆ ลูกเราก็อยู่กับเค้านะคะ ติดด้วย แต่กับแม่ย่าเราแท้ๆนี่ไม่เลย อีกประเด็นนึงก็คือ...เค้าทำกับข้าว กินเสร็จแล้วไม่เก็บ คุณนึกภาพออกไหมคะว่าวางไว้ยังไงก็ไว้อย่างนั้น ไม่เก็บ ไม่ล้าง รอให้เราล้างเราเก็บ ไม่เก็บไม่ว่า นี่จานชามมีเท่าไหร่เอาออกมาใช้หมด เก็บทีๆนี่เป็น ชม.กว่าจะล้าง กว่าจะกวาด กว่าจะถูเสร็จ เห้อ...