พระพุทธเจ้าก็คืออีกพระองค์หนึ่งที่มีความสนใจใฝ่ฝันตามความเชื่อของคนในยุคนั้นจึงเกิดลัทธิต่างขึ้นมากมาย
เพื่อตามค้นหาสิ่งหนึ่งที่เรียกว่า "อัตตา"

เพื่อความเข้าใจง่ายขอยกเอาพจนานุกรมพุทธศาสน์  ฉบับประมวลศัพท์
ของท่านพระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) มาขยายก็แล้วกัน
      ในความเชื่อของคนยุคนั้นมีว่าปรมาตมัน อาตมันสูงสุด หรออัตตาสูงสุด (บรมอาตมันหรือ บรมอัตตา)
เป็นสภาวะแท้จริง และเป็นจุดหมายสูงสุดตามหลักความเชื่อของศาสนาฮินดู (เดิมคือศาสนาพราหมณ์)
ซึ่งถือว่า ในบุคคลแต่ละคนนี้ มีอาตมัน คือ อัตตาหรือตัวตน สิงสู่อยู่ครอง เป็นสภาวะเที่ยงแท้ถาวรเป็นผู้คิดผู้นึก
ผู้เสวยเวทนา เป็นต้น ซึ่งเป็นส่วนย่อยที่แบ่งภาคออกมาจากปรมาตมันนั้นเอง
เมื่อคนตาย อาตมันนี้ออกจากร่างไป สิงอยู่ในร่างอื่นต่อไป เหมือนถอดเสื้อผ้าเก่าสวมเสื้อผ้าใหม่
หรือออกจากเรือนเก่าไปอยู่ในเรือนใหม่ ได้เสวยสุขหรือทุกข์ เป็นต้น สุดแต่กรรมที่ได้ทำไว้ เวียนว่ายตายเกิดเรื่อยไป
จนกว่าจะตระหนักรู้ว่าตนเองเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับปรมาตมัน และเข้าถึงความบริสุทธิ์จากบาปโดยสิ้นเชิง
จึงจะได้กลับเข้ารวมกับปรมาตมันดังเดิม ไม่เวียนตายเวียนเกิดอีกต่อไป;

แต่ทว่า....