บทกลอน: ปู่สอนหลาน เรื่องการเดินทาง


ถ้าเราอยู่ บนถนน ที่ถูกต้อง
แค่ประคอง รถไปตาม เส้นทางฝัน
จะไปได้ ใกล้ไกล แค่ไหนกัน
ก็แค่นั้น เมื่อรถหยุด ถึงจุดลง

เสวยบุญ ใช้กรรม ที่ทำหมด
กลับขึ้นรถ ภพภูมิใหม่ ใจอย่าหลง
ทางสายเก่า ขับต่อไป สักวันคง
บุญนำส่ง ถึงจุด หยุดเดินทาง

เส้นทางหลัก ทาน ศีลห้า ภาวนา
เป็นมรรคา ดับสิ้น ทุกสิ่งอย่าง
จุดสุดท้าย ปล่อยละได้ ใจละวาง
จิตทิ้งห่าง โลกิยะ ละถาวร

สู่”นิพพาน“ สถานโลกุตตระ
พ้น“วัฏสงสาร”ไป ได้พักผ่อน
เสวยสุข หยุดร่อนเร่ พเนจร
หยุดแรมรอน เวียนว่าย ในภพภูมิ

ปู่สอนหลาน ขับรถ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่