โอวาทพระธรรมเทศนา หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต

    การฆ่าตัวตาย หรือ อัตวินิบาต คือการปลิดชีวิตตนลง ไม่ให้ได้มีชีวิตต่อ มีผลแห่งกรรมเก่าที่ยังมิได้ชดใช้ และ กรรมใหม่ที่เกิดขึ้น และรอการตามหนี้กรรม จนกว่าจะครบ อายุขัย เป็นอีกหนึ่งเหตุ แห่งกรรม ที่สามารถพบเห็นได้อยู่บ่อยครั้งใน ตอนนี้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ล้วนแล้วแต่นำมาซึ่งความ สูญเสีย ทั้งสิ้น
        ในทางพุทธศาสนา การเกิดเป็น คน นั้นเป็นสิ่งที่ยากยิ่ง เมื่อได้เกิดมาเป็นคน ควรที่จะภูมิใจในชีวิต ที่ได้เกิดมา ชีวิตของคนเรา นั้น มีคุณค่ามาก เพราะสามารถใช้ชีวิต เพื่อปฎิบัติดี เพื่อ สร้างบุญบารมีใช้ชีวิตเพื่อให้ชดใช้กรรม ให้หมดสิ้น ใช้เพื่อ สะสมความดีไว้เป็นพลังบุญ ในภายหน้า แต่เมื่อเลือกตัดสินใจที่จะทิ้งโอกาสที่มี เพื่อหนีทุกข์เวทนา ในชาตินี้แล้ว เหตุแห่งกรรม ในการฆ่าชีวิตตน คือต้องชดใช้ด้วยการฆ่าตัวตาย ด้วยวิธีการเดิมๆ ติดในวงจักรแห่งบ่วงทุกข์ บ่วงกรรม และบ่วงแห่งการชดใช้ ไม่จบสิ้น  เสมือนต้องตกสู่เบื้องลึกแห่ง นรกภูมิ ไม่จบสิ้น
ดั่งคำสอนแห่งพระพุทธองค์ทรงตรัส ในทุกขณะจิต เราต้องมีด้วย สติ เพราะเพียงแค่ชั่วความคิด เราขาดซึ่งสติ อาจเกิดการสูญเสีย โดยที่เรา ไม่สามารถเอามันกลับมาได้อีก

ฝากไลค์ ฝากแชร์ เพื่อเป็นสะพานบุญแด่ญาติธรรมทุกท่านนะคะ อนุโมทนาสาธุ บุญในการคิดดี พูดดี ปฎิบัติดี ร่วมกัน

เริ่มจาก การ แผ่อุทิศบุญกุศลที่ให้ ดวงจิตทั้งหลายที่ติดตามเรา และ ผูกสัมพันธ์กับเรา อุทิศบุญนี้ ให้แด่เทวดาอารักษ์ที่ปกปักรักษากายสังขารเรา และแผ่บุญ ให้เจ้ากรรมนายเวรเจ้าเกณฑ์ชตา นะคะ บุญที่ทำจะส่งผล ให้กรรมที่หนักบรรเทาลง เบาบางลงไม่มากก็น้อย ขึ้นอยู่กับบุญและกรรม นะคะ