เรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆในภาคอีสานตอนบน เราเป็นครูอัตราจ้างปิดเทอมเราเรยเปิดสอนพิเศษเราคิดเด็กเดือนละ 500เรียนจ-ศ เก้าโมงถึงเที่ยง เราใช้โน้ตบุ๊คต่อเข้าทีวีเพื่อสอนเด็ก ต่อมาเราใส่รหัสปลดลอคหน้าจอผิดเกิน3ครั้งเราเรยหาวิธีแก้ไข โดยการจะลงวินโดว์ใหม่เรย แต่ก็ต้องใช้โน๊ตบุ๊คเพื่อดาวโหลดวิยโดว์ เราจำได้ว่าที่วัดมีศูนย์ กศน.คุณครูที่นั่นเคยบอกเราว่าให้มาใช้ได้เรย เขาดีใจที่มีคนมาใช้เพราะว่ามันเป็นของรัฐบาล
เลาก็เรยขับรถไปวัดเดินเข้าไปตรงศูนย์ กัน ริมน้ำ พอดีมีหลพี่เดินมาเลาเรยถามว่าขอใช้คอมฯได้ไหมเราจะลงวินโดว์ใส่Hardisk เฉย ๆ ใช้เวลาไม่นานหลวงพี่ก็อนุญาตเลาเรยเข้าไปดาวน์โหลดได้ 37% ก็มีพระรูป1เดินมาด่าเราเสียงดังว่าไม่มีมารยาทใครเปิดให้ใช้ คอมเสียหายใครจะรับผิดชอบครู กศน.ก็จะมาด่ากรุนี่พระตบอกตัวเอง ทีนี้เลาเล่าให้ฟังก็ไม่ฟังเราเลยบอกให้พระที่ว่าต่อสายหาคุณครู กศน.พอคุณครูรับสายท่านก็บอกว่าทำเรยทำให้เสร็จเรยอย่าไปถือสาพระ (ตอนรับสายพระไม่ฟัง)เราก็ตั้งใจว่าจะดาวโหลดต่อให้เสร็จพอดีตอนสิบเอ็ดโมงแม่ไปเพล แม่เราเลยเดินไปเรียกเราออกมาๆก้อเรยออกมา ก่อนไปเราก็เรยเดินไปบอกพระว่า เราไม่ได้ใช้แล้วนะไม่ได้ปิดเครื่องด้วยไปเชคดู ได้เรย พระตะโกนมาว่ากรุไม่ดู เมริงไม่มีมารยาทเป็นครูได้ไงไปลาออกซะ เรายอมรับว่าโกรธมากก็เรยพูดไปว่าพระอะไรพูดจาแบบนี้ไม่อายเหรอที่จะให้คนแก่อายุ 85 ปีก้มกราบ รู้ไหมที่ไม่มาทำบุญถือศิลใส่บาตรที่วัดนี้เป็นเพราะท่านนั่นแระ แล้วแม่ก็บอกให้เรากลับบ้านแม่ก็ไปกราบไหว้ขอโทษพระ แม่ชอบทำบุญทุกเช้า ทุกเพลต้องไปทำบุญที่วัดทุกวัน กฐินผ้าป่าครอบครัวเราทำไปทุกปีๆปีนี้ก็ทำ มิเคยขาด แม่เราทำบุญกับวัดหลักหมื่น พี่ชายเราก็จ่ายค่าไฟช่วยวัดเดือนละสามสี่พันยุตลอด ปกติเราถือศิลที่วัดเป็นประจำ นั่งสมาธิตั้งแต่สองทุ่มถึงสี่ทุ่ม ช่วงผ่านมา5-6ปีเป็นครูงานหนักกลับมาบ้านก็มาทำงานบ้านเพราะเราอยู่กะแม่สองคน เรยไม่ค่อยได้ทำสมาธิ เราไม่สบายใจว่าเราจะบาปมากไหม?ที่พูดออกไปกับพระแบบนี้ แต่เราไม่เสียใจเรยนะ