...ย่างเข้าเดือนหกก ฝนก็ต๊กพรำ ๆ

บรรยากาศหน้าฝนมันช่างชวนให้เหงา ฟ้าหลัว ๆ จะมืดก็ไม่มืดจะสว่างก็ไม่สว่าง เอื่อย ๆ เฉื่อยแฉะแบบนี้ทำจขกท. ห่อเหี่ยวเป็นผักกาดลวกเลยล่ะค่ะ อยากจะนอนนอนนอน แล้วก็นอน (สรุปคือไม่ได้เหงา แต่หล่อนขี้เกียจ -_-!) เรียกได้ว่าแบตหมดตลอดทั้งวัน ไม่มีอะไรเติมพลังจัยย ไม่อยากขยับตัวไปไหน มันหมดแรงจะก้าวจะเดินนนนน

เลยนั่ง ๆ นอน ๆ ไถแกลอรี่มือถือไปเรื่อย ๆ แบบเด็กเจนเอ็กซ์... 

จนมาป๊ะกับรูปน้องหมาสองตัวที่เลี้ยงไว้ 

ป๋มชื่อเท็ดดี้กับโบฮับ (ย่อรูปก็บ่เป็น กลับก็บ่เป็น ‘-‘)

ทันใดนั้นโลกก็พลันสดใส รีบออกจากบ้านไปเล่นกับหมาทันใด5555 (คนอยู่บ้าน หมาอยู่ฟาร์ม ฮึก)

จากวันเฉื่อย ๆ กลายเป็นวันดี ๆ แฮปปี้ขึ้นมาเลยค่ะ เลยอยากชวนเพื่อน ๆ มาอวดรูปกับวีรกรรมแสบ ๆ ของน้องหมาน้องแมวของตัวเองกัน (แค่อยากเสพรูปน้องหมาน้องแมวชาวบ้านเขาน่ะสิ! ทำเป็นเขียนนู่นโยงนี่เสียยาว555)

ของเราเจ้าเท็ดดี้ไม่ค่อยซน ไม่ชอบถ่ายรูป แต่เจ้าโบนี่สิตัวดี นายแบบจอมซนของเรา

เห็นหน้าซื่อ ๆ บื้อ ๆ แบบนี้
.
.
.
จริง ๆ แล้วเป็นแบบนี้!!!

และแบบนี้!!!

เห็นความร้ายของหนูรึยังล่ะ!!!


วีรกรรมแสบ ๆ ของเจ้าโบอีกอย่างก็คือ นางทำปลอกคอตัวเองหายค่ะ ระหว่างวิ่งเล่นนั่นล่ะ (บ้านเราตอนกลางคืนจะปล่อยน้องวิ่งอิสระ เพราะที่ดินใหญ่มาก และไม่ใกล้ถนน) ด้วยความที่ที่มันกว้าง ทุกคนเลยถอดใจที่จะหาปลอกคอ เพราะไม่รู้ว่าไปหลุดตรงไหน (ฮือ แม่สั่งอิมพอร์ตมาเลยนะเฟ้ยอันนั้นอ่ะ T-T) 

หลังจากอิแม่ (จขกทเองค่ะ ฮา) ทำใจเรื่องปลอกคออันเก่าได้ ก็เลยจัดการสั่งใหม่ เอาอันกันกัด กันน้ำ โดนไปพันสอง ชำระเรียบร้อย ร้านนัดว่าจะส่งมาวันจันทร์

สบายใจ ได้ปลอกคอใหม่แล้วนะลูกนะ

แต่เอ๊ะ....ทำไมปลอกคออันเก่ามันกลับมา?!!!

สรุปคือน้องไปคาบกลับมาจากที่ซ่อนลับ T^T อิแม่มันเสียตังฟรีไปพันสอง

เอาวะ...ถือว่าเป็นสแปร์ (กลืนน้ำตา)

วีรกรรมของเจ้าสองแสบก็มีแค่นี้ล่ะค่ะสำหรับตอนนี้ ฮ่า ๆ 

แล้วท่านอื่น ๆ ล่ะคะ น้องหมาน้องแมวของทุกคนมีวีรกรรมแบบไหนกันบ้าง

***