คือเก็บสุนัขข้างถนนมาเลี้ยงตั้งแต่มันเกิด พ่อกับแม่มันก็พันธุ์ทาง ก่อนหน้านี้พี่ชายมันก็พันธุ์ทาง แต่ตัวพี่เป็นหมาใจดีชอบเด็กๆ ตอนนั้นเราเลี้ยงแบบปล่อยไม่ได้ล่ามโซ่ และมีเจ้าของคือบ้านเรากับเพื่อนบ้านช่วยกันเลี้ยง ด้วยความที่มันเป็นหมาหน้ารักมากกก ตอนกลางวันอยู่ร้านเราตอนกลางคืนอยู่บ้านเพื่อนบ้าน หากหมาดีๆ ที่บ้านเรามักวาสนาน้อยกันทุกตัว ไม่ถูกรถชนตายก็งูเห่ากัดตาย
มาถึงไอ้สองแสบที่เหลืออยู่มันดันดุเหลือเกินไม่ค่อยได้ความน่ารักและฉลาดเท่าตัวพี่ เดิมทีเริ่มแรกตัวนี้
คุณชายโต้จะเป็นหมาขี้กลัวมากช่วงอายุระหว่าง 0-5 เดือน เวลาโดนพี่น้องคลอกเดียวกันรังแก หรือโดนตัวใหญ่เห่าใส่ก็จะล้มตัวแล้วฉี่ไหล พอโตขึ้นหมาหน่อยก็จะเป็นหมาใจดีคล้ายตัวพี่ ขณะเดียวกันก็มักจะถูกเจ้านี่
คุณชายโก้ไล่กัดประจำ เพราะเจ้านี่มันห่วงตัวมาก โดนตัวนิดหน่อยก็ไล่กัดเขาแล้ว ทั้งหวงเจ้าของไม่ยอมให้ตัวอื่นเล่นกับเรา แถมยังงกอีกต่างหาก ถ้ามันจะเล่นมันต้องเป็นฝ่ายชวนเขาเล่นก่อน ไม่งั้นไม่ยอมกัดตัวอื่นดะ ผิดกับพี่น้องคลอกเดียวกัน ตอนนั้นเราก็เลยดัดนิสัยด้วยการซื้อปลอกคอให้ใส่แล้วใช้โซ่ร้อยร่วมกัน เวลาเดินไปไหนก็เดินด้วยกัน บางทีตัวนี้จะไปทางโน้น ตัวนี้จะไปทางนี้ ไปๆ มาหันมากัดกันเองอีก ตอนนั้นยังไม่ได้ล่ามโซ่ไว้กับที่ปล่อยให้นอนอยู่ในบริเวณร้านค้า มีคนเข้าออกตลอดเวลา
พอโดขึ้นมาก็ชักไม่ได้การเขี้ยวใหญ่ขึ้น อีกอย่างคุณชายโต้หลังจากโดนใส่เป็นประจำเริ่มไม่ยอมหันมาสู้บ้าง และกลายเป็นกัดเก่งกว่าคุณชายโก้อีก ก็เลยถอดปลอกคอออกปล่อยให้เป็นอิสระ เผื่อจะกลายเป็นหมาใจดีแบบตัวพี่มันบ้าง ( ตอนนั้นตัวพี่มันขึ้นสวรรค์ไปแล้ว เหลืออยู่แต่กับหมาเด็กๆ สองตัว ส่วนตัวอื่นก็มีคนมาขอไป แม่มันเอามาเลี้ยงไว้ที่บ้านก็ไม่ยอมอยู่หนีออกไปตั้งแต่พวกมันหย่านมเสร็จ ) หากเปล่าเลยไอ้คุณชายโก้ดันไปเที่ยวไล่งับเด็กที่เดินเข้ามาในร้าน ดีว่าตอนนั้นไม่เข้าและเขี้ยวยังไม่ใหญ่เท่าไหร่ ตั้งแต่นั้นมาก็เลยเอามาเลี้ยงในห้องแอร์และล่ามโซ่ไว้กับเสาบ้างแต่น้อยมาก และพาออกเดินเล่น เช้า กลางวัน เย็น ( อ๋อ... ตอนช่วงยังไม่ไปไล่งับเด็ก ได้เลี้ยงสองหนุ่มไว้กับลูกแมวตัวหนึ่ง พวกมันชอบเล่นกับลูกแมวมาก กระนั้นน้องเหมียวก็วาสนาน้อยอีกเล่นกันไปเล่นกันมาตอนกินข้าว น้องเหมียวดันสำลักข้าวติดคอตายช่วยไม่ได้ แล้วพอเราเอาแมวที่บ้านมาที่ร้านค้า พวกมันสองตัวดันกลัวแมวเรามาก ชนิดหางตกหูตกแล้วไม่กล้าเข้ามาใกล้ ) จนกระทั่งเกือบขวบก็จัดการพาไปตอนซะเพื่อลดความดุ แต่ก็ช่วยได้นิดหน่อย
ปัจจุบันสองแสบอายุ 6 ปี แล้ว จำนวนการกัดกันเองก็น้อยลง ชายโก้ก็กลายเป็นไม่ค่อยดุเท่ากับชายโต้ที่เคยถูกรังแก เพราะยังไม่เคยกัดใครสักคนได้แต่เห่าใส่และกระโจนเข้าหา เราก็จัดการไปล็อคตัวมาได้ทัน ( กรณีโซ่หลุด ) แต่ชายโต้ไวมากไม่มีการเห่าเตือนเหมือนชายโก้ พ่อคุณกระชากโซ่จนหลุดก็มีก่อนฝากคมเขี้ยวไว้ 3 ราย ซึ่งส่วนใหญ่ที่โดนคือจะเดินเข้ามาในร้านทั้งที่มีป้ายเตือนไว้แล้ว และไม่ฟังคำเตือนเราว่าอย่าเดินเข้าใกล้หมา แต่ถ้าเวลาพาออกไปเดินเล่นข้างนอกสองคุณชายกลับยอมให้คนแปลกหน้าจับตัวด้วยซ้ำ บางทีคนเขาเอาอาหารยื่นให้ก็กินกับมือเขาไม่มีวี่แววว่าจะงับสักกะน้อย กับเด็กนักเรียนที่เดินสวนมากันมาเป็นกลุ่มก็ยืนเฉย กับชายโต้ออกจะขี้ตกใจมากเวลาพาออกไปเดินเล่นหรือมีสิ่งกระตุ้น อ้อ... เวลาไปเดินต้องไปทีละตัวนะ ไม่งั้นสู้แรงไม่ไหว บางทีเจอลากก็มีส่วนใหญ่ชายโก้จะชอบเข้าไปดมสาวๆ ที่แต่งตัวสวยๆ โดยเฉพาะถ้านุ่งกระโปรงสั้นๆ จะชอบมาก แต่บางคนเขาไม่ชอบหมา เราก็ต้องคอยไปยื้อยุดฉุดกระชากมันไว้ เพราะดมตรงไหนมันไม่ดมมันชอบวิ่งไปดมก้นเขาเฉย ส่วนชายโต้นี่ถ้าวันนั้นอารมณ์ไม่ดีแล้วดันไปเจอหมาคู่กรณีที่ชอบเห่าใส่ หรือเคยมาหาเรื่องก่อนก็จะโจนเข้าใส่ไม่มีปี่มีขลุ่ย ไอ้เราก็ต้องใช้ท่อนแขนล็อกคอกับตัวแล้วบังคับให้มันยืนสองขามันจะได้ไม่ถนัด แต่ถ้าอารมณ์ดีก็เดินผ่านเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็มีหมาจรบางตัวที่สองคุณชายยอมเข้าไปเล่นด้วย
เท่าที่เราสังเกตุสองคุณชายเขาจะดุเฉพาะเวลาอยู่ในร้านค้า เราก็เลยสงสัยว่าที่สองหนุ่มนี่ดุเป็นเพราะเขาหวง รึเป็นเพราะสายพันธุ์เขารึเปล่า? หรือเป็นเพราะเราเลี้ยง โดยเฉพาะชายโต้ เวลาพาไปจูงจะมีคนถามว่าเป็นบางแก้วรึเปล่า ไอ้เราก็ไม่รู้ เพราะเก็บเขามาเลี้ยงจากข้างทาง ไม่รู้ว่ามีส่วนผสมของสายพันธุ์นี้อยู่รึเปล่า แต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยไปอาละวาดกับคนเวลาอยู่นอกร้านนะ ส่วนตัวพี่คุณชายใจดีก็พันธุ์เดียวกับชายโต้แต่คนละสี
อีกอย่างทั้งสองเอาแต่กินและก็นอนเวลาออกไปเดินเล่นชวนวิ่งก็จะไม่วิ่ง เอาแต่เดินทอดน่อง ชวนเล่นกันในห้องก็ไม่เล่นจะนอนท่าเดียว รู้สึกเหมือนกับเป็นสุนัขที่เฉื่อยชามาก อยากให้เขากระปี้กระเป่าเพราะตอนนี้หุ่นเผละมาก หนักตัวละ 40 กว่าโล ขนาดกินแต่ไดเอ็ท กับไก่ และปลา ไม่ให้ข้าว อยากลดน้ำหนักให้ แต่พวกคุณชายก็ขี้เกียจมาก
รบกวนสอบถามพันธุ์สุนัขและพฤติกรรมความดุของสุนัขหน่อยคะ
มาถึงไอ้สองแสบที่เหลืออยู่มันดันดุเหลือเกินไม่ค่อยได้ความน่ารักและฉลาดเท่าตัวพี่ เดิมทีเริ่มแรกตัวนี้
คุณชายโต้จะเป็นหมาขี้กลัวมากช่วงอายุระหว่าง 0-5 เดือน เวลาโดนพี่น้องคลอกเดียวกันรังแก หรือโดนตัวใหญ่เห่าใส่ก็จะล้มตัวแล้วฉี่ไหล พอโตขึ้นหมาหน่อยก็จะเป็นหมาใจดีคล้ายตัวพี่ ขณะเดียวกันก็มักจะถูกเจ้านี่
คุณชายโก้ไล่กัดประจำ เพราะเจ้านี่มันห่วงตัวมาก โดนตัวนิดหน่อยก็ไล่กัดเขาแล้ว ทั้งหวงเจ้าของไม่ยอมให้ตัวอื่นเล่นกับเรา แถมยังงกอีกต่างหาก ถ้ามันจะเล่นมันต้องเป็นฝ่ายชวนเขาเล่นก่อน ไม่งั้นไม่ยอมกัดตัวอื่นดะ ผิดกับพี่น้องคลอกเดียวกัน ตอนนั้นเราก็เลยดัดนิสัยด้วยการซื้อปลอกคอให้ใส่แล้วใช้โซ่ร้อยร่วมกัน เวลาเดินไปไหนก็เดินด้วยกัน บางทีตัวนี้จะไปทางโน้น ตัวนี้จะไปทางนี้ ไปๆ มาหันมากัดกันเองอีก ตอนนั้นยังไม่ได้ล่ามโซ่ไว้กับที่ปล่อยให้นอนอยู่ในบริเวณร้านค้า มีคนเข้าออกตลอดเวลา
พอโดขึ้นมาก็ชักไม่ได้การเขี้ยวใหญ่ขึ้น อีกอย่างคุณชายโต้หลังจากโดนใส่เป็นประจำเริ่มไม่ยอมหันมาสู้บ้าง และกลายเป็นกัดเก่งกว่าคุณชายโก้อีก ก็เลยถอดปลอกคอออกปล่อยให้เป็นอิสระ เผื่อจะกลายเป็นหมาใจดีแบบตัวพี่มันบ้าง ( ตอนนั้นตัวพี่มันขึ้นสวรรค์ไปแล้ว เหลืออยู่แต่กับหมาเด็กๆ สองตัว ส่วนตัวอื่นก็มีคนมาขอไป แม่มันเอามาเลี้ยงไว้ที่บ้านก็ไม่ยอมอยู่หนีออกไปตั้งแต่พวกมันหย่านมเสร็จ ) หากเปล่าเลยไอ้คุณชายโก้ดันไปเที่ยวไล่งับเด็กที่เดินเข้ามาในร้าน ดีว่าตอนนั้นไม่เข้าและเขี้ยวยังไม่ใหญ่เท่าไหร่ ตั้งแต่นั้นมาก็เลยเอามาเลี้ยงในห้องแอร์และล่ามโซ่ไว้กับเสาบ้างแต่น้อยมาก และพาออกเดินเล่น เช้า กลางวัน เย็น ( อ๋อ... ตอนช่วงยังไม่ไปไล่งับเด็ก ได้เลี้ยงสองหนุ่มไว้กับลูกแมวตัวหนึ่ง พวกมันชอบเล่นกับลูกแมวมาก กระนั้นน้องเหมียวก็วาสนาน้อยอีกเล่นกันไปเล่นกันมาตอนกินข้าว น้องเหมียวดันสำลักข้าวติดคอตายช่วยไม่ได้ แล้วพอเราเอาแมวที่บ้านมาที่ร้านค้า พวกมันสองตัวดันกลัวแมวเรามาก ชนิดหางตกหูตกแล้วไม่กล้าเข้ามาใกล้ ) จนกระทั่งเกือบขวบก็จัดการพาไปตอนซะเพื่อลดความดุ แต่ก็ช่วยได้นิดหน่อย
ปัจจุบันสองแสบอายุ 6 ปี แล้ว จำนวนการกัดกันเองก็น้อยลง ชายโก้ก็กลายเป็นไม่ค่อยดุเท่ากับชายโต้ที่เคยถูกรังแก เพราะยังไม่เคยกัดใครสักคนได้แต่เห่าใส่และกระโจนเข้าหา เราก็จัดการไปล็อคตัวมาได้ทัน ( กรณีโซ่หลุด ) แต่ชายโต้ไวมากไม่มีการเห่าเตือนเหมือนชายโก้ พ่อคุณกระชากโซ่จนหลุดก็มีก่อนฝากคมเขี้ยวไว้ 3 ราย ซึ่งส่วนใหญ่ที่โดนคือจะเดินเข้ามาในร้านทั้งที่มีป้ายเตือนไว้แล้ว และไม่ฟังคำเตือนเราว่าอย่าเดินเข้าใกล้หมา แต่ถ้าเวลาพาออกไปเดินเล่นข้างนอกสองคุณชายกลับยอมให้คนแปลกหน้าจับตัวด้วยซ้ำ บางทีคนเขาเอาอาหารยื่นให้ก็กินกับมือเขาไม่มีวี่แววว่าจะงับสักกะน้อย กับเด็กนักเรียนที่เดินสวนมากันมาเป็นกลุ่มก็ยืนเฉย กับชายโต้ออกจะขี้ตกใจมากเวลาพาออกไปเดินเล่นหรือมีสิ่งกระตุ้น อ้อ... เวลาไปเดินต้องไปทีละตัวนะ ไม่งั้นสู้แรงไม่ไหว บางทีเจอลากก็มีส่วนใหญ่ชายโก้จะชอบเข้าไปดมสาวๆ ที่แต่งตัวสวยๆ โดยเฉพาะถ้านุ่งกระโปรงสั้นๆ จะชอบมาก แต่บางคนเขาไม่ชอบหมา เราก็ต้องคอยไปยื้อยุดฉุดกระชากมันไว้ เพราะดมตรงไหนมันไม่ดมมันชอบวิ่งไปดมก้นเขาเฉย ส่วนชายโต้นี่ถ้าวันนั้นอารมณ์ไม่ดีแล้วดันไปเจอหมาคู่กรณีที่ชอบเห่าใส่ หรือเคยมาหาเรื่องก่อนก็จะโจนเข้าใส่ไม่มีปี่มีขลุ่ย ไอ้เราก็ต้องใช้ท่อนแขนล็อกคอกับตัวแล้วบังคับให้มันยืนสองขามันจะได้ไม่ถนัด แต่ถ้าอารมณ์ดีก็เดินผ่านเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็มีหมาจรบางตัวที่สองคุณชายยอมเข้าไปเล่นด้วย
เท่าที่เราสังเกตุสองคุณชายเขาจะดุเฉพาะเวลาอยู่ในร้านค้า เราก็เลยสงสัยว่าที่สองหนุ่มนี่ดุเป็นเพราะเขาหวง รึเป็นเพราะสายพันธุ์เขารึเปล่า? หรือเป็นเพราะเราเลี้ยง โดยเฉพาะชายโต้ เวลาพาไปจูงจะมีคนถามว่าเป็นบางแก้วรึเปล่า ไอ้เราก็ไม่รู้ เพราะเก็บเขามาเลี้ยงจากข้างทาง ไม่รู้ว่ามีส่วนผสมของสายพันธุ์นี้อยู่รึเปล่า แต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยไปอาละวาดกับคนเวลาอยู่นอกร้านนะ ส่วนตัวพี่คุณชายใจดีก็พันธุ์เดียวกับชายโต้แต่คนละสี
อีกอย่างทั้งสองเอาแต่กินและก็นอนเวลาออกไปเดินเล่นชวนวิ่งก็จะไม่วิ่ง เอาแต่เดินทอดน่อง ชวนเล่นกันในห้องก็ไม่เล่นจะนอนท่าเดียว รู้สึกเหมือนกับเป็นสุนัขที่เฉื่อยชามาก อยากให้เขากระปี้กระเป่าเพราะตอนนี้หุ่นเผละมาก หนักตัวละ 40 กว่าโล ขนาดกินแต่ไดเอ็ท กับไก่ และปลา ไม่ให้ข้าว อยากลดน้ำหนักให้ แต่พวกคุณชายก็ขี้เกียจมาก