คือ พ่อเราเป็นคนชอบหงุดหงิดกับสิ่งที่เราทำเเต่บางครั้งเราก็ยอมรับว่าเราผิดเราก็ไม่โต้เถียงไม่โต้เเย้ง เเต่บางครั้งหากเราถูกเเล้วพ่อด่าเราทั้งๆที่ไม่มีเหตุผลเราก็จะโต้เเย้งเถียงว่าทำไมผิดอะไร ส่วนมากเราก็จะขี้เกียจเถียง เพราะในใจคิดว่าการเถียงไรสาระสิ้นดี เเต่!!! วันนี้ เราสุดจะทนเเล้ว เรื่องของเรื่องคือ เราถาม ลูกพี่ลูกน้องเราว่า น้าจะมาวันไหนๆ(น้องของเเม่เรา พอดีทำงานอยู่ต่างจังหวัด)เราถามเเบบเล่นๆตลกๆเเละเล่นกับมันไปด้วย จริงๆเเล้วเราถามมันเมื่อนวานเเล้วหละ เเล้ววันนี้ก็มาถามเล่นๆต่อ เพราะน้า นานๆทีจะมา เราคิดว่า ลูกพี่ลูกน้องเราคงคิดถึงน้าเเหละ
จังหวะที่ถามเสร็จ พ่อเราก้ตะคอกเสียงมา "ร่ำไรอะไรหนักหนาว๊ะเห็นถามมาหลายรอบละ" เราก็ตอบกลับไปว่า "ผมถามเล่นๆกับมันเฉยๆ" เเล้วพ่อก็ด่ากลับมาต่อว่า "ก็เห็นถามมาตั้งเเต่มะวานละเป็นอะไรร่ำไรอะไรว๊ะ" เราทนไม่ไหวเลยตอบไปว่า "ก็ถามเฉยๆ เเละพ่อเป็นไร ผมพูดมันเดือดร้อนอะไรไหม" เเล้วเราก็ไปนั้งซึมหน้าบ้าน เเต่ทีผมโกรธจริงๆคือ ยายกับเเม่ต้องมานั้งซึมด้วย ผมควรเเก้ปัญหาอย่างไรเกี่ยวกับพ่อผมดีครับ
อยากเเก้ปัญหาเกี่ยวกับคนในครอบครัว
จังหวะที่ถามเสร็จ พ่อเราก้ตะคอกเสียงมา "ร่ำไรอะไรหนักหนาว๊ะเห็นถามมาหลายรอบละ" เราก็ตอบกลับไปว่า "ผมถามเล่นๆกับมันเฉยๆ" เเล้วพ่อก็ด่ากลับมาต่อว่า "ก็เห็นถามมาตั้งเเต่มะวานละเป็นอะไรร่ำไรอะไรว๊ะ" เราทนไม่ไหวเลยตอบไปว่า "ก็ถามเฉยๆ เเละพ่อเป็นไร ผมพูดมันเดือดร้อนอะไรไหม" เเล้วเราก็ไปนั้งซึมหน้าบ้าน เเต่ทีผมโกรธจริงๆคือ ยายกับเเม่ต้องมานั้งซึมด้วย ผมควรเเก้ปัญหาอย่างไรเกี่ยวกับพ่อผมดีครับ