Domestic na Kanojo มังงะตอนที่ 239 (สปอยเต็มเรื่อง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนท่ 239 Kajita's goal (เป้าหมายของคาจิตะ)
พ่อรุย : ดังนั้นฉันต้องการผู้ชนะการแข่งขัน เพื่อกลับไปญี่ปุ่นกับฉัน ฉันกำลังเจรจากับเบื้องต้นกับโรงแรมที่เรากำลังเปิดร้านอาหารใหม่ เราต้องเริ่มสรุปเมนูของเราก่อนฤดูหนาวฉันอยากจะเพิ่มไอเดียอาหารจากเด็กใหม่ ตราบใดที่ผู้ชนะตกลงกับเราเราสามารถใช้อาหารที่ได้รับรางวัลอย่างที่ควรเป็น
เพื่อนคาจิตะ : ถ้าเราไม่มีใครชนะล่ะ ?
พ่อรุย : ฉันไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลย แต่ฉันมีแผน B ในกรณีนี้แันขอให้ผู้สมัครได้อยู่เรียนรู้งานที่นี้ไปก่อน อย่างน้อยเราสามารถใช้ความคิดเห็นของคุณเป็นข้อมูลอ้างอิงได้ ดี ... ฉันมีความมั่นใจในพวกคุณทุกคนอยู่ดี
หลังจากนั้นทุกคนก็แย่งกับพ่อรุย
คาจิตะ : ฉันว่าถึงเวลาที่จะต้องลงมือจริงจังแล้วฉันจะเป็นพ่อครัวตัวจริง
รุย : ฉันต้องพยายามมากยิ่งขึ้น
คาจิตะ : คุณต้องการกลับญี่ปุ่นใช่ไหม กลับญี่ปุ่นอ่ะ ?
รุย :มันไม่เหมือนกัน ฉันไม่ชอบที่นี่ .... แต่มันคงจะดีถ้าได้อยู่กับครอบครัวของฉัน แต่. อย่าไปคิดว่าฉันกำลังทำแค่นี้เพราะฉันอยากกลับบ้าน! การประกวดครั้งนี้เป็นการทดสอบทักษะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราใช่ไหม? ฉันต้องการประสบความสำเร็จก่อนที่ฉันจะกลับบ้าน ฉันอยากจะชนะรายการแข่งนี้ ฉันจะแสดงให้คุณเห็นว่าฉันทำได้จริงๆ ฉันคิดว่ามันทำให้เราเป็นคู่แข่งกันแล้วเหรอ? แล้วฉันจะชนะนายให้ดู
ตัดมาที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง คาจิตะได้บังเอิญเจอกับรุย
รุย : นายมาซื้อไก่ด้วยหรา คาจิตะ ?
คาจิตะ : เธอด้วยหรา รุย ?
รุย : เราไม่สามารถทำเมนูหลักเหมือนกันได้
คาจิตะ : มีอะไรเกิดขึ้นกับ shrimp mousse (ดูเหมือนจะเป็นอาหาร) ?
รุย : มันเป็นจุดเริ่มต้น อย่างน้อยฉันก็รู้ว่าในตอนนี้ ไม่เป็นไร ฉันจะเปลี่ยนอาหารที่ใช้ลงแข่ง
คาจิตะ : ฉันคิดว่า .. จะดีกว่าไหมถ้าเราทำงานร่วมกัน?
รุย : แต่เราเป็นคู่แข่งกันนะ
คาจิตะ : ใช่ แต่ไม่ใช่ว่าเราจะแข่งขันกันเองโดยตรงถ้าเป้าหมายของเราทั้งคู่เหมือนกัน ฉันคิดว่าเราควรช่วยเหลือซึ่งกันและกันในการปรับปรุงอาหารของเราให้ดีขึ้น คุณไม่คิดว่าจะทำให้เราทั้งคู่ใกล้จะชนะเหรอ?
ตัดมาที่ห้องรุย ทั้งรุยและคาจิตะกำลังฝึกทำอาหาร และมี ดาเนียลลาค่อยช่วยชิมให้
รุย : ฉันไม่คิดว่าฉันเคยกิน saltimbocca(เป็นอาหารอิตตาลีครับ รู้แค่นี้จริงๆ) แบบนี้มาก่อนมันอ่อนโยน แต่ข้างนอกมันกรุบจริงๆฉัน ฉันไม่มีข้อโต้แย้งเลย
คาจิตะ : ฉันคิดว่าทักษะจำเป็นต้องมีอีกสิ่งหนึ่งที่จะทำให้ดัดแปลงเป็นแบบของฉันได้
รุย : คุณรู้ใช่ไหม มันเป็นการประกวดสำหรับพ่อครัวมืออาชีพรุ่นใหม่ในอนาคตดังนั้นพวกเขาจึงกำลังมองหาความคิดริเริ่ม (รุยบ่นพึมพว่า ฉันเดาว่าการเปลี่ยนซอสจะไม่ทำให้ใครประหลาดใจ)
คาจิตะ : ทาจิบานะ คุณได้คิดเกี่ยวกับอนาคตมากแค่ไหน ?
รุย : อนาคต คุณหมายถึงการเริ่มทำงานในร้านอาหารใหม่ๆ ?
คาจิตะ : นั่นแหละ แต่ ... ฉันหมายถึง 10 ถึงปีต่อมา ... 20 ปีต่อมา ...
รุย : อนาคตนั้น ... ตอนนี้เป้าหมายเดียวของฉันคือทำให้คนมีความสุขกับอาหารของฉันแล้วคุณล่ะ? คุณคิดยังไง
คาจิตะ : ฉันคิดว่า ฉันจะเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเอง ?
รุย : ว้าว
คาจิตะ : แน่นอนว่ามันคงเป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จะไม่บอกพ่อของคุณใช่ไหม
รุย : เขาชอบทัศนคติแบบนั้น ฉันสงสัย ว่าเขาจะไม่คัดค้าน อย่างไรก็ตามมันยอดเยี่ยมมากที่คุณมีความฝัน! ร้านอาหารแบบไหน อิตาเลี่ยน ญี่ปุ่น หรือแบบผสมผลาน
คาจิตะ : ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น ฉันเดาว่าเป็นสถานที่เล็ก ๆ ที่ฉันสามารถจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง
รุย : นั้นคือคุณ คาจิตะ เป็นธุรจิจครอบครับใช่ไหม ฉันเข้าใจแล้ว! ฉันเข้าใจแล้ว!
คาจิตะ : คุณเข้าใจแล้วใช่ไหม ดีถ้าฉันสามารถฉันต้องการที่จะมีที่นั่งเคาน์เตอร์ มันจะได้ง่ายขึ้นสำหรับคนที่มากิน เพราะจะสามารถคุยกับลูกค้าได้
และฉันต้องการเตาแก๊สขนาดใหญ่สำหรับการปรุงสตูว์และทุกสิ่งในคราวเดียว .. และฉันพนันได้เลยว่าถ้ามีพื้นที่ไม่พอที่จะทำอาหารคุณจะมีปัญหาเมื่อมันยุ่ง แล้วก็พวกจานชามที่สีขาวนั้นอีก
รุย : ไม่ใช่ต้องมีลวดลายหรา ? ฉันหมายความว่ามันดีสำหรับสถานที่ที่ดีงามมากฉันเดา ..
คาจิตะ : คุณคิดว่าบริสุทธิ์ในขณะที่น่าเบื่อหรืออะไร ?
รุย : ฉันเดาว่าเป็นอาหารจานเดียวฉันชอบอะไรที่มีสีสันมากกว่านี้ ... เดี๋ยวก่อนทำไมฉันถึงจริงจังจังเลย? แม้ว่ามันจะเป็นร้านอาหารในฝันของคุณ ... ฉันเริ่มมันเหมือนกับว่าเป็นของฉัน! และมันก็เหมือนจริงสำหรับเรื่องนั้น!
คาจิตะ : ดี .. ฉันต้องการความคิดของคนอื่นในการพิจารณาด้วย
รุย : ความฝันนั้นเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ ... เพื่อคอยจับตาดูรางวัลใช่มั้ย
คาจิตะ : ใช่
แล้วก็ถึงวันรุ่งขี้น ที่รายการแข่งทำอาหาร(ชื่อรายการมองไม่ชัด อ่านไม่ออก) มีคนจำนวนมากแห่เข้ามาดูการแข่ง
รุย : มีผู้เข้าร่วมจำนวนมาก
คาจิตะ : เราถูกแยกออกเป็นดิวิชั่นที่แตกต่างกัน แต่ก็ยังมีการแข่งขันจำนวนมากใช่มั้ย
กลุ่มนักแข่งยืนคุยกัน (ไม่รู่ว่าเป็นใครเลยคำพูดไวเลยล่ะกัน) พ่อครับหนุ่มสาวนี้ จะมีคนที่ชนะและมีเกียรติ ฉันรู้สึกประหม่า เราเป็นร้านอาหารระดับสามดาวฉันคิดว่าพวกคุณกลัวคุณ! มันเป็นจุดเด่น มันทำให้ฉันสบายใจ
รุย : ตอนนี้เป็นเวลาที่ฉันจะแสดงทุกสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ไปแล้ว . ฉันได้ส่วนแรกมาไว้แล้ว! ฉันก็ต้องทำให้ได้แบบนายเช่นกัน
คาจิตะ : โอเครไหม คุณดูเครียดๆ
รุย : ฉันสบายดี ฉันแค่ กลังวลกับบรรยาการที่นี้
คาจิตะ : ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เราได้ทำงานหนัก เราจะไม่แพ้คนเหล่านี้ และเราได้เตรียมอาหารที่ยอดเยี่ยม แค่ใจเย็น ๆ และทำสิ่งที่คุณฝึกฝนแล้วทุกอย่างจะเรียบร้อย
รุย : ฉันก็คิดแบบนั้น เอาล่ะทำดีที่สุดแล้ว
และก็เริ่มแข่งทำอาหาร อาหารที่รุยทำคืออะไรผมก็ไม่รู้นะ
ตอนนี้เราจะเริ่มการตัดสิน
รุย : เดาว่าเราต้องรอพระคำของพระเจ้า แต่คุณทำอาหารเปลี่ยนไปใช่ไหม คาจิตะ
คาจิตะ : ใช่ แต่คุณดูไม่ประหม่าเลย
รุย : ฉันคิดว่าเราทั้งคู่ให้สิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถให้ได้ในตอนนี้เป็ดย่างและซอลบูบัคคาของคุณ เราไม่สามารถทำได้ดีกว่านี้อีกแล้ว
คาจิตะ : ฉันไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเมื่อฉันกลับไปญี่ปุ่นฉันจะต้องปรับจานให้เป็นรสนิยมญี่ปุ่นแม้ว่า .... เปลี่ยนเครื่องปรุง ...
รุย : คุณไม่ได้นำหน้าตัวเองเล็กน้อยหรือ เกี่ยวกับการกลับไปญี่ปุ่นแล้วหรือยัง
คาจิตะ : นั่นคือเป้าหมายของฉันทุกอย่างที่ฉันเคยคิดเกี่ยวกับการชนะ
พิธีกร : ตอนนี้เราจะประกาศผู้ชนะ ดิวิชั่น 1 10 อันดับแรก ขอเอาชื่อเต็มๆมานะ อ่านไม่ออกกลัวอ่านชื่อผิด Lorenzo Leogini, Adan Jones, Fernando Navarro,Koji Awakaru
โคจิ : จริงหรา เป็นไปไม่ได้
เพื่อนคาจิตะ : ขึ้นไปที่นั่นสิ
รุย : ยินดีด้วย Awakaru ซัง (อ่านไม่ออก)
พิธีกร :เราจะไม่ประกาศผู้ชนะสำหรับส่วนที่สองของ Piatto (ไม่รู้ว่าคืออะไรเหมือนกัน) 15 อันดับแรก
ผู้เข้าร่วมแข่ง : 15 อันดับงั้นหรา ร้านอาหารของฉันในแผนกพาสต้า ขอให้ได้ที่ 2
พิธีกร : Ricardo Bluth,Chenzhi Li,Gabriel Nelson,Isaac Lukashov,Cyril Adair,Jake Thurman
รุย :ทำไมหัวใจของฉันถึงเต้นแรงและเร็วอย่างนี้ ฉันต้องการรางวัลจริงๆเหรอ? หรือเป็นเพียง .. เพราะฉันสนุกมากเหรอ?
คาจิตะ : เหตุผลที่ฉันต้องการชนะการประกวดครั้งนี้ ... เพราะฉันต้องการให้ความมั่นใจในตนเอง
พิธีกร : Eriza Rontani
คาจิตะ : คุณจำได้ไหม ... สิ่งที่ฉันพูดเกี่ยวกับการต้องการมีร้านอาหารของตัวเอง? ฉันฝันมาตลอดเกี่ยวกับเรื่องนั้น มีอิสระในการเสิร์ฟอาหารในอุดมคติของฉันด้วยส่วนผสมที่ดีที่สุด แต่ ณ จุดหนึ่ง .. คาดหวังว่าคุณจะอยู่ที่นั่นด้วยทาจิบานะ
พิธีกร : ผู้ชนะ รายการ mcClane Ignacio Sera!
คาจิตะ : i.....like you. (มาแบบนี้ ตีความหมายกันเอาเองเลย) แม้ว่ามันจะกลับญี่ปุ่น ... ฉันต้องการทำอาหารที่ยอดเยี่ยมกับคุณ
พิธีกร :คาจิ... โทคิยะ คาจิตะ
>>>>จบตอน<<<< ข้อความท้ายเรื่อง คาจิตะได้โอกาศที่จะคว้าอนาคตของเขา นี่จะเป็นตัวเลือกของ รุย หรือไม่ ?
ปล. แข่งทำอาหารตอนเดียว รู้คนชนะ เหมือนรีบอ่ะ แล้วแบบนี้รุยจะมีสิทธืได้รางวัลไหมเนี่ย ?
ปล. คาจิตะบอกว่า ผมชอบคุณ มาขนาดนี้แล้ว ยังชวนรุยไปเปิดร้านอาหารของตัวเองอีก ไม่ต้องสืบเลยว่าคาจิตะรู้สึดยังไงกับรุย ต้องมาดูกันสิว่า รุยจะโลเลกับคำพูดของคาจิตะหรือป่าว หรือในใจนั้นยังมีนัตสึโอะแค่คนเดียว
ปล. ตอนนี้มาภาษาอื่นเข้ามาบนด้วย เช่น ชื่ออาหารหรือเครื่องปรุง ภาษาอิตาลี่ ซึ่งผมก็อ่านไม่ออกด้วย เลยอาจจะแปลผิดในบางประโยคก็ขอโทษด้วยนะครับ
ติดตามตอนต่อไปในวันจันทร์หน้า
Domestic na Kanojo มังงะตอนที่ 239 (สปอยเต็มเรื่อง)