อยู่ดีๆก็เป็นมะเร็งเฉยเลย ep#4

อยู่ดีๆก็เป็นมะเร็งเฉยเลย ep#3
https://ppantip.com/topic/39074885

หลังผ่าตัด

หลังจากที่คุยกับหมอเจ้าของกระทู้ก็หลับไปอีกราวๆสองชั่วโมงมาตื่นอีกทีกับอาการกระหายน้ำอย่างมากแต่พยาบาลยังไม่ยอมให้ดื่มน้ำ พอตื่นขึ้นมารอบนี้สิ่งที่นึกถึงทันทีคือต้องเข้าห้องน้ำต้องฉี่เลยพยายามขยับตัวลุกรู้สึกตึงๆเจ็บนิดๆตรงแผลผ่าตัดแต่ก็ไม่ได้มากมายอะไรแต่รู้สึกตึงๆกับสายเดรนเพราะไม่ชิน พอลุกขึ้นนั่งได้เท่านั้นแหละค่ะ อาการคลื่นไส้จะอาเจียนตีขึ้นถึงคอหอยเหงื่อแตกพลักตอนนั้นคือนึกในใจอ๊วกก็อ๊วก อดข้าวอดน้ำมาเกือบ24ชม.แล้วยังจะอ๊วกออกก็ปล่อยมันไป นั่งพักสักครู่ใหญ่ๆก็เริ่มดีขึ้นจากนั้นรีบหอบถุงน้ำเกลือกับถุงเดรนไปเข้าห้องน้ำพยายามฉี่ พอฉี่ได้นี่ดีใจมากเลยเพราะพยาบาลบอกว่าจะได้ดื่มน้ำก็ต่อเมื่อปัสสาวะได้ตามปรกติ

พอกลับมานอนที่เตียงพยาบาลก็เข้ามาตรวจสายเดรนสาย น้ำเกลือ ถามว่าจะรับยาแก้ปวดมั้ยตอนนั้นไม่ปวดแผลแต่ปวดหัวเลยได้ยาแก้ปวดไปและได้จิบน้ำเป็นครั้งแรก(แค่จิบๆ) จากนั้นก็หลับๆตื่นๆมีพยาบาลเข้ามาดูเป็นระยะๆ ห้องที่เจ้าของกระทู้พักเป็นห้องรวมมี4 เตียงแต่มีผู้ป่วยแค่3เตียงซึ่งผ่าตัดมะเร็งเต้านมเหมือนกัน เตียงผู้ป่วยทันสมัยไฮเทคมีรีโมทกดปุ่มเยอะเยอะไปหมด การเป็นผู้ป่วยใน โรงพยาบาลที่อิตาลีจะไม่มีชุดผู้ป่วยให้ค่ะต้องเตรียมมาเองส่วนใหญ่จะเตรียมเป็นชุดนอนส่วนเจ้าของกระทู้ไม่ชินกับการใส่ชุดนอนนอกบ้านเลยเตรียมเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นผ้านิ่มๆหลวมๆ

มาตื่นเต็มตาอีกครั้งตอนราวๆหกโมงเช้า หลังจากที่ได้พักผ่อนไปเต็มที่ตื่นมาสดชื่นมากพยาบาลคนเรียกที่เดินเข้ามาเพื่อ เดินยา และเลือดหลังจากนั้ก็ได้รับอนุญาตให้ดื่มกาแฟและทานอาการได้ตามปรกติ หลังจากที่รับยาแก้ปวดไปครั้งสุดท้ายเมื่อวานเจ้าของกระทู้ก็ไม่รับยาแก้ปวดอีกเลย วันที่สองนี้พอน้ำเกลือหมดถุงพยาบาลก็ไม่ได้ให้น้ำเกลือต่อจะมีแค่ยาแก้อักเสบวันละขวดช่วงบ่ายเท่านั้น วันที่สองนี่เองที่แพทย์รังสีเข้ามาคุยด้วยเรื่องการฉายรังสีส่วนจะเป็นวันไหนเวลาใดทางโรงพยาบาลจะโทรแจ้งรายละเอียด

ทุกๆวันคุณหมอเจ้าของไข้จะมาราวซึ่งคุณหมอารมณ์ดีมากและหวงคนไข้สุดๆเรียกว่าขนาดตรวจแผลเองวันที่ถอดสายเดรนคุณหมอยังถอดเองกับมือ การเลือกหมอก็ถือว่าสำคัญต่อการรักษามากเช่นกันเชื่อว่าหมอทุกคนเก่งเหมือนกันเรียนมาเหมือนแต่ไม่ใช่หมอทุกคนที่ถูกจริตกับไข้และไม่ใช่คนไข้ทุกคนที่ถูกใจหมอ การที่เราเลือกหมอที่ทัศนะคติตรงกัน คนไข้ก็ผ่อนคลายและไว้เนื้อเชื่อใจเชื่อมั่นในการรักษา

เจ้าของกระทู้เริ่มบริหารแขนและไหล่ตั้งแต่วันแรกที่ออกจากห้องผ่าตัดวันแรกๆก็เจ็บอยู่บ้างแต่ก็ทนเอากลัวไหล่ยึดมากกว่ากลัวเจ็บตอนแรกรูมเมทก็พากันสงสัยว่าทำ(บ้า)อะไร555 ตอนหลังคุณหมอมาเฉลยและบอกให้ทำแบบเดียวกับที่เจ้าของกระทู้กำลังทำเลยได้สอนคนอื่นๆไปด้วย เจ้าของกระทู้นอนโรงพยาบาลวันที่6ก็ถูกสั่งให้ทำ ct scan พอวันที่7 ก็ถอดสายเดรนเตรียมกลับบ้าน ซึ่งคุณหมอแจ้งแล้วว่าอาจจะมีการบวมใต้รักแร้ไม่ต้องตกใจอีกเจ็ดวันให้กลับมาตรวจแผลผ่าตัดและดูดน้ำเหลืองใต้รักแร้ออกพร้อมกับแจ้งผล ct scan ว่าเป็น negative ส่วนผลตรวจชิ้นมะเร็งที่ผ่าตัดออกไปต้องรอราวๆ20วัน เจ้าของกระทู้ dismissed จากโรงพยาบาลพร้อมกับใบสั่งยา enoxaparin 18เข็ม(ป้องกันการแข็งตัวของลิ่มเลือด) นั่นหมายความว่าเจ้าของกระทู้ต้องฉีด enoxaparin เองไปอีก18วัน(บันเทิงมาก555)

พอกลับถึงบ้านเจ้าของกระทู้ก็เตรียมอุปกรณ์ทำแผลเองวันละครั้งและตอนนี้ยังห้ามแผลโดนน้ำก็ใช้แผ่นพลาสติกกันเปียกทุกครั้งที่อาบน้ำพอออกจากโรงพยาบาลได้3วันก็เริ่มกลับมาออกกำลังกายด้วยการเดิน 6กม.บ้าง7กม.บ้างเท่าที่จะทำได้ พอออกจากโรงพยาบาลได้5วันเจ้าของกระทู้รู้สึกว่าก้อนน้ำเหลืองค่อนข้างใหญ่เลยกลับไปที่โรงพยาบาลให้คุณหมอดูดน้ำเหลืองออกและตรวจแผลผ่าตัดด้วย น้ำเหลืองที่ดูดออกราวๆ10ซีซีการดูดน้ำเหลืองไม่รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย ไหมที่เย็บแผลเป็นไหมละลายหลังจากที่คุณหมอตรวจแผลเรียบร้อยปรากฎว่าแห้งสนิทดีแล้วสามารถโดนน้ำได้ตามปรกติ

เจ้าของกระทู้เลยถือโอกาสคุยเรื่องการออกกำลังกายซึ่งคุณหมอบอกว่าทำได้ภายใต้เงื่อนไขห้ามหักโหมช่วงนี้ระหว่างรอฉายแสงเจ้าของกระทู้เลยเริ่มโปรแกรมหารออกกำลังกายเบาๆด้วยการเดิน6-8กม.ช่วงเช้าๆแล้วตามด้วยบอดี้เวทเบาพร้อมทั้งต้องนวดแขนไล่อาการชาวันละ2-3รอบ

ตอนนี้(27/7/19)ออกจากโรงพยาบาลมาได้11วันแล้วค่ะ ยังต้องฉีดenoxaparinไปอีก1สัปดาห์ไม่เจ็บแผลแล้วยกเว้นช่วงที่ลืมตัวจะยกหรือลากอะไรหนักๆตกเย็นจะรู้สึกเจ็บนิดๆ เลยต้องคอยระวังเวลาล้างจานทำกับข้าวก็ต้องคอยใส่ถุงมือแรกๆก็ไม่ชิน ช่วงนี้พยายามไม่ซุ่มซ่ามเพราะผลข้างเคียงจากeparinทำให้ฟกช้ำดำเขียวไวมาก

เจ้าของกระทู้ขอส่งกำลังใจให้ผู้ป่วยโรคมะเร็งทุกคนนะคะ ร้อยพันคำว่าสู้จากคนอื่นก็ไม่มีความหมายถ้าใจเราไม่สู้(ยืมมาจากเพจคุณจี๋ lady cancer ค่ะไม่ได้คิดเอง555) อย่ายอมแพ้ง่ายๆค่ะ ยิ้มและสู้ไปด้วยกันค่ะ

หมายเหตุ: เจ้าของกระทู้เชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยมกับแนวทางการรักษาในปัจจุบัน ส่วนคำแนะนำทางเลือกอื่นๆขอความกรุณาไม่ต้องหลังไมค์มานะคะ ขอบคุณค่ะ🙏

ต้วอย่างอาหารผู้ป่วยค่ะ อร่อยดีเสียแต่ว่าจืดไปนิด😅😅

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่