เราอยู่ม.5ค่ะ เราพึ่งได้เข้ามาอยู่หอตอนม.5เลยห่างจากพ่อแม่มา แต่ต้องกลับทุกเสาร์อาทิตย์ เพราะเรามีน้องสาวอยู่อ.1ต้องดูแลเพราะเสาร์อาทิตย์พ่อแม่เราไม่อยู่ ต้องนั่งรถกลับ3-4ชั่วโมง(เหนื่อยมากก)เราเลยไม่ได้เรียนพิเศษ เลยขอแม่ว่าจะอยู่เรียนเสาร์อาทิตย์ แม่เราว่าเราใหญ่เลย ว่าเห็นแก่ตัว ไม่สนใจครอบครัว ไม่ค่อยคุยไม่ถามไถ่ เรียนไปก็เท่านั้น ยิ่งเรียนสูงยิ่งเห็นแก่ตัว ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเสียใจมากค่ะ
เราตั้งใจเรียนเพื่อเขามาตลอดถึงจะทำได้ไม่ดี แล้ววันนี้กะว่าจะมาอวดเรื่องคะแนนแต่พอได้ยินแบบนี้เราหมดกำลังใจทุกอย่าง ที่เราตั้งใจเรียนอย่างหนักทุกวันก็ท่องว่าทำเพื่อแม่ๆ อยากให้พ่อแม่ภูมิใจ แต่ได้ยินแบบนี้ท้อมากๆค่ะ เป็นลูกนี่ต้องทำตัวยังไงกันแน่หรอคะ

#ค่าเรียนพิเศษเราใช้เงินเก็บเราจ่ายเองทุกอย่างไม่เคยขอทุกวันนี้ต้องเรียนตอนเลิกเรียน ซึ่งเหนื่อยมากกก การบ้านก็เยอะTT