เรื่องมันมีอยู่ว่า..ตอนเราอยู่ม.3อ่ะเราชอบผู้หญิงคนนึง(เราอ่ะเป็นทอมนะ..ไม่หล่อ,ดำ,ฟันเหยิน ) ..ครั้งแรกที่เราเจอเขา..เขาเป็นแฟนเพื่อนในห้องเราเว้ย แต่วันนั้นเขาไม่ได้ยิ้ม เราเลยรู้สึกว่าน้องคนเนี่ยก็น่ารักดีนะ(ตอนเทอม1)..แล้วเราก็ไม่ค่อยเจอเขาอีกเลยจนเทอม2 เปิดเทอมมาวันแรก..แม่บอกกับเราตั้งแต่จะออกบ้านมาเรียน "วันนี้ไปเรียนพิเศษนะ"แม่พูด "ที่ไหน?"เราตอบพร้อมทำน่างง "บ้านสีม่วงที่หน้าโรงเรียนอ่ะ" "แม่หนูไม่อยากเรียน"แล้วก็อารมณ์เสียออกจากบ้านไป พอตกเย็นเราก็ไปเรียนตามที่แม่สั่งพร้อมบ่นไปตามทางว่า "หุ้ย!!!เบื่อแม่ชอบบังคับให้เรียนพิเศษอยู่ได้แค่วันเสาร์อาทิตย์ก็เหนื่อยพอแล้วยังมาให้เรียนพิเศษเย็นอีก..โอ๊ยยยดีเหลือเกิ๊น" และก็เดินหน้ามุ้ยไปเข้าที่เรียนพิเศษทางด้านหลัง..แล้วทันได้นั้นระหว่างที่เดินลงจากบันได..เราก็เงยหน้ามาพบกับเด็กผู้หญิงคนนั้น..วันนี้น้องเขายิ้มแล้วก็หัวเราะไปด้วย..โอ๊ยยยยหัวใจเราแทบจะทะลุออกจากอก..โดนใจอย่างแรง..โอ๊ยอิเ**อยากได้เป็นแฟน..เราแทบจะวางรองเท้าผิดที่แหนะ(ดึงสติทัน) แล้วเราก็รีบเข้าห้องเรียนเพื่อเอากระเป๋าไปเก็บไว้ที่ห้องพอเราไปถึงห้องก็รีบไปหาเพื่อนที่เราสนิทตั้งแต่ประถม(เพื่อนเป็นทอม)แล้วกริ๊ดใส่หน้ามันแล้วบอกว่า "อิห่าาน้องคนนั้นโคตรน่ารักเลย"เรากล่าวพร้อมทำหน้าตื่นเต้นสุดๆ และด้วยความที่เพื่อนอยากรู้ว่าคนนั้นคือใครก็รีบถามมาว่า "ใครอ่ะ?" "น้องคนข้างนอกใส่ชุดเนตรนารีนั่งตรงประตู" เราตอบ และเพื่อนรีบออกไปดูแล้วบอกเราว่า "ตาถึงนิหว่าา" "มันแน่นอนอยู่แล้วค่ะขา"เราตอบพร้อมทำท่าภูมิใจในตัวเอง