ครอบครัวฉันมีลูก 3 คน พี่ชายคนโต ตัวฉันผู้หญิงคนกลาง น้องสาวคนสุดท้อง ตอนนี้ฉันอายุ 33 ครอบครัวเราอยู่ร่วมกัน น้องสาวเสียไปเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ที่บ้านจะมีพ่อกับแม่. และครอบครัวเรา และพี่ชาย หลายชายอีก 1 คน อยู่รวมกัน ต้ังแต่เด็กมาเราคิดว่าเราไม่เคยได้ความยุติธรรมหรือความเท่าเทียมกันเลยแม่เราจะโอนเอียงไปทางพี่ชายตลอด การดูแลหลานย่า ที่ต่างจากหลานยาย เช้าตื่นมาหลานย่า ย่าอาบน้ำแต่งตัวส่งไป รร.บ่ายไปรับ ส่วนยาย เราเป็นคนดูแล เองหลังเลิกเรียนก็จะไปรับเอง เคยให้ยายไปรับเหมือนลำบากมากต้องให้คนอื่นพาไปบ้าง ยายจะพูดถึงความลำบากที่ต้องไปรับหลานยายเสมอ ทั้งทีเดือนนึงไปรับไม่ถึง 5 วันด้วยซ้ำ วันนึงเราเคยมีปัญหากับพี่ชายมีปากเสียงกันนิดหน่อยตอนนั้นแม่ไม่ได้อยู่ แม่กับฟังพี่เราเล่า แต่ไม่ได้ถามเราเลยแม่ไม่เคยถามเราเลย พี่เราคือคนที่ถุกต้อง เราน้อยใจแม่มากเลยทั้งเราก็ค่อยดูแลเขาข้าวปลาอาหาร ของกินขแงใช้ วันนึงพี่เราไม่สบายปวดท้องก็ต้มข้าวทอดปลาเค็มให้กินหลายคนอาจจะไม่แปลก แต่สำหรับเราไม่เคยมีวันแบบเลย สุดท้ายคงเป็นเรื่องที่เราหนักใจคือแม่พูดอยากให้เราออกไปอยู่ที่อื่น