ผมเจอมาบ่อย ๆ จากการเข้ารักษาโรงพยาบาลเอกชน โดยไม่ได้แสดงการใช้สิทธิการเบิกใด ๆ
การตรวจ รักษา ผู้ป่วย นั้น
ดูค่ายา ปกติก็จะแพงกว่าตลาด อยู่ประมาณเกือบ เท่าตัว (ถ้าเลือกได้ตามความสมัครใจของคนไข้หรือญาติ ขอใบสั่งซื้อยาจากแพทย์ ผู้ป่วยไปหาซื้อเอง ซึ่งร้านขายยาแต่ละร้านกฎหมายกำหนดให้มีเภสัชกรประจำอยู่ทุกร้าน)
ค่าหมอ (ค่าตรวจรักษาของผู้ประกอบวิชาชีพ : Doctor Fee)
คุณหมอ แต่ละท่าน ไม่เท่ากัน ค่าหมอคงน่าจะแล้วแต่ ประสบการณ์ คุณวุฒิ ความเชี่ยวชาญ และอื่น ๆ ค่าหมอต่อครั้ง คุณหมอบางท่าน 400 บางท่าน 450 บางท่าน 500 บาท เป็นต้น (ข้อมูลได้จาก ใบเสร็จรับเงินของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง)
แต่ค่าใช้จ่ายอื่น ที่อาจจะเป็น ค่าใช้จ่ายแฝงรวมอยู่ นั้น ที่เรายากจะ พิสูจน์ หรือ เทียบเคียง เปรียบเทียบ หรือหามาตราฐานมายืนยันว่า เหมาะสม หรือสมควรหรือไม่....? ยกตัวอย่าง เช่น
ค่าเวชภัณฑ์
ค่าบริการการพยาบาลผู้ป่วย
ค่าบริการเหมาจ่ายการรักษาพยาบาล
ค่าบริการทางการแพทย์ ผู้ป่วย นอก (ผู้ป่วยใน)
และสถานพยาบาลเอง ก็จะมีต้นทุนในการให้บริการ เช่น ที่จอดรถ รถรับส่งจากที่จอดรถไปตึกโรงพยาบาล บริการรถเข็นผู้ป่วย เจ้าหน้าที่ รปภ. เจ้าหน้าที่รักษาความสะอาด เป็นต้น
เข้าใจนะครับว่า รพ.มีต้นทุนค่าใช้จ่ายสูง หากคิดค่ารักษาและบริการต่ำ รพ.ก็จะอยู่ไม่ได้ แต่ก็คงไม่ควรค้ากำไรเกินควร เพื่อแบ่งปันผู้ถือหุ้นของโรงพยาบาล
สรุป การเดินทางไปพบหมอให้ตรวจรักษา ที่โรงพยาบาลเอกชนหลายแห่งที่เคยไปมา แม้อาการเพียงเล็กน้อย ตัวร้อน ไข้หวัด อาการท้องร่วง หรืออาการไม่สบายอื่น ๆ อย่างน้อยเราต้องมีเงิน ไม่น้อยกว่าหนึ่งพันบาท คนจน คนชกหน้าไม่ถึงหลัง หาเช้ากินค่ำ ต้องทนไปใช้บริการโรงพยาบาลของรัฐ อาจต้องเจอกับการตรวจรักษาพยาบาล การบริการที่ไม่ดี บางที คนไข้เยอะรอนาน ๆ (อาจเสียชีวิตก่อน หรือหมอรักษาไม่ทัน) บางครั้งบางที่ เจ้าหน้าที่ดุด่า ผู้ป่วยและญาติ เคยเจอถึงขั้นตบหน้าผู้ป่วย ข้อหา ถามแล้วตอบช้า พูดไม่ชัด พูดตอบเสียงเบาไม่ค่อยได้ยิน จนผู้ป่วยน้ำตาร่วงมาแล้ว และไม่ไปโรงพยาบาลแห่งนั้นอีกเลย
ด้วยความกังวลใจในอาการป่วย เราก็ยอมครับ บางอาการเราคิดว่าเป็นเพียงเล็กน้อย แต่อาจไม่ใช่อย่างที่เราคิด มัวคิดมาก คิดประหยัด เราอาจตายก่อน เช่น ตัวร้อน เป็นไข้หวัด เราไม่รู้ว่าสายพันธ์ุใด ดังนั้นจึงต้องหวังพึ่งหน่วยงานราชการที่จะช่วยประชาชนที่จะได้เข้าถึงการรักษาพยาบาลที่มีคุณภาพ ราคาเป็นธรรมและเหมาะสม
ค่ายา ค่าตรวจรักษา รพ.เอกชน แพง...ใครเจอช่วยแชร์กันนะ
การตรวจ รักษา ผู้ป่วย นั้น
ดูค่ายา ปกติก็จะแพงกว่าตลาด อยู่ประมาณเกือบ เท่าตัว (ถ้าเลือกได้ตามความสมัครใจของคนไข้หรือญาติ ขอใบสั่งซื้อยาจากแพทย์ ผู้ป่วยไปหาซื้อเอง ซึ่งร้านขายยาแต่ละร้านกฎหมายกำหนดให้มีเภสัชกรประจำอยู่ทุกร้าน)
ค่าหมอ (ค่าตรวจรักษาของผู้ประกอบวิชาชีพ : Doctor Fee)
คุณหมอ แต่ละท่าน ไม่เท่ากัน ค่าหมอคงน่าจะแล้วแต่ ประสบการณ์ คุณวุฒิ ความเชี่ยวชาญ และอื่น ๆ ค่าหมอต่อครั้ง คุณหมอบางท่าน 400 บางท่าน 450 บางท่าน 500 บาท เป็นต้น (ข้อมูลได้จาก ใบเสร็จรับเงินของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง)
แต่ค่าใช้จ่ายอื่น ที่อาจจะเป็น ค่าใช้จ่ายแฝงรวมอยู่ นั้น ที่เรายากจะ พิสูจน์ หรือ เทียบเคียง เปรียบเทียบ หรือหามาตราฐานมายืนยันว่า เหมาะสม หรือสมควรหรือไม่....? ยกตัวอย่าง เช่น
ค่าเวชภัณฑ์
ค่าบริการการพยาบาลผู้ป่วย
ค่าบริการเหมาจ่ายการรักษาพยาบาล
ค่าบริการทางการแพทย์ ผู้ป่วย นอก (ผู้ป่วยใน)
และสถานพยาบาลเอง ก็จะมีต้นทุนในการให้บริการ เช่น ที่จอดรถ รถรับส่งจากที่จอดรถไปตึกโรงพยาบาล บริการรถเข็นผู้ป่วย เจ้าหน้าที่ รปภ. เจ้าหน้าที่รักษาความสะอาด เป็นต้น
เข้าใจนะครับว่า รพ.มีต้นทุนค่าใช้จ่ายสูง หากคิดค่ารักษาและบริการต่ำ รพ.ก็จะอยู่ไม่ได้ แต่ก็คงไม่ควรค้ากำไรเกินควร เพื่อแบ่งปันผู้ถือหุ้นของโรงพยาบาล
สรุป การเดินทางไปพบหมอให้ตรวจรักษา ที่โรงพยาบาลเอกชนหลายแห่งที่เคยไปมา แม้อาการเพียงเล็กน้อย ตัวร้อน ไข้หวัด อาการท้องร่วง หรืออาการไม่สบายอื่น ๆ อย่างน้อยเราต้องมีเงิน ไม่น้อยกว่าหนึ่งพันบาท คนจน คนชกหน้าไม่ถึงหลัง หาเช้ากินค่ำ ต้องทนไปใช้บริการโรงพยาบาลของรัฐ อาจต้องเจอกับการตรวจรักษาพยาบาล การบริการที่ไม่ดี บางที คนไข้เยอะรอนาน ๆ (อาจเสียชีวิตก่อน หรือหมอรักษาไม่ทัน) บางครั้งบางที่ เจ้าหน้าที่ดุด่า ผู้ป่วยและญาติ เคยเจอถึงขั้นตบหน้าผู้ป่วย ข้อหา ถามแล้วตอบช้า พูดไม่ชัด พูดตอบเสียงเบาไม่ค่อยได้ยิน จนผู้ป่วยน้ำตาร่วงมาแล้ว และไม่ไปโรงพยาบาลแห่งนั้นอีกเลย
ด้วยความกังวลใจในอาการป่วย เราก็ยอมครับ บางอาการเราคิดว่าเป็นเพียงเล็กน้อย แต่อาจไม่ใช่อย่างที่เราคิด มัวคิดมาก คิดประหยัด เราอาจตายก่อน เช่น ตัวร้อน เป็นไข้หวัด เราไม่รู้ว่าสายพันธ์ุใด ดังนั้นจึงต้องหวังพึ่งหน่วยงานราชการที่จะช่วยประชาชนที่จะได้เข้าถึงการรักษาพยาบาลที่มีคุณภาพ ราคาเป็นธรรมและเหมาะสม