ตามหัวข้อด้านบนเลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเองไม่ปะสบความสำเร็จด้านนี้เลย
ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้วันทำงานแล้วค่ะ
ตอนนี้รู้สึกตัวเองประสบความสำเร็จด้านการงาน การเงิน แต่ติดเรื่องความรักค่ะ
ไม่รู้เลยว่าเวลามีความรักหรือมีแฟนสักคน ทำไมไม่เคยรู้สึกเรามีความสุขมากกว่าความทุกข์ใจทุกที
เลยมองย้อนกลับไปจนตอนเป็นเด็ก มันอาจจะเป็นเหตุนี้เข้ามาเกี่ยวด้วยหรือเปล่า ที่ทำให้เราอยากมีความรักดีๆ จริงๆ ใส่ใจให้ความอบอุ่นกับเรา
เราเป็นครอบแตกแยกค่ะ เคยคิดว่าเราไม่ได้ขาดความอบอุ่นกรือความรัก ไม่ได้ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา
ตั้งแต่ครอบครัวของเราพ่อแม่แยกย้ายไปตามทางของใครของมัน เราอยู่กับแม่ค่ะ
เราเริ่มทำงานตั้งแต่ 15 จนเรียนจบมหาลัยก็ได้เกียร์ตินิยมอันดับสองมาฝากครอบครัว
คือเราคิดว่า เราทำหน้าที่ของเราดีที่สุดแล้ว แต่พอยิ่งมองย้อนกลับไปอีก เราแทบไม่ได้อยู่กับแม่หรือครอบครัวเลย
เพราะเราทำงานตั้งแต่เด็กและแยกตัวมาอยู่หอ เรียนและทำงานไป เลยไม่ค่อยรู้สึกว่าความรักจากครอบครัวจะเป็นหน้าตาประมาณไหน อะไรคืออบอุ่น
แต่ก็ไม่อยากเอาตรงนี้มาเป็นปม เพราะตอนนี้ก็โตพอกับการทำความเข้าใจ ในส่วนตรงนั้นไป
เลยมองว่า อาจจะเป็นเพราะเราต้องเข้มแข็งแต่เด็กค่ะ พอมีแฟนก็อยากได้ที่ ใส่ใจ เข้าใจ แล้วพยายามไปด้วยกัน
แต่ชีวิตก็เล่นตลกไม่หยุดเลย ... หรืออาจจะเป็นเพราะเราเอง ที่ให้เวลาตัวเองไม่มากพอในการเลือกใครเข้ามาในชีวิตแต่ละครั้ง
ความรู้สึกตอนนี้ อยากรู้สึกว่าความรักที่ดีเป็นแบบไหน รู้สึกถูกรักเป็นยังไง อะไรแบบนี้คือที่เรียกว่าไม่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว
อยากรู้ว่า การถูกรักมันต้องเป็นยังไงคะ มีความรู้สึกแบบไหน ควรจะทำยังไงกับความรักต่อไปดีคะ
รู้สึกว่าตัวเองไม่เคยประสบความสำเร็จด้านความรัก