สวัสดี. เราเป็นเด็กต่างจังหวัด เรามาเรียนไกลบ้านมาก ตอนนี้อยู่ปี3เเล้ว เราเข้ากับเพื่อนไม่ได้เลย เราพยายามปรับเปลี่ยนตัวเองทุกอย่าง เรายอมรับนะว่าให้เพื่อนเต็ม100เลย จนพี่สาวด่าอะ พี่จะสอนเสมอเลยว่าเพื่อนไม่ใช่ทุกอย่างของเรา พ่อกับเเม่นูน คือคนที่เราต้องเเคร์มากที่สุด เเต่เข้าใจปะว่าเราเหงาอะ มันไม่มีใครอยู่ข้างๆเราตอนนี้นอกจากเพื่อนอะ เราเเค่อยากได้สักคนที่ค่อยรับฟังเรา อยู่เป็นเพื่อนกินข้าวด้วยกัน ไปเรียนนั่งด้วยกัน เวลาอยากไปเที่ยวก็ไปด้วยกัน 😭
           เราไม่เข้ากับความรู้สึกตัวเองเลย เราจะกลายเป็นโรคเครียด โรคคิดมากไรพวกนั้นปะ ในปัญหาของเรานะ คือว่า เราอะอยากสนิทกับเพื่อน เเต่เขาอะมีเเบบเป็นกลุ่มกันก่อนหน้านี้เเล้ว เเล้วเราไปขอเข้ากลุ่มด้วย เรามีความรู้สึกดีๆกับเพื่อนคนหนึ่งในนั้นมาก เขามีไรเขาก็พูดคุยกับเรานะ เราก็เหมือนกันไม่เคยมีความลับให้กันเลย จนมาวันหนึ่งมันเงียบ ำไม่คุยกับเราม่เป็นเดือนอะ เราก็ถามนะ เป็นไร โกรธไรเรารึเปล่า มันก็ว่าเปล่า เเต่เเบบเเสดงอาการอึดอัดอะ  ไม่อยากคุยกับเราไม่มองหน้าเรา จนเราไม่ไหวอะ ร้องไห้ออกมาเลย เราให้มันทุกอย่างอะไปรับ-ส่ง กินข้าวเรียนด้วยกัน จนมารู้ว่าในเเค่ไม่ชอบนิสัยของเราในส่วนที่เล็กมากๆๆๆๆอะ เราโคตรน้อยใจเลย เราเลยเริ่มตีตัวออกห่าง
       เเล้วก็มีเพื่อนอีก2 คนเข้ามาเขาค่อยรับฟังเราเราเพื่อนคนที่ผ่านมาอะ เราก็คิดเเบบคนนี้ดีวะ ก็ทำการเกาะติดเขา เเต่มันกลับมีความรู้สึกเหมือนเราเป็นคนรับใช้เขาอะ เขานะจะให้เราไปรับตลอดเลยทั้งๆที่รถเขาก็มี (ปล.เพื่อนคนที่ผ่านมาเราไปรับเพราะมันขี้รถไม่เป็น) บ้างครั้งไปเที่ยวไกลนะ เอาเเต่ว่าจะช่วยค่าน้ำมัน เเต่ก็ไม่เคยเลย รถเขานะเราไม่เคยได้ซ้อนท้ายเลย (เราคิดเล็กคิดน้อยไปปะ)เป็นเเบบนี้มาเป็นปีกว่าละ  วันนี้อีกก็เกิดเรื่อง เราอะไปเรียนตอนเช้า อ.เขาปล่อยไวเราก็ช่วนเพื้อนไปกินข้าวเช้ากัน คนหนึ่งที่เราว่าสนิทอะ มันบอกกับเราว่าไม่ไปกิน จะไปขึ้นเรียนอีกวิชาเลย เราเลยว่างั้นไปเลย เราจะไปกินข้าวนะ  เราเดินลงมาเจอเพื่อนคนหนึ่งเขาไม่สนิทกับเรานะ เเต่เราช่วนเขาว่าไปกินข้าวกับเราไหม เพื่อนคนนั้นก็ว่า ไปดิ เดี๋ยวเรานั่งเป็นเพื่อน เราเลยดีใจมาก (ปล.เรื่องเพื่อนที่สนิทจริงๆเขาชอบทิ้งเราไว้คนเดียวบ่อยมาก) พอเราไปถึงว่างกระเป๋า เพื่อนกลุ่มที่เดินมาก็มานั่งด้วย เพื่อนคนหนึ่งที่บอกเราว่าไม่กิน หันมายิ้มเเล้วเราฉันก็จะกิน เราเเบบตอนนั้นมันคิดเเบบไรวะ ถ้ากูไม่มีเพื่อนคนนี้เดินตามมาด้วกูคงไม่มีเพื่อนมานั่งกินอะ เราก็กินข้าวกับเพือนคนนั้นกัน2คน อิ่มก็ลุกเลย เเล้วพอมาตอนพักเที่ยง เพื่อที่เราสนิทด้วยก็มาแซวเราว่า นี้คนรวย  ตอนเย็นก็ว่าให้เรา  เราเลยว่ากลับ รวยพ่องงงง  พ่อกูชาวนา พูดทำไมกูไม่ชอบ มันก็เงียบ เราก็เงียบ เดินหนีมาเลย  เหนื่อยกับสิ่งพวกนี้มาก มันลกสมองมากอะ เเต่ไม่รู้ว่าจะจักการยังไง 👉 ช่วยเราด้วยยยยยยยยยยยย!!!!!👈