เป็นอาการหลังคลอดลูกค่ะ อยู่บ้านสามีมีแม่สามีอยู่ด้วย คลอดใหม่ๆเราเลี้ยงเองเกือบ 24 ชม. เพราะย่าไม่เข้ามายุ่ง ปล่อยเราเลี้ยงเองมีช่วยบ้างนิดๆหน่อยๆ เราก้เลี้ยงลูกอยู่กับเค้าแค่ 2 คนในห้องทุกวัน เงียบๆทุกวัน เรานึกว่าเราไม่เป็นซึมเศร้าเพราะทุกอย่างโอเคดี แต่มีอยู่วันหนึ่งเราคิดขึ้นมาได้ว่า เราไม่ได้ฝึกพัฒนาการลูกเลย วันๆก้ให้เค้ากินแต่นม คุยกับเค้าเราก้ไม่คุย เล่นก้ไม่เล่น ทีนี้เราสติแตกเลย เลยทำให้รู้ว่าตัวเราเองไม่ปกติแล้ว อาการรุนแรงมากกลัวลูกพัฒนาการช้าสารพัด ร้องไห้ฟูมฟาย ทุกคนตกใจมากที่เราเป็นแบบนี้ เราถึงขั้นอุ้มลูกไปหาหมอพัฒนาการเด็กเลย ตอนนั้นน้องได้ 2 เดือนเอง แต่เพื่อความสบายใจของเราเอง สามีไม่เห็นด้วยแต่ก้ต้องยอม เพราะเราสติแตกแล้ว จนตอนนี้ลูก 8 เดือน ที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้มีเรื่องให้คิดวิตกตลอด แรกๆลูกไม่กินนม กินกลางวัน 5 ออนซ์จากที่ย่าเลี้ยง (ย่าเลี้ยงลูกตัวเองแค่เดือนเดียวก้กลับไปทำงาน ประสบการณ์เลี้ยงเด็กน้อยมากและผ่านมานานแล้ว) ทีนี้แม่ก้เครียดอีก ลูกไม่กินนม เหมือนย่าจับทางหลานไม่ถูก จนแม่พาไปคลินิกนมแม่ให้สอนวิธีการให้นมจากขวด เพราะเค้าอุ้มกับจับขวดนมไม่ถูก หลังจากนี้ดีขึ้นหน่อย แต่เค้าหาวิธีให้หลานกินนมด้วยการหลอกล่อด้วยของเล่นขณะกินนม ทีนี้น้องก้เริ่มกินละ แต่ก้ยังกินยากอยู่ดี แม่สังเกตว่าเวลาผ่านไป 4-5 ชั่วโมงแล้ว ก้ไม่ร้องหิวเลย ลูกเราทำไมกินไม่กินเลย แต่ด้วยความกลัวกินน้อยก้หลอกให้กินด้วยของเล่นจนได้ ทำเรื่อยมาจนปัจจุบัน พอ 6 เดือนก้ต้องเริ่มอาหารเสริม ทีนี้แม่ก้กังวลอีกว่าลูกไม่กินแน่ๆ แล้วก้เป็นตามคาดไม่กิน กินน้อยมาก อ้าปากไม่กี่คำ จนถึงบัดนี้ผ่านไปเข้า 8 เดือน แม่ก้ทำอาหารไม่เก่ง ได้แต่ปั่นๆ ละเอียด แช่ฟรีซ แล้วให้ย่ามาอุ่นป้อน รู้ว่าต้องเริ่มบดหยาบแล้วแต่ที่บ้านไม่เห็นด้วย แม่เลยลองบี้ข้าวเม็ดๆให้กินก้กิน เคี้ยว ไม่กินคำก้เลิก หันหน้านี้ แม่ทำใจว่าข้าวเป็นอาหารเสริมก้ทำใจต่อ แต่ว่าการบดข้าวนี่ แม่เครียดมากกลัวลูกเคี้ยวไม่เป็น แต่ลูกก้กินไม่กี่คำเลยไม่รู้ว่ากินหยาบได้แล้วรึยัง ไม่กล้าทำหยาบ ทีนี้เรื่องพีคสุดตอนนี้สำหรับแม่เลย คือการออกเสียงของลูก ลูกเราเริ่มเงียบๆมาตั้งแต่แม่กลับไปทำงานคือ 3 เดือน เราสังเกตลูกเรา เราก้ปรึกษาหมอที่ฉีดวัคซีนตอนสี่เดือน เค้าบอกน้องปกติ เพราะน้องออกเสียงตอนตรวจกับหมอ แม่ก้คิดว่าโอเคจบไป แต่ตอนนี้ 8 เดือนน้องก้เงียบอีก มีนานๆๆๆๆๆๆๆๆหลายวันจะออกเสียง มามาตาตาปาปา หม่ำๆ คือบอกตามตรงเครียดมากกกกกก แม่โทรนัดคิวตรวจพัฒนาการลูกได้วันที่ 10 สค. นี้ แต่ระหว่างนี้แม่มีอาการเหมิอนสติแตกเหมือนครั้งแรกหลังจากคลอดน้อง คือคิดวิตกกังวลตลอดเวลา หมกมุ่น นอนตื่นกลางดึกแล้วไม่นอนอีกเลย ว้าวุ่น ร้อนรน โทษตัวเองว่าเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่อง ไม่เก่งเลย ทำลูกโง่ เลือกวันคลอดไม่ดี เครียดเวลาอยู่กับลูก ไม่มีความสุขมีแต่ความเครียด วิตกกังวล ทะเลาะกับสามี เบื่อไม่อยากจะทำอะไรเลย แม่มีความคิดจะไปหาหมอ แต่สามีไม่อยากให้ไป เพราะกลัวให้กินยาแล้วให้นมลูกไม่ได้เลยไม่พาไป แต่ตอนนี้แม่ทรมานมากกกก คิดว่าไม่รู้จะเลี้ยงลูกยังไงดี กิน อยู่ หลับ นอนของลูกทำไมยากเหลือเกินสำหรับแม่คนนี้ แต่ละปัญหาไม่รู้จะแก้ยัง ขอโทษนะคะที่บ่นยาว คือไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ ปรึกษาแม่เค้าก้บอกให้ปล่อยวางบ้าง แต่เราทำไม่ได้ เรายังคิดยุ ตื่นขึ้นมาคิดเรื่องนี้ ตื่นอีกก้คิดเรื่องนั้น ตกลงเป็นโรคอะไรกันแน่ มีแม่ๆคนไหนเป็นบ้าง ทำใจกันยังไง จัดการความคิดยังไงคะ