ตอนนี้ท้องได้ 5เดือนกว่าๆค่ะ  อาชีพก่อนหน้า  เรียกอาชีพคงไม่ได้ คือเรียนโท  มาท้องช่วงเริ่มทำ วิทยานิพนธ์  ช่วงนี้เลยทำๆพักๆ
  ที่นี่คุยกับสามี  สามีบอกว่า พอคลอดอยากให้เลี้ยงลูกเอง เป็นแม่ฟลูไทม์ไปเลย  ไม่ต้องไปหางานทำ เค้าจะเลี้ยงเรากับลูกเอง ครอบครัวสามีดีมากๆค่ะ ไม่มีปัญหา พ่อสามีนี่ถึงกับบอกว่าลูกชายเค้า (สามีเรา) ว่าแค่ลูกเมีย ถ้าเลี้ยงไม่ได้ ก็เป็นหัวหน้าครอบครัวที่แย่มาก   แค่ที่มีปัญหาคือครอบครัวเรา แต่ไม่ใช่สายตรงอย่างปู่ ย่า แม่ พี่ชายนะคะ  คนที่มีปัญหาคือบรรดาญาติๆ อย่าง ลุง ป้า  น้า  อา ลูกพี่ลูกน้อง  สงสัยกันแล้วเอาไปนินทา หาว่า เราเกาะสามีกิน   (เกาะจริงๆ 5555 ) อุตสาห์เรียนถุงป.โท สุดท้าย ให้สามีเลี้ยง  งานการไม่คิดทำ บลาๆๆๆ  

เราก็เลยเซ็งๆค่ะ คือ สามีเราเป็นคนขอเอง ครอบครัวสนับสนุน ถึงเราจะไม่ไปหางานนอกบ้าน แต่งานบ้านเราทำค่ะ เราไม่ได้จ้าง มีช่วงนี้ที่สามีเราทำ เพราะเราท้อง  คืออยากให้เปลี่ยนทัศนคติกันหน่อย อย่าคิดว่าคนอยู่บ้านจะว่าง นั่งๆนอนทุกคน คนที่เค้าทำงานอยู่กับบ้านมีค่ะ ยิ่งแม่บ้านนี่ อย่าคิดว่าสบาย ใช่ค่ะ สามีเลี้ยง(ย้ำอีก) แต่ก็ต้องทำงานบ้าน งานครัวไว้รอนะคะ
อีกประเด็นคือ เราอยากเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ไปจนกว่าเค้าจะเลิกเอง อยากดูพัฒนาการเค้าในแต่ละวันด้วยตัวเองและเราก็ไม่ไว้ใจใครด้วย แม้แต่ยายของหลาน(แม่เรา) อันเนืองมาจาก เราเคยถามแม่ว่า ถ้าเ อาหลานมาให้เลี้ยง แม่จะป้อนกล้วยตอนไหน  แม่เราบอกว่า สัก4เดือน  แค่นี้ละคะ เราไม่ยอมเลย เรากลัวลูกลำไส้เน่า  บางคนบอกว่าคิดมาก สมัยก่อนเกิดก็กินเลย เราก็ด้วยค่ะ แต่เดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว

เมื่อก่อนเรามีฝันมากมายค่ะ แต่ตอนนี้เราฝันแค่ขอเป็นภรรยาและแม่ที่ดีแค่นั้นค่ะ