ครอบครัวเราอยู่กันแค่ 2 คนกับสามี มีลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้ลูกวัย5 เดือน เราเป็นแม่ฟลูไทม์ เลี้ยงลูกคนเดียวอยู่ที่บ้านส่วนสามีก็หางานทำนอกบ้าน แต่ตอนนี้ไม่ยอมหางานทำ เลือกงานมากให้ขายของก็ไม่ ให้ทำงานเหมาก็ไม่ รายวันก็ไม่เอา จะหาแต่บริษัทใหญ่ๆทำ แต่ก็ไม่ทำสักที ไม่หาสักที พอได้ทำอยู่ที่นึงก็ทำไม่ถึง2เดือนก็ออกจากงาน เราเครียดมาก เค้าติดเพื่อนมาก ตื่นเช้ามาต้องออกไปหาเพื่อนแล้ว ตีไก่บ้างกินเหล้าบ้างกว่าจะกลับก็ประมาน 2-3 ทุ่มเป็นแบบนี้ประจำทุกวัน เราก็อยู่กับลูก 2 คน บางทีเราก็ไปหาขายของอุ้มลูกวัย 5เดือนไปด้วยพอได้เงินมาครั้งล่ะ 100-200  ตอนนี้เงินเก็บก็ไม่เหลือแล้ว ส่วนแม่ของเราก็ยากขายของดูหลานให้ไม่ได้แกบอกว่ารอให้หลานเดินได้ก่อนจะเลี้ยงให้เราค่อยจะได้ไปหางานทำ ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะทำไง จะบอกสามียังไง เพราะพูดทุกอย่างแล้วเค้าก็เฉย สามีเป็นคนไม่ค่อยพูด พูดน้อยมากเค้าจะเป็นคนนิ่ง ๆเหมือนเราพูดคนเดียวในบางครั้ง เราเหนื่อยมากตอนนี้คิดทุกวันว่าจะทำไงกับชีวิต จะทำงานก็ไม่มีคนดูลูก เราเคยคุยกับสามีนะถ้าไม่ทำงานก็มาเลี้ยงลูกเราจะหางานทำเอง แต่เค้าก็บอกว่าอยู่เลี้ยงลูกนี่แหละเค้าจะหาเอง นี่ก็ป่านมา 3 เดือนแล้ว จนป่านนี้ก็ยังไม่เห็นไปสมัครงานที่ไหนเลย รายได้ไม่มีเข้าบ้านเลย สิ้นเดือนมาค่าน้ำค่าไฟรายจ่ายก็มีแต่เราจ่ายเองทุกอย่าง เราเลยว่าจะไม่สนใจอะไรเค้าแล้ว จะเปิดร้านส้มตำเล็กๆขายและเลี้ยงลูกไปด้วย จะปรึกษาสามี เค้าก็ไม่เคยจะรับฟังอะไรเลยมีแต่บอกว่าเด่วค่อยคุย จะนอน ค่อยคุยพรุ่งนี้บ้าง แต่พอวันรุ่งขึ้นตื่นมายังไม่ทันได้คุยเขาก็ไปแล้ว คือเราเหนื่อยมาก ท้อมากก็ได้แต่มองหน้าลูกแล้วก็ยิ้มสู้ต้องทำไรสักอย่างเพื่อประทังชีวิตไม่ต้องหวังพึ่งใคร