เคยอ่านมาเป็นเรื่องของเมืองนอกนะคะ เขาบอกว่ามีผู้ชายคนหนึ่งเขามีอาการของโรคหลายบุคลิก คือสามสิบกว่าบุคลิกเลย เดี่ยวเป็นแบบนั้น แบบนี้ มีอาจารย์หมอฝรั่งทำวิจัยด้วยว่าเรื่องโรคนี้มันมีอยู่จริงๆ  ส่วนตัวเราเองนั้นหมอวินิจฉัยว่าเป็นไบโพล่า แต่เราว่าเราไม่น่าแค่นั้นเพราะเรามีอาการหลายบุคลิกจนคนรอบตัวต่างก้ งง และปรับตัวกับเราแทบไม่ทัน แต่ว่าเรารักษามา 12 ปีแล้วตอนนี้ก็ดีขึ้นเรื่องแพนิค แต่เรื่องแปลกๆนี่ยังเกิดกับเราตลอดเช่น หลับเพราะยา ตื่นมากลางดึกทำอะไรแปลกๆแบบเหมือนรู้ตัวทุกอย่างพูดคุยรู้เรื่อง อันนี้คือคนที่บ้านบอก หลังจากนั้นเรากลับไปหลับแล้วตื่นอีกทีจะจำไม่ได้เลยว่าเราได้พูด หรือทำอะไรไปบ้าง และจะไม่ยอมรับอย่างเด็ดขาด จนต้องมีการติดกล้องเอาไว้เพื่อเอามายืนยันกับเราว่าเราทำแบบนั้จริงๆ ไม่มีใครใส่ร้าย นั้นแหละเราจึงจะยอมรับ และเราก้จะมีคำถามในใจเสมอว่า เฮ่ย เราทำงั้นไปได้ไง ? ทำไมเราถึงทำแบบนั้น และอะไรบีบให้เราทำ ? เพราะเวลาไปพบจิตแพทย์ทุกสิ้นเดือน เราจะเล่าให้ฟังว่าเราเป็นแบบนี้ๆ  เรามีอาการ ได้ยินคนคุยกันในหัวเรา บางทีคนเดียว บางทีหลายคน และเราก็ตอบโต้ทั้งในใจและออกเสียง หมอบอกว่าคุยกับตัวเองได้ แต่ในที่ส่วนตัว เราเข้าใจที่หมอบอก แต่มันยากนะ เพราะไม่รู้ว่าบางทีมันจะเกิดตอนไหน? และการได้ยินเสียงในอดีต เสียงพ่อแม่ เสียงน้อง เสียงตัวเองพูดคุยกัน ในตอนที่เรายังเด้กๆ และมันก้จะมีเรื่องฝันเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอันนี้เกินเยียวยาจริงๆ คือฝันแล้วสามารถเบรคไว้ก่อนแล้วไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับมาฝันต่อเนื่องได้ และสามารถควบคุมการฝันได้ เช่น อยากเป้นตัวไหน เป็นใครก้เป้นได้ ว้าววมากใช่มั้ยล่า  5555 เชื่อมั้ยเราเคยฝันว่า เป็นแฟนกับดาราคนหนึ่งที่เราชอบตั้งแต่เด้ก แล้วเขาก็รักและดีกับเรามากๆ จนเราหลงรักคนนั้นจริงๆแล้วทุกคืนต้องคิดไว้ว่าคืนนี้จะฝันถึงเขาอีก ทั้งๆที่ความจริงแล้ว ดาราคนนั้นเขาได้เสียชีวิตไปนานละ ไม่ขอบอกชื่อนะ แต่เรายังคิดว่า เขาอยู่ข้างๆเราค่ะ และมันมีอะไรอีกมากมายที่เกิดขึ้นเราจะมีอามรมณ์แปรปรวนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวสงสาร เดี๋ยวเกลียด เดี๋ยวแค้น บางทีอยากฆ่าคนด้วย อยากฆ่าตัวตาย แล้วก้ด่าตัวเอง บลาๆๆๆ มันเกิดขึ้นสลับไปมา แทบไม่ทันตั้งรับเหนื่อยมาก จึงอยากทราบว่า จะต้องจัดการยังไงกับเรื่องนี้ดี อันนี้ถามหมอหรือ จิตแพทย์  หรือนักจิตฯ หากท่านผ่านเข้ามา ไม่ใช่หมอก็แนะนำเล่นๆได้นะคะ แต่ขอร้องอย่าดราม่าอย่าด่า หรือซ้ำเติมเลยนะคะ ไม่สนุกเลยนะคะ เพราะเราทรมานมากค่ะ ไม่ได้แกล้งเป็น ไม่ได้อยากเป็น แต่มันเกิดขึ้นแล้ว เราอยากหาวิธีรับมือเพราะไม่อยากให้ใครเดือดร้อนโดยเฉพาะคนในบ้านค่ะ  ทุกวันนี้กินยาไม่ขาด พบแพทย์ทุกนัด พบนักจิตวิทยาบำบัด แต่ก็ได้ระดับหนึ่งเราให้ความร่วมมือกับการรักษามากนะ แต่....มันไปไม่ถึงไหนเลยเพราะอะไร?  รู้สึกเหมือนย่ำอยู่กับที่บางทีก้ถอยหลังบ้างเวลาสวิง Ups & Downs