เข้าใจนะว่าปัญหาแม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง มันมีอยู่ตลอด เราเองก็คิดตลอดว่าไม่อยากจะไปพูดอะไรมาก เพราะเราไม่ใช่แม่เค้า แต่คนเราเวลาอยู่ร่วมกันมันก็อดไม่ได้ที่เราจะแนะนำเค้าในเรื่องที่เราเคยผ่านมาแล้ว ตัวเราเองเรื่องส่วนตัวไม่เคยเข้าไปก้าวก่ายหรืออะไร มีแค่เรื่องเรียนเท่านั้นที่เราค่อยถาม คอยจี้ตลอดเป็นเด็กไม่สนใจเรียนเลย มีปัญหามาตั้งแต่เรียนม.2 ม.3 หนีเรียนบ้าง แกล้งป่วย ขาดเรียนบ้าง สารพัด จนตอนนี้เรียนม.5 แล้ว แต่ความรับผิดชอบยังไม่มีเลย ไม่สนใจเรียน ขาดเรียนบ่อย สนใจแต่จะออกไปเที่ยว กลับจากรร.ไม่ทำอะไรเข้าห้อง นอน จะกินข้าวก็ต้องให้คนเอาไปเสริฟถึงที่ คือหลายสิ่งมาก เราก็เก็บไว้ในใจ คิดว่าเค้าถูกเลี้ยงมาแบบนั้น (เรากับพ่อเค้าเพิ่งอยู่ด้วยกันได้4ปี)  แต่เราก็สงสารแฟนคือเค้าต้องทำงาน และเค้าไม่ค่อยมีความรู้เรื่องเรียนเท่าไหร่ มีอะไรเค้าจะปรึกษาเรา เราก็ช่วยหาข้อมูลให้ แนะนำให้ ดีได้แปปเดียวก็เหลวไหลอีก คือตอนนี้เราไม่อยากตาม ไม่อยากพูดอะไรเพราะบางทีก็เหนื่อย และอีกใจนึงก้คิดพูดมากไปเค้าจะว่าเราจู้จี้ ไปวุ่นวายกับเค้า แม่เค้าก็ไม่ใช่ อีกไม่นานจะต้องเข้ามหาลัย ทุกวันนี้ยังไม่สนใจ ใส่ใจกับการเรียนเลย