คือเราชอบเขา เขาก็ชอบเรา เราสองคนต่างจริงจังความรัก  เราสองคนคุยกันมาได้ปีกว่าเเล้ว  คุยกันมาจนปีกว่า ผมก็ไม่กล้าขอเขาเป็นแฟนน้ะด้วยความเขิลอาย   เเต่มีวันนึงที่รู้สึกอึดอัดเเต่ขอบอกเเละขอเป็นแฟนออกไป นางจึงได้ตอบตกลง  เเต่ เมื่อได้ตกลงนั้น เขาได้บอกว่า  สถานะเขาจะขัดเจนมากขึ้น สิทธิ์ก็จะมีมากกว่าเดิม เเต่เขากังวลเรื่อง ที่มีทางด้านผู้ใหญ่ มาฝากความหวังไว้ที่น้องเขา เเละ รู้สึกว่าเหมือนผู้ใหญ่ จะมากีดกันทางด้านของน้องเขา น้องเขาซึ่งเป็นเด็กกลอน เป็นคนเเต่งกลอน ซึ่งอาจารย์กลอนก็ฝากความหวังไว้ที่น้องเขาด้วย เเละทุกๆวันก็จะติเรื่องความรักของน้องเขาว่าอย่ามีแฟน ห้ามมีแฟนน้ะ มีไปเพื่ออะไร เเนว จะยุให้ผมสองคนเลิกยุ่งกัน(ขนาดยังไม่ได้คบกัน)  ผมได้คุยกับน้องเขาไว้ ว่า ถ้าเขาให้ความหวังไว้เยอะ ก็ไม่เป็นไร ยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร อยู่เเบบนี้ไปก่อนก็ได้ ยังไม่ต้องคบกันก็ได้ พี่รอได้  เพราะถ้าทางด้านผู้ใหญ่เขารู้เขาก็อาจจะยุให้เราสองคนเลิกยุ่งเเละเลิกคบกัน น้องเขาจึงยังไม่อยากที่จะเปิดเผยสถานะของเราสองคนออกไป สุดท้ายคืนนั้นน้องเขาจึงบอกว่า ขอโทษที่ยังไม่พร้อมเพราะเขา กลัวทางด้านผู้ใหญ่ผิดหวังเพราะฝากความหวังกับน้องเขาไว้เยอะ น้องเขาจึง พูดมาว่า เป็นเหมือนเดิมได้ไหม   ผม: รอได้ไม่เป็นไร"   ผมเลยฝืนที่จะตอบไป เพราะไม่อยากจะเสียน้องเขาไป    เเต่ผมก็ไม่ค่อยโอเคกับความสัมพันธ์เเบบนี้เท่าไหร่น้ะ เเต่ไม่รู้ว่าในระหว่างที่รอมันจะเกิดอะไรขึ้น รึป่าวก็ยังไม่รู้น้ะ ไม่ว่า อาจจะเกิดการเบื่อจนมีคนใหม่อะไรต่ออะไร  เเต่ตอนนี้ก็คงต้องรอต่อไปจนกว่าน้องเขาจะพร้อม เพราะน้องเขาก็ทำอะไรไม่ได้ ผมเองก็ทำอะไรไม่ได้ เเต่การที่จะรอขอครั้งที่สองอะไรมันก็ไม่น่าจะเหมือนเดิมน้ะ เราก็เสียใจเเละเพราะเราเป็นคนคิดมากเเละเคยคิดเผื่อเรื่องนี้มาเเล้วเเต่ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจริง เเต่เเล้วมันก็เกิดขึ้นจริง  เเต่หลัวจากนี้ถ้าการขอครั้งต่อไปก็คงไม่เหมือนเดิม เพราะเราเคยรู้คำตอบมาก่อนหน้านี้เเล้ว😟😩   เคยเจอเเนวนี้กันรึป่าว😭