เริ่มตากเป็นคน ปกติร่าเริง เเจ่มใส กล้าเเสดงออก เเต่มาพบปัญหาก็คือ
ที่บ้านเป็นคนพูดเเรงมาก พูดไม่คิดด้วย พูดทำร้ายจิตใจเรา(ส่วนมากจะยายเรา เช่น จะตบหน้า จะตบให้เลือดกลบ จะเอามีดฟันหน้า ไปตายซะเด็กอเเบบ กูขอให้ไม่เจริญ) เวลาเราปรึกษาไม่เคยได้คำปรึกษาเเต่มันจะถูกต่อว่าเเทน ถูกด่าทอด้วยคำพูดเเรงๆทุกวัน เป็นที่รองรับอารมย์ของผู้ใหญ่ จนกลายเป็นคนเงียบๆ ชอบเก็บตัว ไม่พูดไม่จา ไม่เข้าสังคม อยู่เเต่ในห้องมืด
พอโดนด่าก็จะรู้สึกตัวสั่น ตัวเสีย ควบคุมตัวเองไม่ได้ ทำร้ายตัวเอง ทำลายข้าวของ อยากตาย
เป็นเเบบนี้ทุกวันจนทนมาได้ปีกว่าตัดสินใจเล่าให้พ่อเเม่ฟัง เเต่เขาไม่สนใจเเละเราถูกคำด่าคำเเช่งกลับมาเหมือนเดิม  ได้เเต่ถามตัวเองทุกวันเราทำอะไรผิด ทั้งๆที่ตั้งใจเรียนให้เเล้ว ทำตามที่สั่งทุกอย่าง เเละไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหนกับเพื่อนเลย เเทบจะไม่มีเพื่อนด้วยซ้ำเพราะครอบครัวกีดกัน  อาการหนักขึ้นทุกวันทำยังไงดี กลัวว่าวันนึงคนฆ่าตัวตายเเน่ๆถ้าไม่รู้สึกตัว