ตอนนี้อยู่ ม.5 คือกดดันแล้วก็เครียดจนมีแววจะเป็นไมเกรนในทุกๆวัน แล้วก็ไม่มีเป้าหมายที่พยายามเลยมันไม่มีแรงจูงใจที่จะพยายามเพื่อเป้าและใส่ใจที่จะพยายามเรื่องเรียนได้เหมือนตอน ม.4 แล้วอยากดอปเรียนสัก 1 ปี เพื่อค้นหาตัวเองว่าอยากทำอะไรและเอาความสามารถอะไรไปต่อยอดได้บ้างแล้วก็วางแผนและวางเป้าให้พยายามและแรงจูงใจในการเรียนและพยายามเพื่อความฝันแบบที่ใจปราถนา คือดอปดีไหมแล้วก็กะจะวางข้อตกลงกะแม่ในเรื่องเพื่อไม่ให้เค้ามาทำให้เรามามาบอกย้ำจนเครียดหรือไม่ให้มาห่วงมากเกินไป