พอดีพ่อเราเป็นคนใจร้อนอยู่แล้วค่ะ ทำอะไรผิดนิดผิดหน่อยนี่ไม่ได้เลย ถึงกับจะตีกันเลยทีเดียว TT แล้วเมื่อเช้าน้องเราค่ะ มันอยากให้ม๊าออกไปนั่งข้างนอกด้วย แต่ม๊าเราไม่สบายซึ่งม๊าเราก็โมโหค่ะทั้งดุทั้งตี แต่เรากก็คอยบอกม๊าเสมอนะคะว่าใจเย็นๆ ทีนี้บางทีเราก็ลำคาญน้องเหมือนกันค่ะคือมันจะให้ม๊าออกไปให้ได้ม๊าเราก็เลยบอกว่าให้เราอุ้มน้องมันออกไป พอเราอุ้มออกมาแค่นั้นแหละ ร้องจ๊ากเลยไม่หยุดไม่หย่อนพ่อเราก็แบบปรี๊ดเลยค่ะ คือด่าน้องแบบด่าไม่หยุดเลย แล้วพ่อก็เดินไปอาบน้ำต่อ ทีนี้เราก็เลยคุยกับม๊าค่ะ เอางี้นะม๊างั้นม๊ากับน้องนอนอยู่บ้านไม่ต้องไป รร.เพราะถ้าขึ้นรถไปแล้วไม่หยุดร้องพ่อต้องฆ่าน้องแน่ๆ ทีนี้ม๊าก็พาน้องเข้าห้องนอนค่ะ แต่น้องมันก็ขยั๊นขยอให้ได้ว่าจะไป ทีนี้พอดีพ่อเราแต่งตัวเสร็จพอดีน้องก็เหมือนจะดี พ่อก็อุ้มน้องออกไป แต่พอขึ้นรถแค่นั้นแหละค่ะ ร้องไม่หยุดจนพ่อเราตบหน้าน้องไปทีนึงแต่ไม่แรงมากนะคะ เราเลนบอกพ่อ พอแล้วอย่าทำมัน ทีนี้เราก็เลยอุ้มน้องมานั่งตักเราเราบอกไม่เป็นไรน้ะๆ ดูการ์ตูนกับ เอ ดีกว่าเนาะ ไม่ต้องร้อง ซักพักน้องก็นิ่งค่ะ น้องเราอายุ 2 ขวบเองนะคะ จขกท.ก็ช่วยได้เท่าที่ช่วยค่ะ ในใจก็เป็นห่วงน้องเหมือนกัน ก็เข้าใจว่าพ่ออยากให้ม๊านอนอยู่บ้าน เพราะม๊าไม่สบายจริงๆค่ะ เมื่อคืนน้องเรามันไม่ยอมนอนตั้งแต่ตี 1 แน่ะ ม๊าเราเลยไม่ได้นอนไปด้วย เพราะปกติม๊าต้องไปส่งหน้าตลอดค่ะ บวกกับน้องมันนอนไม่เต็มอิ่มด้วย ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ ทำยังไงให้พ่อใจเย็นลงได้บ้าง เราอยากให้เขาปล่อยวางมั่งค่ะ นี่แค่เด็ก 2 ขวบเอง ทำแรงขนาดนี้บอกเลยว่า จขกท.ก็ไม่พอใจเช่นกันค่ะ เพราะฉะนั้นขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ please..