สวัสดีค่ะ ป๊าเราตอนเด็กๆเคยโดนพ่อเลี้ยงแกตีเพราะป๊าตอนเด็กๆพ่อเลี้ยงเคยขู่ว่าถ้าแกได้ยินเสียงลูกแกร้องไห้แค่แอะเดียวจะจับพ่อไปขึงที่ต้นมะพร้าวแล้วจะตี ซึ่งพ่อเลี้ยงป๊าก็ทำกับป๊าเราตามที่ขู่จริง ซึ่งตอนนี้แม้พป๊าจะเริ่มแก่แล้วแกก็ไม่สามารถที่จะหลุดจากปมนี้ได้เลย เรื่องนี้ป๊าเล่าให้มาม๊าแล้วมาม๊ามาเล่าให้เรา เพราะเราเคยสังเกตเห็นป๊าเราบ่อยครั้งแกจะแพนิคกับเสียงเด็กร้องคือถ้าแกได้ยินเสียงเด็กร้องปุปแม้แต่แอะเดียวแกจะเข้าไปชาร์จทันที(ถึงแม้จะเป็นคนไม่รู้จักก็ตาม) แม้แต่เดินอยู่ข้างถนน ถ้าแกเห็นเด็กร้องไห้ปุป สองทางที่แกจะทำ1คือจะเดินหนีไปให้ไกลจนไม่ได้ยินเสียงร้อง 2.แกจะเข้าไปปลอบทันทีให้เด็กคนนั้นหยุดร้อง ถึงแม้ต้องเสียตังค์ซื้อของให้เด็กคนนั้นก็ตาม อันนี้ที่เราสามารถบอกได้คือป๊าแกจะเป็นแบบนี้หลายครั้งมากเวลาออกไปข้างนอกแต่ส่วนใหญ่ที่แกจะทำคือข้อสอง ทำให้บางทีคนที่ไม่เข้าใจก็จะตกใจเลยค่ะอยู่ดีๆก็มีตาแก่ไปทำแบบนั้นจนมาม๊าต้องไปอธิบายและบางทีเราก็ต้องดึงแกออกไปเลยค่ะว่าไปยุ่งเรื่องครอบครัวเค้าไม่ได้ และคือตอนนี้ข้างบ้านมีเด็กพึ่งคลอดนะคะ ด้วยธรรมชาติของเด็กคือจะร้องตลอด ครั้งนึงเคยมีเหตุการณ์ป๊าเรากินข้าวอยู่ดีๆแล้วลูกข้างบ้านร้องไห้ดังมาก แกวางช้อนแล้วรีบวิ่งไปปลอบเลย เราสงสารป๊าเรานะคะที่แกต้องจมกับปมนี้ ตอนแรกเราก็คิดแค่ว่าป๊าเราไม่ชอบเสียงเด็กร้องเฉยๆ จนมาม๊าเรามาบอกเล่าให้เรา เราร้องไห้เลย ไม่รู้เลยว่าป๊าต้องจมบาดแผลนี้ มันเหมือนยังเป็นแผลสดสำหรับแกเลยค่ะ เพราะแกไม่เคยจะหลุดพ้นได้เลย แม้จะผ่านหลายสิปปีแล้วก็ตาม แล้วมาม๊าเราบอกว่สตอนเด็กๆถ้าลูกๆอยู่กับป๊า ม๊าจะไม่ได้ยินเสียงลูกๆร้องไห้เลย ซึ่งจริงตามที่ม๊าเราบอก ถ้าให้นึกตั้งแต่เด็กจนเราอายุ20ป๊าไม่เคยทำให้เราร้องไห้สักแอะเลย
ถ้าเด็กได้อยู่กับแกนะ แกจะสปอยล์หนักมากกๆ ทั้งพาไปขับรถเล่น ซื้อของเล่นของกินไรงี้ ในส่วนของลูกคนข้างบ้าน หลังจากเหตุการณ์ที่แกเข้สไปปุปปัปไปยุ่งในส่วนของครอบครัวเค้า ม๊าเราก็ได้บอกป๊าแล้วนะคะว่าอย่าไปยุ่งเลยเค้าก็คงมีวิธีจัดการลูกเค้าได้ ละตอนนี้เวลาเด็กข้างบ้านร้อง ป๊าเราจะบึ่งรถออกไปข้างนอกเลยค่ะหายไปสักชั่วโมงนึงก็กลับมา 

ปล.ป๊าเราไม่ยอมไปหาจิตแพทย์เพราะแกคิดว่าถ้าไปหาจิตแพทย์คือคนที่เป็นบ้านะคะ