ลูก 9  เดือนแล้วค่ะ แรกๆก็เลี้ยงง่าย อุ้ม กอดบอกรักกันทุกวัน ทุกเวลา เราเป็นแม่ฟูลทาม
ป้อนข้าว ป้อนนม คอยเอาอกเอาใจทุกอย่าง อะไรที่เป็นวินัยก็บอก ก็ฝึกเท่าที่เด็กวัยนี้จะรับไหว 
เช่น นั่ง high chair ตอนกินข้าว , แปรงฟันวันละ 2 ครั้ง ที่ฝึกก็มีแค่ 2 เรื่อบนี้กับ ไม่ทำร้ายตนเองและผู้อื่น
เราไม่เคยดุลูก หรือตีเลยค่ะ แต่ช่วงนี้เราไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ลูกต่อต้านทุกอย่าง
กินข้าวก็ปีนโต๊ะ อาบน้ำก็ปีนอ่างอาบน้ำ ไม่ยอมแปรงฟัน ไม่กินนม จะร้อง แอ่นตัว พอเรากอดเขาจะให้ใจเย็นก็ดีดตัวออกจากเรา 
พอเราปล่อยวางลงแต่เราอยู่ข้างๆให้ร้องเพื่อรู้อารมณ์ตัวเอง น้องก็กลิ้งไปมาจะให้เราอุ้ม พออุ้มก็ดีดตัวออก เรางงไปหมดเลยค่ะว่าเราผิดอะไรมากไหม
ทั้งๆที่เราใจเย็นมาก สงบนิ่ง พยายามเป็นหลักให้ลูก เพราะรู้ว่าเขาเสียใจ ไม่ได้ดั่งใจ บอกเราไม่ได้ ไม่อ่อนไม่ได้ผลเราก็เลยเดินออกมาจากห้องสักพักมาสงบใจตัวเองประมาณ 5 นาที ทีนี้น้องร้องหนักกว่าเดิมอีก เราก็เลยเข้าไปอุ้มกอด เพราะสงสารลูก แต่ลูกก็ทำแบบเดิม คือแอ่นตัว ดีดตัวออกจากเรา เป็นกันแบบนี้ชั้วโมงนึงค่ะ จนน้องเหนื่อยเลยหยุดร้องไปเอง ระหว่างนี้เราก็คอยลูบหลัง เช็คเพิส วัดไข้ คอยพัดวีปรนนิบัติข้างๆ เราทำอะไรผิดกับลูกมากไหมคะ ทำไมเขาถึงทำแบบนี้? ทั้งวันเราก็อยู่กับเขาตลอด ไม่ได้ออกไปไหน คอยเล่นกับลูก เอ็นเตอร์เทนลูก ทำกิจกรรมด้วยกันมีช่วงเวลาดีๆด้วยกันทั้งวัน แต่ช่วงนี้ลูกกลายเป็นเจ้าอารมณ์ ยอมรับเลยค่ะว่าหมดกำลังใจแล้ว เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ 
เราไม่ไหวแล้วค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ เราเครียดมากเราจะดูแลลูกต่อไปได้ยังไงดี ใครมีแนวทางบ้างคะ