สวัสดีค่ะ หนูชื่อหญิงนะคะ ปัจจุบันอายุ20ปีคะ คือหนูมีปัญหากับคนที่โรงงานคะ แล้วหนูเบื่อมาก คือไม่มีใครทำอะไรพวกเขาได้ ด่าเหน็บแนม จิกกัด แขวะ ทุกวันคะ หนูไปทำงานโดนทุกวัน เบื่อมาก ไม่รู้ว่าพวกเราต้องการอะไรจากหนู ทั้งๆที่หนูก็ไม่เคยคุยไม่เคยยุ่งด้วย งานมันไม่หนักเลยคะ แต่มันหนักที่คน หนูจะเล่าตั้งแต่แรกจนถึงปัจจุบันให้นะคะ
.
หนูอยากมาระบายให้พวกพี่ฟัง และให้พวกพี่ช่วยแสดงควาอมคิดเห็นที มันเป้นอะไรที่อัดอั้นมาเกือบปี เรื่องมีอยู่ว่า หนูทำงานอยู่ที่ๆนึงคะพี่ เป็นโรงงานเล็กๆ คนเลยมีไม่ถึง20คน โรงงานหนูมีผู้หญิง3คนรวมหนูด้วย ที่เหลือผู้ชายคะ หัวหน้าหนูเป็นทอม คือหนูทำงานที่นี่มาเดือนกรกฏาคมก็เข้า1ปีแล้วคะ เวลาทำงานคือหนูไม่ค่อยคุยกับใครก่อน แต่ถ้าใครมาเริ่มคุยกับหนู หนูนี่พาคุยยาวเลย แต่มันจะมีผู้หญิงอีก2คน อีกคนนึงอายุ30+ แล้วอีกคนอายุ26 เขาสองคนนี่จะเป็นอะไรที่แบบทำให้หนูหงุดหงิดได้ตลอดเวลา ตั้งแต่เข้างานมาจนตอนนี้หนูนับคำได้เลยคะเพราะหนูไม่เคยยุ่งกับพวกเขา เดือนไหนหนูทำงาน แล้วหนูได้เบี้ยขยัน พวกนางจะจ้องจับผิดเป็นพิเศษ อย่างเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา หนูตั้งใจมากจะเอาเบี้ยขยัน เพราะอยากซื้อโทรสัพให้แม่ในวันปีใหม่ ไข้ขึ้นหนูก็แบกร่างกายมาทำงาน แต่มีวันนึงฝนตกหนักมากคะพี่(จำได้ว่าช่วงต้นเดือนพฤศจิกายน) แต่เพื่อเบี้ยขยันหนูจะต้องไปทำงานให้ได้ หนูเอาชุดมาเปลี่ยนที่โรงงานจ้า ขับรถมอเตอร์ไซค์แว๊นตากฝนมาเลย พอถึงโรงงานหนูเจอหัวหน้า เจอเสมียรหนึ่งคน เจอพวกพี่ๆผู้ชายที่ทำงาน หนูก็ตอกบัตร แล้ววิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้า พอออกมามันก็เลย8โมงแล้วอ่ะ (แต่เราตอกบัตรก่อน8โมง) พอเดินเข้าไลน์มาก็ทำงานปกติ แต่พอวันตัดวิก พวกผู้หญิงสองคนนั้นอ่ะพี่มันไปฟ้องเสมียรฝ่ายบัญชี บอกว่าถ้าหนูได้เบี้ยขยันพวกมันไม่ยอมเพราะหนูเข้าไลน์ช้า 8โมง22นาที เห้ย!งงมาก นี่พวกมันจ้องจับผิดถึงกับขั้นดูนาฬิกาเลยหรอ แล้ววันนั้นกับวันตัดวิกมันก็ห่างกันนานนะ (วันฝนตกมันต้นๆเดือน โรงงานหนูตัดวิกทุกวันที่25) คือพี่เข้าใจใช่ป้ะ คนตั้งใจมาทำงานอ่ะ แล้วในบัตรตอกหนูมันก็ไม่ถึง8โมง หนูมาถึงคนอื่นๆก็เห็นหนูเยอะแยะอ่ะ แต่วันที่ฝนตกวันนั้นมีคนมาสายกว่าหนูเป็นผู้ชาย ตอกบัตรเกินเวลาเข้างาน ได้เบี้ยขยันอีกแต่พวกนั้นไม่เอาพูดเลยนะ มันเอาแต่เรื่องหนูมาพูด หนูร้องไห้อ่ะพี่ แบบแค้นอ่ะหนูไม่เคยทำไรให้พวกมันอ่ะ อีกอย่างหนูก็ไม่ได้ทำผิดอ่ะ หนูตอกบัตรไม่ถึง8โมงเว้ย ด้วยความที่ว่าถ้าหนูไม่ผิดหนูเถียงขาดใจ หนูไม่ยอม หนูขึ้นออฟฟิสไปคุยกับเสมียรฝ่ายบัญชีเลย เพราะหนูมีพยานหลายคนด้วย สรุปแล้วเดือนนั้นหนูได้เบี้ยขยันคะพี่ พอวันเงินออกหนูก็รับเงินเดือนรับเบี้ยขยัน พวกนางแขวะเลยจ้า ได้เบี้ยขยันก็ถือให้ดีๆนะ ระวังจะปลิว ได้มาแบบทุจริตด้วย ตอนเด็กพ่อแม่คุณครูไม่สอนหรอว่าโตไปไม่โกง โดนเรื่อยๆพี่ วันนี้พูด พรุ่งนี้พูดอีกล่ะ พอมาต้นปีเดือนมกราคม หนูนั่งคิดว่าที่มันแขวะหนูทุกวันๆเนี่ยมันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน หนูเลยเข้าไปคุยกับพวกมันพี่ แบบเราทำงานเราก็เหนื่อยแล้วอ่ะ ต้องมานั่งฟังพวกมันจิกกัดทุกวันๆ. เหนื่อยงานก็พอล่ะยังเหนื่อยคนอีก หนูเลยเข้าไปคุย บอกที่ผ่านมาหนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรผิด แต่ถ้ามันทำให้พวกพี่ไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วย หนูมาทำงานไม่ได้อยากมีปัญหากับใคร แล้วคือพวกมันก็คุยดีพี่บอกโอเคจบกันแค่นี้ พอผ่านไปไม่นานมันเอาอีกแล้วพี่ เวลาทำงานคือถ้าใครทำอะไรผิดนะ มันจะคิดว่าหนูก่อนคนแรก บางทีเอาเรื่องส่วนตัวหนูมาแขวะ (หนูกับแฟนทำงานที่เดียวกัน) แบบคิดจะพูดก็พูดอ่ะพี่ เหมือนสนุกปากไปแล้ว พูดแบบเด็กสมัยนี้มันใจง่าย มักง่าย สมัยกูกว่าจะได้กันนี่ยากลำบากมาก ต้องแอบพ่อแม่ไปเจองี้ แต่สมัยนี้มันดี   (ขอใช้คำไม่สุภาพนะคะ) ก็เอากันได้เลย คืองงมาก พวกมันนี่รู้ดีจริงเหมือนมาอยู่ในเหตุการณ์ พักเที่ยงหนูไปซื้อยาคุมร้านค้า พอเข้างานมาตอนบ่ายเอามาพูดอีก คือพี่หนูโคตรอยากสวนกลับเลย ไอที่ว่าๆกูเนี่ย ไม่ดูลูกบ้าง อย่างน้อยกูยังป้องกัน เอาเวลามาด่ากูแขวะกูไปดูแลลูกโน้น ลูกท้องสองแล้วไม่ใช่หรอ พูดแล้วโมโห!!! แล้วพวกมันจะชอบไปโพสต์หน้าเฟส โพสต์ด่าบ้าง โพสต์แบบเหมือนตัวเขาเองถูกโดนกระทำงี้ บางทีก็หมั่นไส้ ล่าสุดไม่นานมานี้ โรงงานหนูเขาจะจัดผู้หญิงว่าทุกเช้าผู้หญิงจะได้กวาดรอบๆโรงงาน สองคนนั้นเขาก็คู่ของเขาไป ส่วนหนูไม่มีคู่หัวหน้าก็จะให้คู่กับผู้ชาย ซึ่งหนูก็สนิทกันเพื่อนผู้ชายมันเป็นเพื่อนกับแฟนหนู เวลาพวกเขากวาด หนูไม่เคยบ่นไม่เคยฟ้องอะไรนะพี่ ไม่เคยยุ่งด้วย แต่พอหนูกวาดปุ้บ พวกเขาจะแอบดูคะว่าพวกหนูกวาดกันสะอาด ? กวาดซอกนู้นไหม? กวาดซอกนี้ไหม? ล่าสุดใช้ให้หัวหน้าปั่นจักรยานมาดูว่าพวกหนูกวาดสะอาดไหม หัวหน้าก็บ้ายุคะพี่ ปั่นมาเฉย มาถามพวกหนูว่ากวาดกันสะอาดไหม กวาดตรงนู้นด้วยนะตรงนี้ด้วยนะ เพื่อนหนูที่กวาดกับคู่กับหนู เลยบ่นไปหนึ่งที ผู้จัดการมาได้ยินเลยบอก พี่ไม่ต้องมาดูหรอกว่าใครทำสะอาดไม่สะอาด พี่ดูแค่ว่าใครทำไม่ทำ ก็พอ หลังจากผู้จัดการพูดเสร็จหัวหน้าบอกจ้ะๆแล้วปั่นจักรยานเข้าไลน์ไปเลย พวกหนูก็นั่งขำอ่ะพี่ มีที่ไหนลูกน้องสั่งหัวหน้า แล้วประเด็นคือหัวหน้าก็ยังทำตามที่พวกมันบอก เหมือนหัวหน้ากลัวลูกน้อง หัวหน้านี่มีอะไรจะชอบมาเล่าให้หนูฟัง ไม่พอใจสองคนนั้น ก็เล่าให้หนูฟัง เหมือนเขาทำอะไรไม่ได้ บางทีหนูก็สงสารหัวหน้าเขานะพี่ พวกนั้นจะชอบเถียง ชอบด่าเขา ชอบสั่งเขาต่อหน้าลูกน้องคนอื่นๆ มันเลยทำให้ลูกน้องคนอื่นๆไม่มีความเกรงกลัวหัวหน้าด้วย เอาเรื่องส่วนตัวของหัวหน้ามาเล่าในที่ทำงานเล่าให้คนในไลน์ฟัง ด่าหัวหน้าบ้าง พอหัวหน้าบ่นหัวหน้าด่าพวกเขา พวกเขาสวนทันที แล้วหัวหน้าก็จะมาบอกหนู ทั้งๆที่หนูก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้หรอก หนูต้องทำยังไงกับคนพวกนี้ดีคะพี่ ขนาดหัวหน้ายังทำอะไรมันไม่ได้ แม้กระทั้งใบเตือนยังไม่กล้าให้ลูกน้อง หนูสงสารตัวหนูเองด้วย สงสารตัวหัวหน้าด้วยหนูไม่เคยยุ่งกับพวกเขาเลยนะพี่ พวกเขาทำอะไรก็ไม่เคยฟ้องใคร โดนพวกเขาด่าจิกกัดทุกวันหนูก็ไม่ตอบโต้ เพราะเวลาพวกเขาด่าหรือแขวะอะไรพวกเขาไม่เอ่ยชื่อนะ แต่ทุกคนในไลน์จะรู้หมดว่าหมายถึงใคร(หนูไง) พวกเขาชอบโพสต์ในเฟสบุ๊คนะคะว่าเกลียดหนูไม่อยากแม้แต่คุยหรือมองหน้า ไปพูดที่ทำงานก็บอกเกลียดอย่างนั้นเกลียดอย่างนี้ แต่หนูงงอ่ะพี่ เกลียดแบบไหนอ่ะถึงตามสอดส่องชีวิตคนอื่น เกลียดแบบไหนถึงชอบเอาเรื่องคนอื่นมาพูด มันเกลียดยังไงอ่ะพี่ หนูหยุดงานก็ถามหัวหน้าว่าหนูหยุดทำไม หนูไปไหน เห้ย!!!คือต้องรู้ทุกเรื่องเลยใช่ป้ะ แบบพวกนี้เขาเรียกอาการทางจิตหรือป่าวพี่ ตอนนี้เด็กๆในไลน์นี่จะให้ฉายาพวกเขาว่าหัวหน้าใหญ่ เพราะขนาดหัวหน้าที่คุมงานพวกหนูยังกลัวสองคนนี้เลย หนูทนมาจะปีนึงล่ะ แล้วหนูต้องทนอีกไหมพี่ พวกเขาป่วยป้ะพี่ ถ้าพวกเขาป่วยหนูจะได้ปล่อยผ่านหรือปลงๆไป