คอมพิวเตอร์ กอปรด้วย CPU หน่วยความจำ แอพพลิเคชั่น ซอฟแวร์
ฝังลึกในคอมพิวเตอร์ มี Bios

ความคิดมนุษย์ กอปรด้วย สติปัญญา ความจำ และ ประสบการณ์เรียนรู้
ฝังลึกในมนุษย์ มี จิตวิญญาณ ตัวตน

การเรียนรู้ ต้องอาศัย สติปัญญา ในการวิเคราะห์แยกแยะ และ ความจำ ในการสำรองสิ่งที่ได้เรียนรู้
ถ้าเรามีแต่ สติปัญญา ไม่มีความจำ ก็ไม่สามารถ เรียนรู้ได้

ถ้านิพพานมีจริง ก็คงต้องอาศัย สติปัญญา ในการวิเคราห์ กำหนดรู้ เข้าใจ และสำรองในความจำ
ปัญหาคือ ถ้ารู้เข้าถึงนิพพานแล้ว ความจำสูญหายทั้งหมด เช่น คนเป็น Dementia หรือ Alzheimer
กลายเป็น เหมือนผักที่เดินได้ คนๆนั้น จะสูญเสีย การเข้าถึงนิพพาน หรืออย่างไร ทั้งที่รู้นิพพานแล้ว

ถ้าอย่างนั้น นิพพาน จะเป็น ultimate goal ของ การเข้าถึง และ บรรลุของมนุษย์จริงหรือ
เพราะดูเหมือน นิพพาน ก็น่าจะเป็น fragment หนึ่ง ของ หน่วยความจำจากการเรียนรู้ เท่านั้น

มองในอีกแง่หนึ่ง หากนิพพาน เป็นการเข้าถึง องก์ความรู้ ที่จะทำลาย Bios
เมื่อเรียนรู้ โปรแกรม และสั่ง run ในขณะที่เครื่องยังทำงานอยู่
เมื่อเครื่อง shutdown ลง โปรแกรมจะล้าง Bios และไม่สามารถเปิดเครื่องได้อีก

กระนั้นก็ตาม หากเป็นเช่นนั้น นิพพาน ก็ยังคงเป็นแค่ fragment หนึ่ง ของ หน่วยความจำจากการเรียนรู้