ส่วนตัวเราเป็นคนนิ่งๆ ชอบที่จะอยู่คนเดียวมากกว่าออกไปเจอเพื่อน เพื่อนชวนออกไปข้างนอกเราจะปฏิเศษเสมอเลยค่ะ เราสามารถอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องพูดทั้งวันเลย บางครั้งอยู่ในกลุ่มเพื่อนเราแทบจะไม่พูดเลยนั่งฟังอย่างเดียวหรือนั่งอ่านนิยายแต่เราจะพูดมากก็ต่อเมื่อสนใจในเรื่องนั้นจริงๆ 
ตอนปีหนึ่งเข้าไปเรียนใหม่ๆเราไปเรียนคนเดียว ไม่มีเพื่อนคุยเป็นเดือนเลยค่ะแต่วันหนึ่งมีเพื่อนเอกเดียวกันเขาพึ่งมาเรียนวันแรกเขาเข้ามาถามเรื่องการเรียน จนตอนนี้เราได้เป็นเพื่อนกันแล้วถ้าเพื่อนคนนี้ไม่เข้ามาเราอาจจะไม่เพื่อนเลย555หรือถ้ามีก็แค่รู้จักกันผ่านๆแล้วหายไปเลย ความรู้สึกของเรากับเพื่อนคนนี้คือเราสามารถเปิดใจเล่าเรื่องต่างๆได้แต่อาจจะไม่ทั้งหมด ส่วนตอนมัธยมเราสนิทใจกับเพื่อนคนเดียวค่ะแต่ในกลุ่มเพื่อนมี 7 คนนะคะ เพื่อนคนนี้เขาดึงเราออกมาจากเพื่อนกลุ่มเก่า เราสามารถเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นแต่กับเพื่อนกลุ่มเก่าเราอึดอัดมากค่ะ 
       กลับมาวัยมหาลัยค่ะ กับเรื่องครอบครัวเรามีปัญหากับแม่ตลอดเลยเวลาแม่โทรมาเราหน้านิ่งออกไปทางบึ้งโดยอัตโนมัติค่ะบางครั้งนะ *บางครั้งมันมีสาเหตุที่ทำให้เราหน้าบึ้งนะคะ  เวลานั้นแม่จะโทรมาตอนเราอ่านนิยายหรือดูหนัง แม่ก็จะถามเราว่าเป็นอะไรมีอะไรทำไมไม่คุย เก็บกดเหรอหรืออยู่ที่บ้านจะเป็นอีกแบบอยู่ที่นี่จะเป็นอีกแบบ คือเราก็ตอบไม่ได้เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน จนเราถามตัวเองว่าตัวเราเก็บกดหรือเปล่า อีกเรื่องคือเราเป็นคนเก็บอารมณ์ไม่อยู่ มันจะออกมาทางหน้าเราทันทีค่ะ อารมณ์แปรปวนแบบที่เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน หรือบางครั้ง บางครั้งนะคะแม่จะบังคับเราในเรื่องบางเรื่อง ซึ่งเราไม่โอเคเลยค่ะ
เราชอบที่จะอยู่กับตัวเองมากค่ะถ้าไม่มีอะไรทำเราก็จะจินตนาการเกี่ยวกับตัวละคร คิดเรื่องในหัวได้ตลอดไม่มีเบื่อเลย 

เราอยากจะถามตามกระทู้เลยค่ะ