อายุ36เท่ากันอยู่กันมาตั้งแต่สมัยเรียนแรกๆดีมากเอาใจใส่ดูแลแต่งงาน5ปีแรกดีมากๆพอปีที่7-8แย่ลงทุกวัน กลายเป็นผู้ชายขี้หงุดหงิดอะไรนิดอะไรหน่อยก็อารมณ์เสียขึ้นเสียงเหวี่ยงวีนไปหมด เอาแต่ใจ ทะเลาะกันทีไร

ในขณะที่เราคิดถึงคน ๆ นึงตลอดเวลา  เค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้  และบางครั้ง ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน    การไม่ได้เป็นที่ 1 

ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้ ความรู้สึกแปรปวนไปหมดหัวใจก็อ่อนเเอ sensitiveกับความรู้สึกตัวเองมากๆเหนื่อยกับทุกอย่าง เมื่อก่อนก็ไม่เคยเป็น

สวัสดีค่ะ.... ฉันมีคำถามและข้อสงสัยค่ะ บางครั้งฉันก็กลัวการเข้าสังคม หงุดหงิดง่าย อารมณ์แปรปวนบ่อย นอนไม่หลับหรือนอนได้ไม่ค่อยเต็มที่ หรือบางครั้งก็นอนมากเกินไป ปวดหัวบ่อยมาก รู้สึกหดหู่ ท้อ เหนื่อยล้

หลายครั้งที่สามีทำเราน้อยใจ  1.ไม่ค่อยช่วยดูลูกให้เรา เราซักผ้าหรือทำงานบ้านลูกชอบมากวนให้อุ้ม  บ่นว่าเหนื่อยบ้างแหละ ลูกไม่ชอบอยู่ด้วยบ้างแหละ 2.เราช่วยสามีทำงานนอกบ้านทุกอย่าง แต่สามีไม่เห

ซึ่งเวลาที่คุยกันมักมีเรื่อง18+ เข้ามาเกี่ยวข้องครับ การพิมพ์คุยกัน เหมือนเราสองคนอยู่ด้วยกัน อยากจะทำแบบนั้น แบบนี้ให้ จนเกิดอารมณ์ที่ต้องมาจัดการด้วยตัวเอง และส่งรูปแลกกันดู มันพอช่วยให้อารณ์ลดลงบ้า

รู้สึกพูดอะไรก็ไม่ดีไปซะหมดพิมพ์แค่ประโยคสั้นสั้นหรือไม่ได้มีอะไรไม่ดีหรือพูดปกติเลย แต่เหวี่ยงได้ทุกประโยคจริงๆเหมือนเป็นที่รองรับอารมณ์ต้องจัดการคนพวกนี้ยังไงคะแล้วก็พูดอะไรไม่ได้ด้วยนะเค้าเป็นลูกค้

ทุกคนเคยเจอเพื่อนแบบนี้กันบ้างมั้ยคะ เพื่อนที่คอยจะด่าเราไม่ว่าเราจะทำอะไรมันก็จะโกรธเราตลอดหาเรื่องทะเขาะตลอดเลย ชอบเอาเรื่องที่มันโกรธเราเรื่องเก่าๆขึ้นมาทะเลาะ คือเราอ่ะขึ้นม.ปลายแล้วได้มีเพื่อน

บางทีตัวกูก็เหนื่อย ก็ล้า เกินไปนะ  ใช้ชีวิต มากเกินไปนะ เมื่อไรจะได้ มีความสุขจริงๆ ซักที เศร้า  เหนื่อย ท้อ สิ้นหวง หมดแรง