คือตั้งแต่เรายังไม่เกิดยายเคยเล่าเรื่องแม่กับพ่อให้ฟัง ว่าตอนแม่ท้องแม่เขียนจดหมายไปบอกพ่อว่าแม่ท้อง  แต่พ่อไม่ยอมรับ พ่อเขียนจดหมายกลับมาให้แม่บอกว่าถ้าไม่เอาเราออกก็เลิกกัน  แม่ก็กินยาทำแท้งแต่เราไม่ตาย  พอคลอดเราออกมาเรากินนมแม่แค่15วันแม่ก็ไปทำงาน  ส่วนเราตอนว่าจะทานเราไปให้คนอื่นเลี้ยง แต่ตาเราขอไว้เพราะตาไม่มีลูก เราเลยได้ใช้นามสกุลตาจนถึงทุกวันนี้ ตั้งแต่ลืมตาดูโลกเรายังไม่เคยได้รับความรักจากแม่แท้ๆเลยแม่ไม่มาดูดำดูดีเลย จนเขามีลูกกับแฟนใหม่ แต่เราไม่เคยชอบแฟนใหม่แม่เลย เพราะเคยมีเหตุการ พ่อเลี้ยงทำเหมือนจะข่มขืนเราหลายครั้งเลยแหละ พ่อเลี้ยงจบนมเรา ตอนเรานอนหลับก็มาลูบขา มาหอมแก้มมาดูดคอ แต่เรื่องนี้เราไม่เคยบอกแม่เราไม่กล้า... สมัยเรียนเพื่อนก็ไม่คบ ทำดีกับเพื่อนทุกอย่างคิดถึงความรู้สึกเพื่อนตลอด แต่เพื่อนกลับไม่สนใจเราไปไหนก็ไม่เคยเรียก ไปทานข้าวก็ไม่เคยรอ เราไปคนเดียวตลอดทนมาจนจบม.3  ตอนใกล้จะจบม.3ครอบครัวก็มาบังคับให้เราเเต่งงานกับคนที่แม่เลือกให้ แต่เราไมเราไม่ได้ชอบไม่ได้รักจะให้แต่งยังไงอ่ะ ผู้ชายที่แม่เลือกให้อายุ30กว่าๆ อายุน้อยกว่าแม่แท้ๆปีเดียว ฐานะก็ถือว่าโอเค หน้าตาก็โอเคในระดับ1 เขาเป็นลูกชายคนเดียวเขายังไม่มีเคยมีเมีย ทางบ้านเขามีไร่มีนา แม่ของผู้ชายคนนั้นบอกถ้าแต่งจะซื้อรถให้ เขาทำงานข้าราชการ ฝ่ายผู้ใหญ่แนะนำมา  แม่เล่าให้ฟัง ตอนั้นเรายังไม่เคนเห็นหน้าเขาเลยไม่เคยพูดคุยกันด้วยซ่ำอยู่ดีๆก็จะให้แต่ง  มันยังไงๆอยู่อะ  ตอนนั้นเราก็มีแฟนด้วยไง  แต่แฟนเราไม่รวยไม่หล่อผิวดำผอมมากแต่เราก็รักเขานะเขาเป็นคนดีคนหนึ่งเลยแหละเราอยากได้อยากกินอะไรเขาก็หามาให้เท่าที่เขาหามาให้ได้ ใส่ใจห้ามกินเหล้าห้ามเที่ยวเขาก็ฟังคุยกันทุกวันเกือบตลอดเวลาเลยอะ เราเคยนอกใจเขานะหลายครั้งแต่เขาก็ขอร้องทุกครั้งร้องไห้รั้งเราให้โอกาสเรา คือแบบดีโครตดีเลยนะในความรู้สึกเรา มาหาเราเกือบทุกวันแม้บ้านจะยุห่างกัน30กว่ากิโลเมตร เขายังมาหา คนมองว่าเราก็หน้าตาดีในระดับ1 ทำไมได้เเฟนขี้เหล่ แต่เราไมเราไม่เคยสนใจเรารักเขาที่เขาเป็นเขารักในความดีเขา เหมือนจะไปกันได้ดีแล้วนะ  แต่ความรักของเราต้องพังลงเพราะแม่ แม่ไม่ชอบเขาเพราะเขาจนเรียนก็ไม่จบแม่มองว่าเขาจะเลี้ยงเราไม่ได้ จะเอาเราไปลำบากไร้งี้ แม่เราด่าแฟนเราบอกมาขอแต่เขาไม่มีเงินแม่เลยบอกให้เราเลิกยุ่งกับเรา  เราเลยได้เลิกกัน พอเลิกแล้วพอเลิกแล้วแม่บังคับเราให้เราแต่งงานครอบครัวเห็นด้วยทุกคน ตอนแรกตกลงแล้วว่าจะแต่ง แต่มาเกิดเหตุการณ์ที่เราไม่ชอบเหมือนเขาไม่ให้เกียรติเราเลยอะ ทั้งที่แม่ปล่อยให้มาคุยกันเรื่องแต่จะเอายังไง แต่เขาไม่ได้คุยเรื่องนั้นเลย เขาขอมีอะไรกับเราอ้างว่ายังไงก็จะเเต่งกัน ด้วยคำพูดนั้นทำให้เราเปลี่ยนความคิด เราบอกแม่ในสิ่งที่เขาพูดแต่แม่หาว่าเราโกหก พอเราบอกเขาว่าเราไม่เเต่แต่งแล้ว  ทั้งแม่ ยาย ป้า มาด่าเราทำนองว่า เราอกตัญญูไม่มีความคิดหาสิ่งดีๆที่ทำให้ชีวิตสบายไม่ชอบ สิ่งที่ทำให้พ่อแม่มีหน้ามีตาแค่นี้ทำให้ไม่ได้ เกิดมาเลี้ยงเสียข้าวสุก เนรคุณ ถ้ารู้ว่าโตมาจะเป็นแบบนี้เอาทานให้คนอื่นตั้งแต่เด็กแล้ว ได้ยินแบบนี้โครตเสียความรู้สึก  ด่าเราทุกวัน ด่าอยู่แบบนี้เป็นปีๆ  พอมาวันหนึ่งเรามีแฟนเรามาเปิดให้รู้ว่าคบกันอยู่  แต่สิ่งทีสิ่งที่แม่ทำคือบอกให้เขามาขอเราถ้าไม่มีเงินก็เลิก จนทุกวันนี้ไม่กล้าบอกแม่อีกเลย  เราน้อยใจ คิดมากจนคิดจะผูกคอตายเขียนจดหมายลาตายเรียบร้อยแต่อีกใจ1ยังคิดว่าเราจะจบชีวิตลงเพราะเรื่องนี้หรอยังใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย เลยตัดสินใจไม่ผูกแล้วก็ทนโดนด่า จะหนีก็ไม่รู้จะหนีไปไหน แม่แท้ๆก็ไม่เคยดูดำดูดี รักลูกก็รักไม่เท่ากันน้องอยากได้อะไรหามาให้ทุกอย่างตามใจจนเสียคนไม่รู้จักโต ป.4 ยังให้พ่อแม่ล้างตูดให้อาบน้ำให้ อยากได้โทรศัพท์ไม่มีเงินก็ไม่กู้เงินธนาคารมา ซื้อให้ ส่วนเราไม่เคยได้เลยอยากได้อะไรหาเงินซื้อเอง ส่วนยายก็บังคับเราทุกอย่างรู้ว่าเลี้ยงมาแต่ไม่เข้าใจหลายๆอย่าง ไม่ให้เราออกจากบ้านเลยไม่เคยเที่ยวที่คนอื่นเขาทำเชื่อฟังทุกอย่าง แต่พอเราทำไม่ได้ดั่งใจก็ด่าเราสาปเเซ่งเรา ด่าเราเป็นตัวปัญหาเป็นภาระ เกิดมาก็ไม่มีพ่ออีก ทำไมไม่ตายๆไปตั้งแต่ในท้อง ด่าเราจนอายุ18แล้วทนอยู่ทนให้ด่าตลอด เคยขอไปทำงานนะแต่ไม่ให้ไปเพราะกลัวเราไปแล้วท้องถ้าเราไม่มีผัวก็จะไม่ให้ไปไหน  เราเคยแอบไปตัดผมกลับมาบ้านด่าเราว่าไปหาผู้ชาย ด่าเราว่เราว่าถ้าได้เเฟนที่ขับรถแง๊นไปมาแถวบ้านเสพยาไม่ต้องมาเหยียบบ้านหลังนี้  ล่าสุดมีรวจล่าสุดมีทหารตำมาทานข้าวยุบ้านจะให้เราออกไปต้อนรับ  เราไม่ไปก็ด่าอีกว่าทีแบบนี้ให้ไปเสนอหน้าไม่ไป พอพวกกุ๊ยเสนอหน้า  อีลูกไม่รักดี บลาๆ โดนด่าจนจะเป็นประสาทตายทุกครั้งที่โดนด่าก็มาร้องไห้คนเดียวตลอด คิดนะว่าจะหนีออกจากบ้านเพราะมีทองยุสลึ่ง1 

คำถามคือ  เราผิดหรอที่ไม่เเต่งาน แล้วเราควรทำยังทำยังไงถึงจะหลุดพ้น ควรพูดกับแม่ยังไงให้เข้าใจ เราไม่อยากมีชีวิตแบบนี้เราอยากเลือกชีวิตเราเอง  เราอยากเลือกคู่ชีวิตเราเอง 
เราเครียดกับเรื่องพวกนี้มานานไม่มีทางออกเลยจะให้เอาผัวเราก็ยังไม่พร้อม 
มีใครแนะนำทางออกให้เราได้บ้าง