สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อ เรารู้สึกไม่อยากอยู่กับครอบครัวมาตั้งแต่ม.3แล้วค่ะ ปกติแม่เราเป็นคนจิตใจดีมาก จนมาช่วงเราม.3 และ ม.6 แม่อารมณ์ร้ายตลอดเวลา เหมือนไบโพล่า แถมเอาแต่ใจ ขี้บังคับ คนในบ้าน พ่อ พี่ เรา ไม่กล้าขัดคำสั่งเลยค่ะ เพราะถ้าพูดอะไรไปไม่เข้าหูก็อาละวาด เราจากเด็กสดใสกลายเป็นเด็กเก็บกด เงียบ ไม่พูดจา หดหู่ (ตอนนี้เราวัยทำงานแล้ว) ปัจจุบันแม่เรายิ่งเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ เราเหนื่อย เรารู้สึกอยากตายในทุกวัน เราเหมือนทาสและสนามอารมณ์ของแม่ เพียงคนเดียว เอะอะก็เรา เราเหนื่อย เราไม่อยากอยู่เลย บางทีเราโมโหจนอยากตาย หรือ อยากตะโกนด่าแม่กลับบ้าง แต่เราก็เงียบ เราเครียด เราอยากตาย เราไม่กล้าพูดกับใครเลย เราทนมาตลอด เราอาจจะดูน่าสมเพช แต่เราอยากปรึกษาว่าควรทำยังไงดีคะ ถ้าจะมองเป็นเด็กขาดความอบอุ่นก็ได้ค่ะ เพราะพ่อแม่เลี้ยงเราระบบปิดไม่พาออกข้างนอก มีเที่ยวบ้างนิดหน่อย เลิกเรียนก็กลับ สายไป5นาทีก็โดนด่าแล้วค่ะ เราไม่เคยเข้าใจอะไรเลย บางทีการตายคือการสิ้นสุด ขอบคุณค่ะ