ตามหัวข้อเลยครับ บอกก่อนว่าผมเป็น ม้าย หย่ากับภรรยา อายุก็ 40 ต้นๆ ลูกๆโตกันหมดแล้ว แถม ทำงานพิเศษส่งตัวเองเรียน ไม่ค่อยมายุ่งเกี่ยวกับผมเท่าไหร่ ส่วนตัวผม ไม่มีพ่อแม่ต้องดูแล ไม่ต้องส่งเสียใคร มีงานการทำมั่นคงระดับหนึ่ง ไม่ได้ฟุ้งเฟ้อ แต่อยู่ได้ไม่เดือดร้อนนัก

ต่อมาผมรู้จักสาวคนหนึ่ง ก็รู้จักกันมาซักระยะ นานมั้ย ก็ซักสองปีได้ เธอเพิ่งมาบอกเลิกกับผม เพราะเหตุว่า “อยู่ไปก็ ไม่มีอนาคต เพราะพี่มีพร้อมทุกอย่างแล้ว ไม่ว่าจะบ้าน รถ ลูกพี่ก็ไม่อยากมี (ก็ผมมีแล้ว เธอเองก็มีลูกติดคนหนึ่ง แล้วจะมีเพิ่มทำไม ผมไม่อยากจะลำบากเลี้ยงเด็กเล็กอีก) อยู่ไปก็เหมือนอยู่ไปวันๆ เธอบอกว่า เธอไม่มีทรัพย์สินที่จะสร้างด้วยกันกับผมเลย (ก็เธอเองก็มีบ้าน มีรถแล้วเหมือนกันจะสร้างอะไรอีก งง) อีกอย่างเป็นพนักงานบริษัททั้งคู่ จะสร้างก็คือต้องกู้ ต้องผ่อน เป็นหนี้อีก เธอบอกว่า ถ้าผมตายก่อน เธอไม่ได้อะไรจากผมเลย เพราะผมยกให้ลูกผมทั้งหมด (อ้าวก็มันเป็นของที่สร้างมากับภรรยาเก่า ผมก็ต้องยกให้ลูกผมสิ) แถมอายุห่างกัน 10 กว่าปี ใช้ชีวิตปกติ เธอบอกว่าผมตายก่อนแน่ๆ ฮ่าๆ ถึงตอนนั้น เธอ 40 เหลือแต่ตัวชัวร์

สุดท้ายเธอก็ไปคืนดีกับแฟนเก่าที่เคยเลิกกันมา แล้วจะมาคบกับผม ก็คงจะไปสร้างตัวด้วยกัน เพราะฝ่าย ผช ไม่มีทรัพย์สินอะไรเลย อายุพอกันมีลูกติด (ฝ่าย ผช ก็เมียทิ้งมาเหมือนกัน) ไม่มีงานประจำ เคยมาเกาะเธอกินที่บ้านงานการไม่ทำเป็นชิ้นเป็นอัน จนเธอเลิก และไล่ออกจากบ้าน ไปครั้งหนึ่ง แต่กว่า ผช กว่าจะไปก็แทบแย่ เพราะบ้านก็มีให้อยู่ฟรี รถก็มีให้ใช้ ไม่ต้องดิ้นรน เที่ยวกินเหล้ากับเพื่อนได้ไปวันๆ เวลามีงานก็ไปทำ ก็เอารถเธอขับไปทำงานนั่นแหละ (เธอเคยบ่นให้ฟัง ตอนที่คบกันใหม่ๆ)

สุดท้าย ผมผิดที่มีครบแล้ว เธอเลยเลิกใช่มั้ย ...?