เราเป็นคนชอบคิดอยู่แล้วด้วย (พยายามเลิกคิดแต่เลิกไม่ได้จริงๆ T^T) บางครั้งมันคิดเยอะเกินเหตุ พยายามปรึกษาหาวิธีกับเพื่อนๆและก็คนในครอบครัว แต่เขาก็บอกว่าเราคิดมากไปเอง เราก็คิดมองโลกแง่ดี สงสัยเราคิดมากไปเอง จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ มีเรื่องอะไรที่ไม่ดีที่เกิดขึ้นกับเรา เราจะคิดเยอะมาก แล้วโทษตัวเองไว้ก่อนเสมอ คุยอยู่คนเดียว ร้องไห้ฟูมฟายอยู่คนเดียว ถามคำถามเดิมๆซ้ำๆไปมากับเพื่อนและคนในครอบครัวเพราะคิดว่าเขาน่าจะเป็นที่พึ่งให้เราได้ระบายความรู้สึกได้บ้าง (ถามเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเรา) จนเขาบอกว่า "เห่าเป็นหมาบ้าไปได้" ซึ่งแบบเราจึกอ่ะ อีกทั้งเวลาเจอรุ่นน้อง รุ่นน้องก็ถามเราว่า "พี่คุยคนเดียวทำไม พี่บ้าเหรอ" แล้วน้องเขาก็หัวเราะกับเพื่อนของเขาอ่ะนะ เราก็โอเคฉันคงบ้าไปแล้ว ถึงขั้นคิดว่าเป็นโรคทางจิตเลยอ่ะ เลยอยากถามน่ะค่ะว่า"การที่เราเป็นคนคิดมากมันทำให้คนรอบข้างมองว่าเราบ้าขนาดนั้นเลยเหรอ?"