มาเลเซียมีกาแฟ Old Town สิงคโปร์มีบักกุ๊ดเต๋ Old Street

จีนกลางอ่านว่า "เหล่าเจีย" แต้จิ๋วอ่านว่า "เหล่าโกย"

ซึ่งไม่ได้แปลว่าไก่แก่ แต่แปลว่า ตรอก (ซอย) หรือถนนเก่าตามภาษาอังกฤษ

วันพุธที่ 29-5-19 16.30 น. ส่งหนุ่มภูฐานที่หิ้วถั่งเฉ่ามาขายที่มาบุญครองเสร็จแล้ว

ชวนแฟนเดินเล่นให้รู้สึกหิว เพื่อลองบักกุ๊ดเต๋ร้านเปิดใหม่จากสิงคโปร์ ที่เปิดมา 9 ปี แต่มีถึง 22 สาขา

รวมถึงใน Jewel Changi Airport เป็นร้านที่เน้นเปิดตามศูนย์การค้า ไปสิงคโปร์บ่อยแต่ไม่รู้ไม่เคยลอง

ร้าน Old Street Buk Kut Teh ตั้งอยู่ที่ชั้น G ฝั่งโรงแรม ตรงข้ามธนาคารทหารไทย


ชั้นบนเป็นแบบชั้นลอยมีสี่โต๊ะแบบสี่คนและหกคน หนึ่งโต๊ะกลมนั่งได้ 5-6 คน

และสองโต๊ะเล็กแบบมาคนเดียว เงียบดีแต่ดันมีทีมมาถ่ายโปรโมทร้านยึดไว้ทั้งชั้น จึงต้องนั่งชั้นล่าง

ชั้นล่างมีโต๊ะแบบกั้นคอกเป็นสัดส่วน 4 โต๊ะ โต๊ะแบบสองคนต่อเป็นโต๊ะยาวรวมเป็นสิบโต๊ะ

นอกจากนั้นยังมีที่นั่งแบบกินคนเดียวอีกจำนวนหนึ่ง





แค่ดูรายการอาหารต้องบอกว่าร้านนี้ต้องมีซ้ำ

เพราะรายการอาหารมีมากกว่าซงฟา และราคาถูกกว่าซงฟาไทย ที่มีคนซื้อเฟรนช์ไชส์มาเปิดที่เซ็นทรัลเวิร์ล

ส่วนร้านนี้บริษัทแม่ที่สิงคโปร์มาเปิดเอง วันนี้ยังไม่สั่งแกงกะหรี่หัวปลาและกบ

รวมถึง Sambal Kangkong หรือผักบุ้งผัดน้ำพริกกุ้งเคย เพราะอยากลองน้ำซุปและกระดูกหมูก่อน











เช่นเดียวกับร้านบักกุ๊ดเต๋ชื่อดังหลายร้านในสิงคโปร์

ทางร้านมีผงบักกุ๊ดเต๋บรรจุในซองใส่กล่อง 10 ซองจำหน่ายด้วย

สำหรับร้านซงฟาที่สิงคโปร์ ถ้าซื้อผงบักกุ๊ดเต๋จะใส่ถุงกระดาษพิมพ์ชื่อร้านในราคาชุดละ SGD 22

ถ้าไม่ได้ซื้อไปเป็นของขวัญให้ใคร แนะนำให้ซื้อจากร้านขายยาย่านไชน่าทาวน์

ในราคากล่องละ SGD 20 แต่ไม่มีถุงกระดาษ


น้ำจิ้มมีสองแบบ คือ แบบพริกตำ และแบบซีอิ๊วดำ ที่ต่างร้านร้านบักกุ๊ดเต๋ทั่วไป

ที่ใช้น้ำจิ้มซีอิ๊วดำใส่พริกชี้ฟ้า แต่ร้านนี้ใส่พริกขี้หนูซอยและขิงสับหยาบ

ซึ่งถ้าเติมเต้าเจี๊ยว จะกลายเป็นน้ำจิ้มข้าวมันไก่


ชาจีนร้อนมีให้เลือก 3 ตัว สั่งตัวที่สามที่เหมือนของ Ng Ah Siao แต่ไม่มี จึงเปลี่ยนเป็นผู่เอ๋อเข้มดำ 80 บาท++

ใบชาชั่งน้ำหนักมารตฐานใส่ในซองฉีกที่โต๊ะใส่กาดินเผา ตามแบบร้านบักกุ๊ดเต๋ร้านดัง ๆ ในสิงคโปร์

มีน้ำร้อนให้หนึ่งกาเติมได้ แต่ไม่มีเตาต้มน้ำร้อนแบบ Ng Ah Siao



สั่งไปแค่สี่อย่างก่อน


อยากลองตัวพรีเมี่ยม คือ Loin Rib 276 บาท++ แต่ยังไม่มี

จึงสั่งเป็นซุปซี่โครงหมูขนาดใหญ่ 208 บาท++ ราคาพอ ๆ กับสิงคโปร์

เป็นซุปแบบน้ำใสต่างจากทางใต้ของบ้านเราที่เป็นแบบน้ำดำ

มีซี่โครงหมูชิ้นใหญ่ 7 ชิ้น เนื้อซี่โครงเปื่อยกำลังดี น้ำซุปหอมเครื่องยาจีนอ่อน ๆ

เผ็ดพริกไทยไม่มาก เสียดายที่ให้กระเทียมต้มแค่สองกลีบ เอามาจิ้มน้ำจิ้มซีอิ๊วดำอร่อยมาก

เป็นกระเทียมที่ต้มแยกต่างหาก ตักใส่ก่อนเสิร์ฟ เพราะถ้าต้มรวมกับน้ำแกง จะทำให้น้ำแกงมีรสเปรี้ยว




ใครไปกินบักกุ๊ดเต๋ที่สิงคโปร์จะรู้ว่า บักกุ๊ดเต๋ หรืออะไรก็ตามที่ใส่น้ำซุป

สามารถเติมน้ำซุปได้โดยไม่ต้องร้องขอ พร่องเมื่อไหร่ปรี่มาเติมทันที

จนบางครั้งสั่งชามเดียวแต่เติมน้ำซุปอีกสามชาม

น้ำซุปรสดีเมื่อยังร้อน แต่ออกเค็มเล็กน้อยเมื่อเย็น



ชามที่สอง คือ ซุปเซี่ยงจี๊หั่นหนา 182 บาท++

ชามนี้ไม่แนะนำเพราะลวกแข็งเกินไปเหมือนลวกไว้ก่อน

แถมบางชิ้นยังส่งกลิ่นอ่อน ๆ และเสียเละ 1 ชั้น

ใครอยากรูว่าเซี่ยงจี๊ลวกที่ดีเป็นเช่นไร

แนะนำเจ๊นีลูกสาวนายโข่งที่บ้านหม้อ

หรือก๋วยจั๊บนายเม้ง ปากซอยเทพประทาน คลองเตย


หมูกรอบ 180 บาท++

ไม่หั่นตั้งแบบร้าน Ah Yat Abalone เหมือนในเมนู

หนังกรอบเค็มเกลือเล็กน้อยตัดเลี่ยนมันหมู


ไม่สั่งข้าวสวย 16 บาท++ แต่แฟนสั่งซุปหมี่ซั่ว 40 บาท++

เส้นเล็กเนียนนวลถูกใจแฟนจนให้เติมน้ำซุปอีกรอบ

แต่ส่วนตัวว่าหมี่ซั่วของ Ya Hua เส้นละเอียดกว่า


กินบักกุ๊ดเต๋ต้องกินคู่กับปาท่องโก๋ หรือยุเถียว หรืออิ่วเตี๊ยว ซึ่งแปลตรงตัวว่าแท่งยาวทอด 40 บาท++

ทำสดใหม่ ดึงแป้งปาท่องโก๋เป็นเส้นยาว ทอดแล้วยาวประมาณหนึ่งฟุต ที่บ้านเราเรียกว่าปาท่องโก๋หาดใหญ่

ใช้กรรไกรตัดแบ่งเป็นหลายชิ้น กรอบนอกในนุ่มฟูไม่อมน้ำมัน จุ่มในชามบักกุ๊ดเต๋ให้อมน้ำซุปกินอร่อย


ถึงจะอิ่มแล้วแต่ขอลองบักกุ๊ดเต๋หลักซา 180 บาท++ ใส่มาในหม้อดินร้อนจัด

มีกระดูกหมูเนื้อเปื่อยแค่ใช้ตะเกียบคีบก็ร่อนละจากกระดูก

และเต้าหู้ขาวกึ่งแข็งอย่างละ 3 ชิ้น น้ำแกงหลักซาเข้มข้นด้วยเนื้อกุ้งแห้งและเนื้อปลาแห้งบด

โรยหน้าด้วยใบหลักซาแก่แทนการม้วนซอยแบบใบมะกรูด

น้ำแกงเข้มข้นเผ็ดอร่อยซดน้ำแกงจนขอดชาม เสียดายน้ำแกงหมดไม่มีการเติมเพิ่ม




เห็นมีของหวานมาเลย์และอินโดฯ จึงสั่ง Cendol

พนักงานพูดไทยไม่ชัดยืนงง พอบอกว่าลอดช่องจึงร้องอ๋อ ใช้เวลาทำนานจนนึกว่าลืม

เห็นช่วยกันกรองตัวลอดช่องกันอยู่หลังที่เก็บเงิน ค่อนข้างผิดหวังกับเงิน 104 บาท++

ลอดช่องเขียวแบบตัวลูกอ๊อดแบบอินโดฯ ไม่มีปัญหา ปัญหาคือตัวลอดช่องขาวที่แข็งแบบ Tai Bak ของ Nyonya

และบางส่วนติดกันเป็นแพเป็นก้อน ผู้จัดการร้านบอกว่าเพิ่งสั่งมาตอนเช้า Cendol แบบดั้งเดิม

เพิ่มแค่ถั่วแดงแบบต้มหรือแบบกวน แต่ Cendol ยุคใหม่เพิ่มเครื่องจนกลายพันธุ์แบบโบ๊กเกี้ย มีแม้กระทั่ง Cendol ใส่ทุเรียน

น้ำเชื่อมหวานจัด ส่วนประกอบสำคัญ คือ น้ำเชื่อมน้ำตาลปี๊บข้น หรือ Gula Melaka เจือจางมาก

Cendol ที่อร่อยโดยใส่น้ำตาลปี๊บข้นแบบเจือจาง เจออร่อยร้านเดียว เป็นร้านแขกอินเดีย ริมแม่น้ำมะละกา ติดจตุรัสแดง

ไม่แน่ใจว่าลอดช่องน้ำตาลข้นของเพชรบุรี มีต้นตำรับมาจาก Cendol หรือไม่





เมื่อเห็นว่า Cendol น่าผิดหวังมาก ผู้จัดการร้านที่มาชวนคุยด้วยจึงขอแก้ตัวแถมเต้าฮวย 46 บาท++ให้หนึ่งถ้วย

ขามนี้กลับอร่อยด้วยเต้าฮวยเนื้อเนียนไม่แพ้เต้าหู้ญี่ปุ่น และหอมกลิ่นถั่วเหลือง ใส่น้ำเชื่อมหวานน้อยด้านล่างไม่ราดทับ

ซึ่งลูกค้าส่วนใหญ่อยากได้น้ำขิงร้อน แต่ชิมแล้วกลับอยากเหยาะโชยุมากกว่า

ร้านรับบัตรเครดิต ไม่ยัดเยียดผ้าเย็น แม้ว่ามีบางส่วนที่น่าผิดหวังกับการมาลองครั้งแรก

แต่มาอีกแน่ในเร็ววันนี้ก่อนรีวิว เพราะการลองร้านอาหารนั้น ไม่ควรตัดสินจากการลองกินเพียงครั้งเดียว

เพราะมีทั้งที่ถูกปากและไม่ถูกใจ ถ้าจะแนะนำให้คนอื่นมากิน ก็ต้องลองให้มั่นใจว่าจะไม่เสียชื่อ



มื้อนี้สองคนกับการบริการที่น่าพอใจ 1,193.48 บาท รับบัตรเครดิตเมื่อมียอด 500 บาทขึ้นไป ไม่รับบัตรเครดิต Amex