พอดีว่าต้องถอดคำประพันธ์เพื่อทำงานส่งครูค่ะ แต่พอลองแปลเองแล้วดูตามในเน็ตไปด้วยก็รู้สึกว่ามีบทนี้ที่แปลขัดกับในเน็ตค่ะ ก็เลยไม่แน่ใจว่าแบบไหนคือแบบที่ถูกกันแน่

๏ ฝ่ายพวกผีที่อยู่ทิศทักษิณ  ครั้นได้ยินจึงแจ้งแถลงไข
เห็นเงือกพามนุษย์รีบรุดไป  ข้างทิศใต้แต่เมื่อคืนวานซืนนี้
ข้านึกร้ายหมายจะตามก็ขามเด็ก    ด้วยลูกเล็กเหลือตัวไม่กลัวผี
เห็นจะไปได้ครันจนวันนี้    ด้วยท่วงทีรีบร้อนไม่นอนใจ ฯ

จากในเน็ตที่หามา ในส่วน " ข้านึกร้ายหมายจะตามก็ขามเด็ก    ด้วยลูกเล็กเหลือตัวไม่กลัวผี "

เขาแปลเอาไว้ประมาณว่า 'พวกภูตผีไม่สามารถตามพระอภัยไปได้ เพราะตนมีลูกเล็กที่ต้องดูแล'
แต่ที่ลองแปลเองก็แปลได้ความประมาณว่า 'ฝ่ายผีต้องการจะตามพระอภัยและลูกไป แต่ก็เกรงขามในตัวเด็ก(สินสมุทร?) เพราะตัวเด็กนั้นไม่กลัวผี'
อารมณ์เหมือน อยากจะตามไปหลอกเด็ก แต่เด็กไม่กลัวผีก็เลยไม่รู้จะตามไปทำไม 

อยากขอความช่วยเหลือค่ะ ว่าจริงๆแล้วตรงนี้ควรจะแปลออกมาแบบไหน ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ;--;