ตั้งแต่ต้นปี2562มาครอบครัวเรามีเรื่องเข้ามาหลายเรื่องมาก คนในครอบครัวมีคดีขี้นโรงขึ้นศาล เริ่มจากช่วงปีใหม่พ่อเราล้มป่วยหนักกระทันหันเข้าโรงพยาบาล แพทย์วินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง อาการพ่อก็ทรุดลงเรื่อยๆ เราเรียนอยู่กทม เรารับรู้ทุกอย่าง ช่วงแรกๆเสียใจมาก เครียดสุดๆ รับไม่ได้ แต่เราก็โทรหาพ่อทุก วิดิโอคอลตลอด ให้กำลังใจพ่อระหว่างที่พ่อป่วย ช่วงนั้นตัวเองไม่เป็นอันทำอะไรเลยทุกอย่างช๊อตไปหมด สะดุ้งตื่นตอนกลางดึกทุกวันคิดถึงแต่พ่อ กินข้าวไม่ลง รู้สึกไม่อยากทำอะไรเลย ร้องไห้เกือบทุกวัน โดดเรียนบ่อย ไม่มีสมาธิ จากที่ชอบทำอะไรมากๆก็รู้สึกเฉยๆไปเลยไม่อยากทำ เรารู้ว่าพฤติกรรมเหล่านี้มันไม่ดีแต่เราไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เวลาล่วงเลยมา3เดือน พ่อก็ได้จากไปแต่ก่อนที่พ่อจากไปพ่อรู้สึกตัวทุกอย่าง มีสติตลอดจนลมหายใจสุดท้ายพ่อได้สอนเรา บอกเราว่าเสียใจได้แต่ต้องมีสติ พ่อบอกพ่อไม่กลัวเลยพ่อพร้อมที่จะไป และบอกเราให้เข้มแข็ง เสร็จจากงานพ่อเราก็กลับมาเรียน แต่เราก็ยังปรับตัวไม่ได้ คิดฟุ้งซ่าน คิดถึงพ่อทุกวัน บางวันก็นั่งร้องไห้นานมาก แต่ก็ยังมีแม่ พี่น้อง ยาย เพื่อนๆ และญาติคอยให้กำลังใจ ซึ่งดีมาก หลังจากที่พ่อเสียไป2เดือน เราอยากกลับมาเป็นคนเดิมที่ ตั้งใจเรียน กลับมากระตือรือร้นเหมือนเดิม เข้มแข็งเหมือนเดิม มันอาจใช้เวลาพอสมควร แต่ก็จะพยายามให้มากที่สุดเพื่อแม่ และพี่น้อง เพื่อนที่เจอกับความสูญเสียหรือปัญหาหนักๆ ทำยังไงถึงกลับมาให้เข้มแข็งได้เหมือนเดิม
ขอคำแนะนำปัญหาชีวิตจนเกือบเป็นโรคซึมเศร้า