ต้องการหาคำถอดคำประพันธ์อิศรญาณภาษิตบทที่ 29-30 และก็ข้อคิดหรือสุภาษิตครับ

มิใช่เนื้อเอาเป็นเนื้อก็เหลือปล้ำ      แต่หนามคำเข้าสักนิดกรีดยังเจ็บ  อันโลภลาภบาปหนาตัณหาเย็บ          เมียรู้เก็บผัวรู้กำพาจำเร

พอดีว่าได้ถอดคำประพันธ์ บทที่ 61-62 แล้วได้ค้นหาจากหลายๆเว็บไซต์ จะมีถึงแค่บทที่26เท่านั้นค่ะ บทที่ 61 คือ ...... หินกับเหล็กชุดดีตีเอาเถิด ไฟก็เกิดหินร่อยไปเหล็กไม่ผอม ถึงหินนิดกรีดกดตีอดออม อุตส่า

พอดีหนูอยากให้พี่ๆช่วยคิดภาพประกอบอิศรญาณภาษิตอ่ะคะบท..อันนเสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว..ควรวาดยังดีหรอคะ

ล้องูเห่าก็ได้ใจกล้ากล้า  แต่ว่าอย่ายักเยื้องเข้าเบื้องหาง     ต้องว่องไวในทำนองคล่องท่าทาง  ตบหัวผางเดียวม้วนจึงควรล้อ การนำข้อคิดที่ได้รับไปมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน?  

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ใครสามรถถอดได้ ฉันขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ

คนพันหนึ่งเสาะสางทางเสน่ห์ อุปเท่ห์ทำให้ยอบชอบใจหญิง เสกที่ใดใจเจ้าของต้องประวิง ได้ก็เกิดยุ่งยิ่งร้างหย่ากัน