พอดีว่าได้ถอดคำประพันธ์ บทที่ 61-62 แล้วได้ค้นหาจากหลายๆเว็บไซต์ จะมีถึงแค่บทที่26เท่านั้นค่ะ

บทที่ 61 คือ ...... หินกับเหล็กชุดดีตีเอาเถิด      ไฟก็เกิดหินร่อยไปเหล็กไม่ผอม
                        ถึงหินนิดกรีดกดตีอดออม      อุตส่าห์ถนอมใช้ไปได้นมนาน

บทที่ 62 คือ ...... จะผ่าไม้ให้พินิจพิศดูท่า       ให้เห็นว่าแสกไหนเหมาะจึงเจาะขวาน
                        จะเข้าหาคนผู้ดูอาการ       ถือโบราณถูกเดาจึงเอาคำ