สวัสดีครับสมาชิกทุกๆท่าน ห่างหายกันไปร่วม2เดือน เพราะภาระกิจหน้าที่
ต้องเดินทางไปศึกษาดูงาน ร่วมเดือนเต็มๆ ถัดมาเป็นช่วงละศีลอดของพี่น้องร่วมถิ่น
เรือแพต้องจอดฝั่ง เพราะช่วงนี้จะไม่ออกทำการประมง กลางวันก็จะนอนพักผ่อน
กลางคืน แก้บวชกันจนรุ่งสาง ชุมชนมุสลิมก็จะปรุงอาหารที่นิยมในช่วงนี้
มีหลากหลายไม่ว่าเป็นข้าวหมก ข้าวมัน สนุกกับอาหารกันทั้งคืน

วิถีชุมชนเล็กๆ ในชนบท เป็นวิถีเรียบง่าย ได้อะไรมาก็เอามาทำกิน
ปลาใหญ่ได้มาก็ขาย ขายไม่หมดก็เอามาทำกับข้าว 
เด็กที่เติบโตจากชุมชนแห่งนี้ โตมาได้จากปลาแทบทุกครัวเรือน
เป็ดย่าง สุกี้ ชาบู แซนวิช แฮมเบอเกอร์ ได้เห็นแต่ในทีวี
แตกต่างกับเด็กในตัวเมืองหรือเด็กกรุง ที่ความพร้อมมีมากกว่า
บางครั้งการทำอาหาร ก็จะมีทั้งพริกและผัก ที่เด็กส่วนใหญ่มักไม่ค่อยชอบ
แต่ก็ต้องกิน เพราะหากเลือกกิน ก็จะอด  นานๆเข้าก็จะคุ้นชิน และกินผักได้
บ้านตะโก ถือว่าโชคดี พอมีพื้นที่ให้ปลูกผัก เหมือนกับคนแก่คนเฒ่าปลูกฝังให้รู้จักจับเสียมจอบ
มีปลาจากทะเล มีผักจากข้างบ้าน แค่นี้ก็ช่วยประหยัดได้เดือนนึงไม่น้อย

ปลากะพงทะเล ตัวใหญ่น้ำหนัก8.5กก คนซื้อมักจะซื้อแค่พอทำกิน
จึงต้องแล่เนื้อขาย หัวมีคนจอง พร้อมพื้นท้อง เนื้อก็แบ่งขาย
กะพงใหญ่ๆแบบนี้หากินยาก เพราะนานๆจะจับได้สักที
ที่เราเห็นวางขายกันในตลาดส่วนใหญ่ ขนาดไม่เกิน2โล จะเป็นปลาเลี้ยง
ปลาจากธรรมชาติ เนื้อจะมีรสชาติดี ไม่มีกลิ่นคาว หรือกลิ่นเฉพาะตัวของเมือกปลา
ปลาพวกนี้ ตอนตัวเล็กก็จะอยู่ใกล้ฝั่งหาลูกปลาลูกกุ้งกินเป็นอาหาร
ยามที่ตัวใหญ่ก็ออกปากอ่าวไปหากินไกลฝั่งมากขึ้น และอาศัยกลางทะเล
ยามที่โตเต็มที่ ก็มีการขยายพันธ์ ก็จะกลับมาใกล้ฝั่งอีกครั้งเพื่อวางไข่
ปลาใหญ่มักจะมาเป็นคู่ วางไข่เสร็จก็ลงทะเลลึก
ปล่อยให้ไข่ล่องลอยตามกระแสน้ำที่พัดเข้าหาฝั่ง จนไข่ฟักเป็นตัวก็จะอยู่รวมฝูง
หากินร่วมกันจนเติบโตเป็นปลาหนุ่มสาว ธรรมชาติสร้างวัฐจักรของมันมาให้อยู่คู่กับคน
และท้องทะเล ราคาปลาธรรมชาติ ราคาไม่แพง แถบนี้ขายกันโลละ180-220
ปลาเหลือจากชำแระขาย ก็เอามาปรุงอาหาร ตามเครื่องหรือผักที่มี