พระองค์ทรงมีโอกาสในการใช้ชีวิตแบบสามัญชน คลุกคลีกับบุคคลทั่วไปและชาวตะวันตก และทรงศึกษาในทางโลก ทางวิทยาศาสตร์ และทางธรรม อย่างกว้างขวาง ก่อนจะทรงขึ้นครองราชย์
    เมื่อถึงคราวขึ้นครองราชย์ พระองค์ได้นำเอาความรู้เหล่านั้น มาพลิก เปลี่ยนแปลง ปฏิรูปประเทศอย่างใหญ่หลวง ทรงมองว่าตะวันตกก้าวไปไกล แต่ตะวันออกยังหยุดนิ่ง
    แม้แนวคิดของพระองค์ในตอนนั้นถือว่าล้ำหน้าไปมาก จนทำให้มีขุนนางและพระราชวงค์จำนวนมาก ตามไม่ทันและไม่เห็นด้วย แต่พระองค์ก็ทำให้คนรุ่นหลังประจักษ์แล้วว่าสิ่งที่พระองค์นำมาใช้ และเปลี่ยนแปลง ส่งผลต่อความเจริญต่อประเทศอย่างไร
    ทรงจัดให้มีการนำชาวต่างชาติมาสอนภาษาพระราชบุตร ซึ่งถือเป็นความสำคัญอย่างยิ่งในการสร้างพื้นฐานให้กับ รัชกาลที่5 ให้พระองค์มีความรู้ด้านภาษาและสัมผัสกับวัฒนธรรมตะวันตก ความก้าวหน้า และแนวคิดของตะวันตก จะรัชกาลการที่5 ในยุคของพระองค์ สามารถนำพาประเทศก้าวเข้าสู่ความเปลี่ยนแปลงแบบพลิกแผ่นดินได้
     จะเห็นได้ว่า เพราะรัชกาลที่4 พระองค์เป็นมหากษัตริย์ที่มีสายพระเนตรอันกว้างไกล มีความรู้ ความสามารถสูงยิ่ง มีจิตใจที่เปิดกว้าง ยอมรับในความรู้ วิทยาการใหม่ๆ ไม่ถือพระองค์ ทำให้เป็นปฐมบท แห่งการผลิกประเทศ เปลี่ยนแปลงประเทศ จนประเทศมีความก้าวหน้า เจริญมาถึงทุกวันนี้
     จึงเห็นควรเป็นอย่างยิ่งว่า สมควรแก่การถวาย "มหาราช" แก่พระองค์เป็นอย่างที่สุด