Domestic na Kanojo มังงะ ตอนที่ 231 สปอยเต็มเรื่อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 231 ความเป็นไปได้และทางเลือก
รุ่นพี่ปี4 : กำลังกล่าวสุนทรพจน์ครั้งสุดท้าย โดยเขาขอบคุณความพยายามของทุกคนในสโมสร(club) และฉันประกาศรับสมัครคนที่มีจาแทนที่ฉันโดยไม่มีเงื่อนไข ฉันมีความสุขมากที่ได้เห็น .... มีสมาชิกใหม่มากมายอีกครั้ง! ด้วยสิ่งนี้พวกเราปี4 รู้สึกมั่นใจเกี่ยวกับการมอบสโมสรให้กับคุณ! นั่นอะไร? คุณจะคิดถึงฉันที่จะคุณพูด?
ผู้หญิงคนนึง(ไม่รู้ชื่ออะไร) : ไม่มีใครพูดอะไรเลย
รุ่นพี่ปี4 : ฉันหวังว่าตอนฉันว่างฉันจะเข้ามาที่นี้อีก
นาระซัง : นั่นคือคำพูดเกษียณอายุของคุณ?
รุ่นพี่ปี4 : ดี ฉันคิดว่ามันถึงเวลาที่ฉันจะสรุปคำพูดการเกษียณอายุนี้ ... สิ่งที่เหลือคือการเลือกผู้สืบทอดของฉัน! แล้วเขาขอให้ตีกอง
นาระซัง: คุณชอบเมื่อไม่มีใครหัวเราะเรื่องตลกของคุณ
รุ่นพี่ปี4 : ประธานคนใหม่ของคนรักป่า ใครจะเป็นผู้นำคุณต่อจากนี้ไปคือ ปีที่3 อิบุกิ มิซูซาว่า เพราะตอนฉันสอนคุณดูไม่สนใจฉันเลย (เงียบเสียงหน่อย)
อิบุกิ มิซูซาว่า : ผมหรา คุณคิดอะไรอยู่
รุ่นพี่ปี4 : ฉันคิดว่าพวกคุณคงไม่คิดว่าเขาจะตัดมันออกไป ... แต่ฉันเห็นความเป็นผู้นำในตัวเขา พลังจากนั้นเขาจะรับหน้าที่ดูแลทั้งหมดและเขามีการพูดคุยและสื่อสารกับคนอื่นได้ดี เขาอาจจะพูดจาไม่ดีเล็กน้อย แต่เขาก็มีศักยภาพที่ยอดเยี่ยมในฐานะนักแสดง ดังนั้นประธารคนต่อไปก็คือ......
แล้วรองประธานก็คือ นัตสึโอะ ฟูจิอิ
นัตสึโอะ : (นัตสึโอะทำหน้าตกใจมาก) ขอโทษฉันเดาว่าฉันไม่เข้าใจประเด็น มันไม่สมเหตุสมผล! ฉันไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง! นอกจากนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เรามีรองประธาน!
รุ่นพี่ปี4 : เราทำไม่ได้หรอก
นาระซัง : แต่ฉันไม่ไว้วางใจมิซูซาว่า ที่จะจัดการกับสิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวเองดังนั้นคุณอยู่ที่นั่นเพื่อช่วย!
นัตสึโอะ : ทำไมถึงต้องเป็นฉัน เลิกมองฉันแบบนั้น! มีผู้คนมากมายที่มีคุณสมบัติมากกว่าฉัน เหมือนเซริซาว่าจะดีกว่ามาก
รุ่นพี่ปี4 : เอาล่ะ ได้หัวหน้าคนใหม่แล้ว
>>หลังจากนั้นก็ตัดไปที่ฉากที่พวกเขาไปฉลองกัน
รุ่นพี่ปี4 : เฮ้ รองประธาน
นัตสึโอะ : ทำไมถึงเป็นผม ไม่เข้าใจเลย
รุ่นพี่ปี4 : อีกแล้วหรา มันไม่เหมือนที่ฉันตัดสินใจด้วยตัวเองฉันทำมันต่างกับพนักงานทุกคนในปีแรกก่อน ฉันจับตาดูคุณตั้งแต่การแสดงสำหรับสมาชิกใหม่ ฉันคิดว่าคุณดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่ดีดังนั้นฉันจึงเสนอชื่อคุณ
นาระซัง : คุณมีทัศนคติที่ดีนัตสึโอะคุงและเรารู้ว่าสมาชิกสามารถพึ่งพาคุณได้ ฉันคิดว่ามันคงจะดีสำหรับคุณที่จะได้เป็นแบบนี้ แม้ว่าคุณจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในตอนนี้ .. สิ่งนี้จะทำให้คุณต้องดูแลทุกคน บางทีนั่นอาจช่วยให้คุณมีค้นหาตัวตนใหม่คุณไม่คิดเหรอ?
หลังจากนั้นมีผู้ชายเกินเข้ามา บอกว่าขอโทษที่มาสาย เขาชื่อ ทัตสึซาวา
ทัตสึซาวา : เฮ้ เกิดอะไรขึ้น
นัตสึโอะ : ผมของคุณ
ทัตสึซาวา : ผมของฉัน? คุณหมายถึงว่ามันเป็นสีดำ? ฉันจะหางานทำ!
นัตสึโอะ : คุณกำลังหางานอะไร?
ทัตสึซาวา : ตัวเลือกแรกของฉันตอนนี้จะเป็น ... ธนาคาร ที่ฉันเดา?
นัตสึโอะ : นัตสึโอะหัวเราะ คุณใส่สูทที่ให้บริการลูกค้าหรือไม่?
ทัตสึซาวา : ฉันไม่ทำตัวเป็นพนักงานที่คุณรู้จัก
นัตสึโอะ : ฉันคิดว่าคุณจะทำอะไรกับโรงละครและบางอย่างกับรักบี้ในเวลาเดียวกัน ...
ทัตสึซาวา : นั่นไม่ใช่สำหรับฉัน ฉันชื่นชมผู้คนที่สามารถยึดติดกับสิ่งที่พวกเขารัก ... แต่ฉันอยากมีความปลอดภัยมากกว่าฉันจะมีความสุขมากกว่านี้ ทำงานประจำแล้วมีภรรยารออยู่บ้าน
นาระซัง : คนที่สองนั้นจะเป็นอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดสำหรับคุณใช่ไหม?
>>> จากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกัน มีคนพูดว่า เกิดอะไร เงียบไป พนันกันไหมใครจะแต่งงานก่อนกัน
รุ่นพี่ปี4 : คุณสองคนเมามาแล้วนะ
นาระซัง : ฉันสบายดี
อิบุกิ มิซูซาว่า : มันถูกต้องแล้ว ตอนนี้มามุ่งหน้าไปปาร์ตี้หลังงาน!
นาระซัง : ต้องมีที่ไหนซักแห่งแถวนี้ที่เราสามารถมุ่งหน้าไปทางขวา?
อิบุกิ มิซูซาว่า : เฮ้ ฟูจิอิ อาศัยอยู่แถวนี้ไม่ใช่หรา? เอาล่าเราไปบ้านฟูจิอิกัน
นาระซัง : ไม่มีทาง ฉันบอกว่าไม่ไง แต่ทุกคนเห็นด้วย
>> เมื่อทุกคนไปถึงเปิดประตูได้พบกับฮินะ ทุกคนตกใจมากเพราะคิดว่าฮินะคือแฟนของนัตสึโอะ
ทัตสึซาวา : หาแฟนสวนขนาดนี้มาได้ยังไง?
อิบุกิ มิซูซาว่า : นั่นไม่ใช่แฟนเดียวกันที่ฉันเห็นมาก่อนใช่มั้ย
มิยาบิ : นั่นไม่ใช่แฟนเขา แต่เป็นพี่สาวต่างหาก
ฮินะ : คนพวกนี้เป็นใครหรานัตสึโอะคุง
รุ่นพี่ปี4 : พวกเราอยู่ปี4 ชมรมการแสดง
ฮินะ : ขอบคุณสำหรับการดูแลที่ดีของเขา!
รุ่นพี่ปี4 : ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ นัตสึโอะบอกอย่าเข้ามาข้างใน
ฮินะ : ฉันควรออกไปร้านค้า
นาระซัง : ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันเตรียมเอาไว้แล้ว
ทัตสึซาวา : มานั่งกับพวกเราพี่ใหญ่
ตะเกียบไม่พอไปหยิงให้หน่อยฟูจิอิ(อันนี้ไม่รู้ใครพูด) เอาน้ำแข็งด้วย มีเกมส์ให้เล่นด้วย
นัตสึโอะ : นี่เป็นสิ่งที่ฉันกลัว(นัตสึโอะคิดในใจ) เขาต้องการเกมส์ แม้แต่ชีวิตหรือบางสิ่งบางอย่างก็ดี ฉันไม่มีอย่างนั้น ในระหว่างที่กำลังหาเกมส์เขาก็ได้พบต้นฉบับนิยายของเขาเอง ฉันหมายถึงฉันได้รับการ์ดเกมนี้
โอ้ เยี่ยม(ไม่รู้ใครพูด)
นาระซัง : นี่ฟูจิอิคุง คุณจะเข้าส่วนไหนของชมรมหรา
นัตสึโอะ : ฉันไม่สามารถตัดสินใจได้ ฉันวางแผนพวกคุณทุกคน
ผู้หญิงคนนึง(ไม่รู้ชื่ออะไร) : ทำไมคุณไม่ลองอยู่ฝ่ายการผลิตล่ะ
มิยาบิ : ฉันรู้ ฉันคิดว่าฟูจิอิคุงน่าจะเป็นนักแสดง เชื่อฉันสิทุกคน ไม่มีใครเกิดมาแล้วแสดงดีทุกคนหรอก แต่ด้วยการฝึกฝนมากมาย .... ฉันเพิ่งรู้ว่าเขาจะได้รับมันแน่นอน! ฉันแน่ใจว่าเขาจะกลายเป็นนักแสดงที่ดี!
นัตสึโอะ : บอกทีคุณอาจพูดถูก
รุ่นพี่ปี4 : ฉันไม่รู้ แต่ฉันคิดว่ามันน่าสนใจ
นัตสึโอะ : มันเป็นความจริงบางครั้งคนแปลกใจจริง ๆ ถ้าพวกเขาพยายาม
อิบุกิ มิซูซาว่า : รวมทั้งฉันพนันได้เลยว่าน้องใหม่รู้สึกประหม่าน้อยลงกับนักแสดงตัวยง
จากนั้นก็ตัดสินใจ ฟูจิอิจะกลายเป็นนักแสดง ตอนนี้ถ้าคุณจะทำคุณควรทำถูก
>> ตัดมาเช้าวันรุ่งขึ้น นัตสึโอะกำลังฝึกแสดงอยู่
อิบุกิ มิซูซาว่า : เกิดอะไรขึ้น คุณทำอะไรเนี่ย
นัตสึโอะ : กำลังหัวเราะอยู่ไง
มิยาบิ : เมื่อคุณเริ่มต้นฉันคิดว่าเป็นการดีที่สุดที่จะเรียนรู้โดยเลียนแบบ ฉันจำทำให้ดู เริ่มต้นเช่นนี้ ... ก่อนที่จะไปและระเบิดด้วยเสียงหัวเราะ! ลองทำดูสิ นัตสึโอะลองทำตาม
อิบุกิ มิซูซาว่า : ฟังดูเหมือนปีศาจร้ายเลย
นัตสึโอะ : ปิศาจร้าย
มคน2คนเข้ามาให้กำลังใจนัตสึโอะ โดยบอกว่า มันดูสนุกดี มันน่าสนใจมากที่ได้ดูคุณฝึกซ้อม! ชมรมป่าไม้มีชื่อเสียงมากในชมรมละครโรงเรียนมัธยมของฉันดังนั้นฉันจึงค่อนข้างประหม่า ... แต่บรรยากาศมันช่างง่ายเหลือเกิน! มันทำให้ฉันสบายใจจริงๆ! หลังจากนั้นเขาก็ใึกซ้อมกัน
>> ตัดมาตอนกลางคืน
นัตสึโอะ : ผู้ชายมันยาก! การแสดงฉันหมายถึงยิ่งฉันเรียนรู้มากขึ้นเท่าไร วันก่อนฉันพยายามเศร้า แต่พวกเขาก็เหมือนคุณเหมือนคนเลวหลั่งน้ำตาจระเข้! (มันแปลมาแบบนี้จริงๆ น้ำตาจระเข้หมายถึงอะไรผมก็ไม่รู้)
ฮินะ : ดีแล้วที่เป็นแบบนั้น บางทีคุณอาจมีโชคที่ดีกว่าในการเล่นกับคนร้าย?
นัตสึโอะ : ไม่มีสิ่งเหล่านั้นเป็นบทบาทที่ยากที่สุดของทั้งหมด ถ้าคุณยังคิดถึงชีวิต มอบเงินทั้งหมดมาซะ
ฮินะ : หยุด! เกิดอะไรขึ้นกับฟันกรามคุณ! (หมายถึงรอยยิ้มนัตสึโอะ ดูเหมือนพวกตัวร้าย)
นัตสึโอะ : ฉันไม่ได้สังเกต
ฮินะ : คุณดูเหมือนปีศาจมากกว่าคนเลว
นัตสึโอะ : บางทีฉันสามารถนักแสดงเป็นในฐานะปีศาจได้หรือไม่?
เพื่อนฮินะ(ไม่รู้จักชื่อจริงๆ) : น้องชายของเธอจะขึ้นเวทีแสดงงั้นหรา
เพื่อนฮินะ(ไม่รู้จักชื่อจริงๆอีกคนนึง) : เขากำลังฝึกฝนก่อนขึ้นเวที
ฮินะ : เขาพึ่งเริมหัดแสดง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่แต่
เพื่อนฮินะ(ไม่รู้จักชื่อจริงๆ) : การแสดงครั้งแรกเมื่อไหร่?
ฮินะ : ดูเหมือนว่าเขาจะพบว่ามันค่อนข้างยาก
เพื่อนฮินะ(ไม่รู้จักชื่อจริงๆ) : เขาเลวจริง ๆ
ฮินะ : เขาเป็นคนที่แสดงออกในการเขียนดังนั้นคุณรู้ว่าเขาจะยอดเยี่ยมในไม่ช้า!
เพื่อนฮินะ(ไม่รู้จักชื่อจริงๆ) : คุณฟังดูเหมือนแม่ของเขา
ฮินะ : เมื่อฉันนึกภาพออกมา บนเวที .. มันมากเกินไป! ฉันรอไม่ไหว!
เพื่อนฮินะ(ไม่รู้จักชื่อจริงๆ) : คุณไม่ได้นำหน้าตัวเองเล็กน้อยหรือ ทาจิบานะซัง คุณดูมีความสุขทุกครั้งที่พูดถึงน้องชายของคุณ
ฮินะ : ใช่
>> ตัดมาฉากที่ฮินะเดินกลับมาถึงบ้าน ฮินะสังเตุเห็นอะไรสักอย่าง
ฮินะ : กำลังคิดในใจอยู่ว่า เขาบอกว่าเขาจะกลับบ้านเร็ววันนี้ สงสัยว่าเขาทำอาหารเย็นแล้ว? เธอสังเกตุเห็นของนัตสึโอะในถุงขยะ ทำไมเขาถึงทิ้งเรื่องนี้? หรือเขาบังเอิญทั้งขยะโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาควรระวังให้มากขึ้น
>> ฮินะไขประตูเขาห้องแล้วบอกว่ากลับมาแล้ว
>> มีคนคุยโทรศัพท์กับนัตสึโอะบอกว่า หวังว่าคุณจะโอเค
นัตสึโอะ: ขอโทษฉันไม่ได้ ... ไม่ (sorry i haven't ca... no) ประโยคแปลอังกฤษมาแบบนี้ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าแปลถูกไหม
ฮินะ : เขาคือใครนะ
นัตสึโอะ : เกี่ยวกับเรื่องนั้น ... ฉันคิดมากมาแล้วและ ... ฉันคิดว่าฉันจะยอมแพ้ ... ในการเขียน
>> ฮินะที่ถือนิยายอยู่ได้ยินพอดี จบตอน
>>>>>>>>>>>>>>>>>
ปล. ตอนนี้เนื้อหาค่อยข้างยาว บทพูดคุยของตัวละครเยอะมาก
ปล. มิยาบิแสดงท่าทีออกมาขนาดนั้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคิดยังไงกับนัตสึโอะ
ปล. ฮินะเอาเรื่องของนัตสึโอะไปเล่าให้เพื่อนฟัง แต่ก็บอกว่าเป็นแค่น้องชายและฮินะมีความสุขมากที่ได้เล่าเรื่องของนัตสึโอะ แต่เป็นในแบบคนรักหรือพี่สาว ก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่ ไม่กล้าฟันธง
ปล. ดูเหมือนนัตสึโอะจะยอมแพ้เรื่องเขียนนิยายแล้ว แต่เพราะอะไร ส่วนตัวผมคิดว่านัตสึโอะเขียนนิยายไม่เก่งอยู่แล้ว ที่ได้รางวัลเพราะเอาเรื่องจริงของคนที่ชอบ(ฮินะ)ไปเชียนนิยาย พอหมดรักฮินะก็เลยไม่รู้จะเขียนนิยายไปทางไหนดี แล้วเหตุผลที่เขียนนิยายไม่ได้น่าจะไม่เกี่ยวกับรุย แต่เป็นเพราะความสามารถของตัวเองมีไม่ถึงขั้นมากกว่า เพราะเอาแต่เรื่องในชีวิตจริงมาเขียนแต่พอไม่มีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตจริงก็เลยเขียนต่อไม่ได้
ปล. ตอนนี้เนื้อหายาวมากๆ ใครอ่านจบก็ขอบคุณด้วยครับ แล้วจะมาสปอยแบบย่อๆให้ใหม่ในวันจันทร์หน้า ส่วนตัวเต็มมาวันพุธ
Domestic na Kanojo มังงะ ตอนที่ 231 สปอยเต็มเรื่อง