ใครเคยไปเกาหลีคงเคยลองเคี้ยวหนวดปลาหมึกดิบที่ยังดิ้น หรือกินเมนูตามรอยซีรีส์อย่าง บุลโกกิ บิบิมบับ ซัมกยอบซัล หรือมยอนดัลซบุยทังพัล อันหลังพิมพ์มั่ว

แต่ครั้งนี้ผมมาเมืองปูซานแล้วพุ่งตรงไปยังตลาดแฮอุนแด เพื่อกินสัตว์แปลกอย่าง สับปะรดทะเล และแฮกฟิช (Hagfish)

เปิดตัวด้วย “สับปะรดทะเล” ที่ยังสดๆ เป็นๆ นอนแช่น้ำอยู่ในตู้ หน้าตามันอัปลักษณ์จนต้องชั่งใจอยู่นานว่าจะกินกันมั้ย


ยกอก ! ถอยไม่ได้

เชฟเฉือนมาเป็นซาชิมิสดๆ (ตัวสีส้ม) จนทุกคนเห็นตรงกันว่าหยึย ไม่รอช้าผมอาสาคีบเข้าปากเป็นคนแรก พอเคี้ยวซักพักรู้สึกถึงความนุ่ม ความคาวอ่อนๆ และความพิสดารที่มันคายกลิ่นหอยแครงออกมารุนแรงเหมือนหอยแครงเป็นพ่อมัน


สรุปว่าสับปะรดทะเลเป็นหอยแครงเวอร์ชันนุ่มก็เท่านั้น ไม่ได้กินยากเลย เพื่อนๆ ผมใจเสาะไปเอง

ถัดมาอีกตู้เป็น “แฮกฟิช” ที่คล้ายปลาไหลเลื้อยรัดกันอยู่ในตู้ หน้าตามันเกินอัปลักษณ์จนเป็นความทุเรศ แถมยังปล่อยเมือกเหนียวคล้ายขนมเต้าส่วนออกมาเคลือบตัวเองไว้จนท่วมได้เมื่อสถานการณ์ไม่น่าไว้ใจ

แต่ใครจะหนีความตายพ้น เชฟเหวี่ยงตัวมันฟาดไปกับเขียง ก่อนตอกหมุดยึดหัวไว้คล้ายวิธีแล่ปลาไหล มันตายแล้ว

เชฟเริ่มควักเครื่องใน แล้วถลกหนังจนเห็นกล้ามเนื้อที่กำลังแดดิ้น คล้ายมันอ้อนวอนขอกลับไปเห็นหน้าเมียครั้งสุดท้าย แต่ทุกอย่างสายเกินไปแล้ว 

เชฟหั่นชิ้นปลามาเป็นต่อนๆ ผัดกับหอมใหญ่และกระเทียมจนสุกหอม เนื้อของแฮกฟิชรสหวานธรรมชาติไม่ต้องปรุงเพิ่ม ไฮไลต์คือความหนึบเด้งผสมเอ็นกรึบๆ ที่แกล้มโซจูกันได้เพลิน

ขอสรุปมื้อประสบการณ์นี้ว่า ความรู้สึกก่อนกินกับหลังกินต่างกันแทบสิ้นเชิง ขอแค่หัวจิตหัวใจที่แน่วแน่ ขอแค่เรากล้าส่งความกลัวเข้าปาก และขอแค่จานตรงหน้าเป็นอาหารคน เราทุกคนก็พร้อมจะกลืนมันไปด้วยกัน

คัมซาฮัมนีดาาาา
.
ฝากติดตามกันได้ที่นี่อีกช่องทางครับ https://www.facebook.com/aahaankon/