มาตรา 1348  ดอกผลแห่งต้นไม้ที่หล่นตามธรรมดาลงในที่ดินติดต่อแปลงใด
ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นดอกผลของที่ดินแปลงนั้น

มาตรา 1347 เจ้าของที่ดินอาจตัดรากไม้ซึ่งรุกเข้ามาจากที่ดินติดต่อและเอาไว้เสีย
ถ้ากิ่งไม้ยื่นล้ำเข้ามา เมื่อเจ้าของที่ดินได้บอกผู้ครอบครองที่ดินติดต่อให้ตัดภายในเวลาอันสมควรแล้ว
แต่ผู้นั้นไม่ตัด ท่านว่าเจ้าของที่ดินตัดเอาเสียได้

ขอซื้อที่ดินแปลงนั้น เพื่อการเป็นเจ้าของต้นกะเพราโดยชอบธรรมครับ

1.ไม้ยืนต้นเป็นส่วนควบของที่ดินแต่ไม้ล้มลุกไม่ใช่ดังนั้นต้นกระเพราไม่น่าจะเป็นส่วนควบของที่ดิน  ก็คงใช้บทสันนิษฐานของส่วนควบติดที่ดินไม่ได้

2.ต่อมา การปลูกธัญพืชจะเอาหลักเรื่องการปลูกโรงเรือนในที่ดินผู้อื่นมาใช้โดยอนุโลมซึ่งการที่ กล่าวคือถ้าเราไปปลูกกระเพราในที่ดินผู้อื่นเราจะเป็นเจ้าของ โดยที่เรายังครองที่ดินอยู่ แต่ต้องใช้ค่าที่ดิน ค่าเช่า ค่าทดแทนพอสมควร แต่ประเด็นคือ คุณไม่ได้ปลูก และไม่ได้ครอบครองที่ดิน เพราะมันพัดตกไปเอง ดังนั้นจะเอาเรื่องการปลูกธัญพืชมา/โรงเรือน ผู้อื่นมาบังคับใช้ไม่ได้

3.ทีนี้ จะสันนิษฐานไปเรื่องดอกผลของต้นไม้ตกลงไปในที่ดินของผู้อื่นไม่ได้ เพราะเมล็ดกระเพราที่ซื้อมามันไม่ใช่ดอกผลของต้นไม้ เป็นเมล็ดที่ซื้อมา

4.ดังนั้นก็แค่เข้าไปบทเรื่องดอกผลของทรัพย์กรรมสิทธิ์ตามปกติ คือ ธัญพืช เกิดขึ้นตามธรรมชาติเพราะไม่มีคนปลูก ลมมันพัดไปเองคุณไม่ได้ปลูก ก็เท่ากับว่ากระเพราะที่เกินขึ้นมาเป็นดอกผลของที่ดิน เจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินมีสิทธิ์เต็มที่ในการใช้สอย