เราลูกผญเปนลูกคนกลางมีพี่ชายห่างกัน3ปี มีน้องสาวห่าง1ปีค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกน้อยใจที่บ้าน ต้องรับภาระบางอย่างแต่ไม่ได้มากมายอะไร ซึ่งตอนเด็กเราถูกตายายเลี้ยงที่ต่างจังหวัด ซึ่งมาอยุ่กทมตอนอายุ14ปี พี่ชายและน้องสาวพ่อแม่เปนคนเลี้ยงตั้งแต่เกิด นิสัยเราเปนคนคิดยังไงก็พูด น้อยใจก้พูด ไม่พอใจก็พูด รักอิสระ เชื่อมั่นตัวเองสูง เรารู้สึกแม่เห่อพี่ชาย โอ๋น้องสาว แต่มีแต่คนบอกว่าเราเอาแต่ใจ อิจฉาพี่น้อง เห้อออ เราเกบกดอะ ยกตัวอย่างตอนเรียนเราซื้อไอโฟนเองตอนเรียนมัธยม น้องเหนเราใช้ก้อยากได้ไปงอลแม่แม่ก็ซื้อให้ ส่วนพี่ชายพ่อก็ซื้อให้ แต่เราทำงานได้มาด้วยตัวเอง เราก็รู้สึกน้อยใจทำไมพี่กับน้องไม่เหนื่อยเลย แล้วก็ทะเลาะกับคนที่บ้าน พอตอนเรียนจบเรามีเงินอยุ่ก้อนนึง แม่ก้ขอเงินบอกไม่มีเงินใช้เราก้ให้แม่ แต่กลับเอาเงินไปเที่ยวกับน้องไปเชียงใหม่ เรารู้สึกอึดอัดใจมากๆ เราอิจฉาพี่น้องหรอคะ ถามจริง??? แต่เราน้อยใจทำไมเราทำคนเดียว หาเงินซื้อเองทุกอย่าง  แต่พึ่กับน้องพ่อแม่ต้องประคองดูแลซื้อให้ บางครั้งเราก้ลองใจว่าอยากนั้นนั่นนี้ก็บอกไม่มีเงิน แต่เดือนต่อมาซื้อไอโฟนxให้น้อง บางครั้งก้แอบซื้อกล้องซื้อคอมใหม่ให้พี่ แล้วตอนนี้แม่ให้เราใช้หนี้บางส่วนให้ยาย เรารู้สึกท้อจัง หาที่ระบายค่ะ..