เป็นองค์กรใหญ่และมีหน้าตาน่าเชื่อถือ ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีวิธีการที่มีประสิทธิภาพในการช่วยเหลือพนักงานที่โดนกลั่นแกล้ง
คนที่มีอิทธิพล (ที่ทำตัวเหมือนอัธยาศัยดีมากๆ) ก็ยังคงมีวิธีการเสียดสีและผลักภาระความรับผิดชอบ และความผิดให้พ้นตัว
มักพูดจาดูดี ฉะฉานมีหลักการ (ต่อหน้าคนหมู่มาก) แต่วิธีการเสียดสีต่อคนที่เค้าต้องการข่มเหงเพื่อให้อับอายนั้นมัน........สุด.............มาก
คนพวกนี้มักหัวเราะชอบใจ เยอะเย้ย หาเหตุผลต่างๆเพื่อบอกว่าตัวเองคิดถูก ให้ร้ายคนอื่น และซุบซิบกันเป็นกลุ่ม
ที่แปลกแม้กระทั่งคนที่อายุมากก็ยังกลัวอิทธิพล
ถึงกลับเออออและแสดงออกเหมือนพวกพ้อง พอรีพอรตต่อหัวหน้า กลับมาโดนเสียดสี หาว่าขี้ฟ้อง และแกล้งต่างๆนาๆ
บางครั้งโลกนี้ คนที่ดูดีมีวิชาการ ดูเหมือนช่วยเหลือและเป็นคนดีต่อสังคมภายนอก มักมีตัวตนที่น่าเกลียดเวลาต้องการข่มเหงคนอื่นที่อ่อนแอ
ยอมรับในข้อด้อยของตัวเอง แต่หลายเรื่องมันชัดเจนว่าเพ่งเล็งอย่างไร้สาระ เมื่อโต้แย้งให้เขาเหล่านั้นรับทราบความผิดพลาดของตัวเอง
(ถึงกลับเป็นกุ้งเต้นกันทีเดียว คงไม่คิดว่าจะโดนย้อน)
พยายามเข้าใจ และอาจจะปล่อยไปให้มันเป็นเรื่องหนึ่งที่เข้ามา
เพราะทุกวันนี้การยอมรับในความผิดของคนเรามักน้อยมาก แม้ว่าตัวเขาเหล่านั้นจะทำอย่างที่เคยวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นก็ตาม
ไม่แม้กระทั่งควรละอายแก่ใจแต่หาข้ออ้างต่างๆนาๆ รวมถึงหาพวกให้เห็นด้วย

บางทีมันอึดอัด มันเข้ามาให้จดจำ อดทน และจากไป

ขอบคุณที่รับฟัง